"แต่ว่ากิจกรรมอะไรแบบนี้บางทีก็กินเวลาจนเย็นจนดึกแบบนี้แหละครับลุง แฮะๆ ผมถึงมาสภาพนี้ไง"

คนเป็นหลานหันไปยิ้มให้ผู้เป็นลุงก่อนที่จะชูสองนิ้วแสดงให้เห็นว่าเขายังสบายดีอยู่

"แต่ที่น่าเหนื่อยใจจริงๆ ก็คงเรื่องเรียนไปด้วยทำกิจกรรมไปด้วยเนี่ยแหละ..แบ่งเวลาแทบไม่ทันเลยครับ;;"

"แล้วพวกพี่สองคนกับคุณลุงตอนเรียนไม่ได้มีกิจกรรมทำเยอะขนาดนั้นหรอครับ?"

คนที่ตาตี่แทบตลอดเวลาถึงกับต้องเปิดตาเล็กน้อยเพื่อจ้องมองคนอายุเยอะกว่าตนด้วยสีหน้านิ่งๆ ทว่าพอเขาฟังจากปากทุกคนโดยรวม ก็เริ่มแอบทำตัวไม่ถูก

"เอ่อ...จะว่าไงดีล่ะครับ ก็เยอะแบบนี้ตั้งแต่ปี1แล้วล่ะ"

"ที่โรงเรียนเองสำหรับผม รู้สึกว่าเขาคงอยากให้เด็กมีทักษะเข้าสังคมเยอะๆล่ะมั้ง? ถึงจัดกิจกรรมบ่อยๆ"

เขาเองพอมานั่งคิดดีๆก็รู้สึกว่ากิจกรรมพวกนั้นมันก็เยอะจริงๆนั่นแหละ+

เขาเปิดเปลือกตาขึ้นมาเล็กน้อยก็พบกับหนังสือที่พี่คารุเป็นคนยื่นมาให้เองกับมือ ปากเล็กยิ้มน่ารักบ่งบอกถึงอาการดีใจก่อนจะรีบเก็บเข้ากระเป๋านร.ของตนเอง

"~"

เขาหันไปยิ้มให้คนมอบหนังสือโดยไม่ตอบเป็นเสียงใดใดก่อนจะหันกลับหน้าโต๊ะดั่งเคย

"แต่อย่างที่พี่เซนโดพูดนั่นแหละ นานๆทีจะได้เห็นลุงว่างมานั่งกินอะไรแบบนี้นะครับ"

"เพราะงั้นวันนี้ลุงก็ต้องทานเยอะๆเลยน้า~"

"ก็อยากเปลี่ยนชุดนะ แต่งานกิจกรรมที่รร.ดันมีเยอะน่ะสิ ช่างเถอะ ติดกลิ่นก็แค่ซักเอา ง่ายๆ"

คนเด็กกว่าตอบคำถามของชายที่อายุเยอะอย่างเซนโดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบปนไม่ชอบใจ ทว่าพอคุณลุงทักทายบ้างเขากลับเปลี่ยนไปอีกน้ำเสียงทันที บ่งบอกถึงมาตรฐานที่ต่างกัน

"แฮะๆ ผมไม่อยากให้คนอื่นรอนานนี่นา รีบมาได้ก็รีบมาแหละครับ"

หลานชายตัวน้อยยิ้มแป้นให้คุณลุงก่อนที่ไม่นานเขาจะโดนสะกิด+

ไม่นานเด็กหนุ่มที่พึ่งมาถึงในสภาพเครื่องแบบนักเรียน ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเองก็คงรีบมาน่าดูเพราะท่าทางของเขาก็ดูเหนื่อยล้าสุดๆ

"นี่ผมมาคนสุดท้ายใช่ไหมนะ? หวา..แย่จัง"

เขากล่าวด้วยรอยยิ้มเป็นการทักทายทุกคนเพียงแต่จะมีหนึ่งคนที่ได้รับหน้าบูดบึ้งของเขาเป็นการทักทายแทน ก่อนที่จะไปนั่งที่ที่เหลืออยู่

"ว่าแต่สั่งอะไรกันรึยังครับ? นึกว่าทุกคนกินกันก่อนแล้วซะอีก"

[ ใบโค🙌 ]

bsky.app/profile/thki...

[ รวมเทรดโรล🔖 ]

[ คลังเก็บภาพ/เวิ่น📚 ]