เผยให้เห็นว่าชื่อในบัตรนั้น
บัตร1: [โฮโนโกะ เคน]
บัตร2: [โฮโนโกะ เคน]
ส่วนใบสุดท้ายนั้น
[โฮโนโกะ เคน]
"ก็ยังไม่ใช่ของคุณ งั้นผมขอเอาบัตรคืนนะครับ"
เข้าดึงบัตรในมืออีกคนกลับมา
"ทำไมถึงเลือกแต่ใบขวาหรอ?"
เผยให้เห็นว่าชื่อในบัตรนั้น
บัตร1: [โฮโนโกะ เคน]
บัตร2: [โฮโนโกะ เคน]
ส่วนใบสุดท้ายนั้น
[โฮโนโกะ เคน]
"ก็ยังไม่ใช่ของคุณ งั้นผมขอเอาบัตรคืนนะครับ"
เข้าดึงบัตรในมืออีกคนกลับมา
"ทำไมถึงเลือกแต่ใบขวาหรอ?"
[บัตรของโฮโนโกะ เคน]
"นั้นน่ะของผมนะครับ"
เขายิ้มออกมาก่อนจะหยิบบัตรนั้นของเขาคืน แทนที่จะเอาออก เขานับไปเข้าที่เดิมและสับใหม่
"ให้ลองอีกรอบ"
"แต่ถ้าเลือกแล้วผมจะหักอีก2ใบที่เหลือนะครับ"
"เอ้า! ตัดสินใจดีๆละ"
[บัตรของโฮโนโกะ เคน]
"นั้นน่ะของผมนะครับ"
เขายิ้มออกมาก่อนจะหยิบบัตรนั้นของเขาคืน แทนที่จะเอาออก เขานับไปเข้าที่เดิมและสับใหม่
"ให้ลองอีกรอบ"
"แต่ถ้าเลือกแล้วผมจะหักอีก2ใบที่เหลือนะครับ"
"เอ้า! ตัดสินใจดีๆละ"
พอได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเบาๆ แล้วยิ้มให้
"ก็เป็นแบบนี้ทั้งโรงเรียนแหละ"
เมื่อเอ่ยจบยกมือโบกเบาๆ
"ผมไม่รบกวนเวลาแล้วครับ ขอตัวก่อน"
พอได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเบาๆ แล้วยิ้มให้
"ก็เป็นแบบนี้ทั้งโรงเรียนแหละ"
เมื่อเอ่ยจบยกมือโบกเบาๆ
"ผมไม่รบกวนเวลาแล้วครับ ขอตัวก่อน"
เขามองมือที่ยื่นมาหาก่อนจะยื่นมือของตัวเองเข้าไปจับ
"โฮโนะโกะ เคน ปี2 ยินดีที่ได้รู้จัก"
พอถามถึงเรื่องบัตรก็ยิ้มออกมา
"รอให้บัตรมาหาเองดีกว่า'
"ถ้าไม่เจอคนใจร้ายโยนทิ้งก็คงเจอเร็วๆนี่แหละ"
เขามองมือที่ยื่นมาหาก่อนจะยื่นมือของตัวเองเข้าไปจับ
"โฮโนะโกะ เคน ปี2 ยินดีที่ได้รู้จัก"
พอถามถึงเรื่องบัตรก็ยิ้มออกมา
"รอให้บัตรมาหาเองดีกว่า'
"ถ้าไม่เจอคนใจร้ายโยนทิ้งก็คงเจอเร็วๆนี่แหละ"
ใบหน้าของเขายังคงยิ้มออกมาแม้อีกคนจะปาบัตรออกไปแล้ว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นเจ้าของบัตรผู้โชคร้ายนั้น
เขายังคงยิ้มออกมาพร้อมกับเก็บบัตรนั้นเข้ากระเป๋าตัวเอง
"นี่คงไม่ได้ตั้งใจไล่ผมไปไกลๆ ใช่มั้ยครับ?"
ใบหน้าของเขายังคงยิ้มออกมาแม้อีกคนจะปาบัตรออกไปแล้ว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นเจ้าของบัตรผู้โชคร้ายนั้น
เขายังคงยิ้มออกมาพร้อมกับเก็บบัตรนั้นเข้ากระเป๋าตัวเอง
"นี่คงไม่ได้ตั้งใจไล่ผมไปไกลๆ ใช่มั้ยครับ?"
"ไม่เอาหรอก ถ้าเป็นของฉันนายคงยื่นให้แล้ว คนในบัตรไม่ใช่ฉันสักหน่อย"
เห็นอีกคนยิ้มให้ก็ส่งยิ้มกลับ เห็นน่าอีกคนก็ทำท่าตกใจแล้วหยิบบัตรของตัวเองออกมา
"อ้ะ...ก็ว่าอยู่หน้าคุ้นๆ เหมือนคนในบัตรเลย"(โกหก)
พอหยิบออกมาก็ไม่ให้ดูแต่ยกมาเทียบกันแทน
"จะใช่ของนายรึป่าวนะ?"
"ไม่เอาหรอก ถ้าเป็นของฉันนายคงยื่นให้แล้ว คนในบัตรไม่ใช่ฉันสักหน่อย"
เห็นอีกคนยิ้มให้ก็ส่งยิ้มกลับ เห็นน่าอีกคนก็ทำท่าตกใจแล้วหยิบบัตรของตัวเองออกมา
"อ้ะ...ก็ว่าอยู่หน้าคุ้นๆ เหมือนคนในบัตรเลย"(โกหก)
พอหยิบออกมาก็ไม่ให้ดูแต่ยกมาเทียบกันแทน
"จะใช่ของนายรึป่าวนะ?"
"เป็นโจรขโมยบัตรรึไงนายน่ะ?"
"บัตรนักเรียนเยอะจังนะ"
"เรียนมากี่ปีถึงสะสมได้ขนาดนี่"
น้ำเสียงดูเป็นการพูดหยอกล้ออีกคนซะมากกว่า
"เป็นโจรขโมยบัตรรึไงนายน่ะ?"
"บัตรนักเรียนเยอะจังนะ"
"เรียนมากี่ปีถึงสะสมได้ขนาดนี่"
น้ำเสียงดูเป็นการพูดหยอกล้ออีกคนซะมากกว่า