นั่งยองก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป ก่อนแอบจิ้มตะหมูกเบาๆแล้วเดินหนี😔

(ปักคาบ-เนียนรจ.ได้มั้ยคะ)

(ปิดเลยค่ะๆ ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะคะ🥹)

อาเคมิหัวเราะเบาๆ ทั้งที่รอยยิ้มบางยังเปื้อนใบหน้า
"เพราะเป็นเรื่องดอกไม้น่ะค่ะ...เลยเผลอไปหน่อย^^"

เธอเหลือบมองอีกฝ่ายนิ่งๆ ริมฝีปากยังยกยิ้ม แต่แววตากลับไม่คล้อยตาม

"เข้าใจได้ค่ะ ทัศนคติของแต่ละคน ย่อมแตกต่างกันอยู่แล้ว..."

พอเห็นอีกฝ่ายไม่รับดอกไม้เธอก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจอะไร

เพราะดอกไม้ควรจะให้กับคนที่รู้คุณค่ามันจริงๆ...

"นี่ก็เย็นแล้ว งั้นขอตัวก่อนแล้วกันนะคะ^^"

พอเห็นอีกฝ่ายรับดอกไม้ ใจก็ชื้นขึ้นมาหน่อย

"เดี๋ยวก็กลับแล้วค่ะ^^"

เธอยิ้มบางๆตอบ ก่อนรีบบอกลาอีกฝ่ายแล้วจ้ำอ้าวกลับหอพัก

เพราะอีกฝ่ายดันพูดอะไรแปลกๆนั่นแหละ...

"งั้นไว้เจอกันนะคะ ขอให้เป็นวันที่ดีค่ะ"

(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยเช่นกันค่ะ🥺🫶)

"เก่งจังเลยค่ะ..."
อาเคมิยิ้มบางๆก่อนจะทำมือขยุกขยิกเล็กน้อย เพราะไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะเสนอตัวช่วยก็กลัวจะเป็นตัวถ่วง

"ดอกไม้..มั้ยคะ?"
รู้ตัวอีกทีก็ยื่นดอกไม้ในมือให้กับอีกฝ่ายไปซะแล้ว

"ว่ากันว่าถ้าได้รับดอกไม้จะช่วยสร้างพลังงานที่ดีค่ะ"

"ลองดูมั้ยคะ?"
เธอยิ้มบางๆเช่นเคย

(เอ้นดูเด่กจังค่ะ ฮือๆๆ)

"แบบนั้นมันจะไม่ใช่แค่ดอกไม้ที่ร่วงโรย แต่กลายเป็นความทรงจำที่มีค่ากับใครบางคน"

เธอพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นก่อนจะผ่อนคลายแล้วยื่นดอกไม้ในมือให้คนตรงหน้า

"...จะรับไว้มั้ยคะ?"

อาเคมิสะดุ้งเล็กน้อย ใจหล่นวูบไปอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอหันไปหาต้นเสียงข้าง พลางเก็บอาการตื่นตระหนกไว้ใต้ใบหน้ายิ้มบางๆเช่นเคย

"ฮิกาชิซังนี่เอง..."

"ใช่ค่ะ คุณพูดถูก นั่นคือความเมตตาจากธรรมชาติ"

"ฉันไม่ได้แย่ง...ฉันแค่เลือกที่จะเป็นลมหายใจสุดท้ายของมัน"

"เพื่อให้จบลงอย่างมีคุณค่า ไม่ใช่โรยราไปตามยถากรรม..."

(+)

เธอเห็นเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับเดินเข้ามาพร้อม..ประแจ?

"อ่า...สวัสดีค่ะ?"

ก็ไม่มีอะไรทำจริงๆแหละนะ..

"ฉันมาเดินเล่นเฉยๆค่ะพอดียังไม่อยากรีบกลับเท่าไหร่"

มือเรียวลูบกลีบดอกไม้เบาๆ ก่อนสบตาอีกฝ่าย

"แล้วทางนั้นล่ะคะ?"

"ได้กลิ่นด้วยเหรอคะ จมูกดีจังเลย"
เธอเอ่ยชมพลางยื่นมือไปลูบหัวเจ้าเด็กยิ้มแป้นตรงหน้า

"จริงๆดอกไม้นี้มีกลิ่นอ่อนมาก ขนาดฉันยังไม่ค่อยได้กลิ่นเลย"

อาเคมิเอื้อมมือไปกุมมืออีกฝ่ายที่ต้องการคืนดอกไม้ให้ตน ก่อนจะยิ้มบางๆให้เช่นเดิม

"รับไว้เถอะนะคะ"

"ถือเป็นของขวัญที่เราได้พบกันในวันนี้แล้วกันค่ะ"

อาเคมิหันไปหาต้นเสียงที่เข้ามาทักทาย

"สวัสดีตอนเย็นค่ะ วันนี้อากาศดีเลยไม่อยากรีบกลับเท่าไหร่^^"

เธอก้มมองดอกไม้พลางลูบกลีบสีแดงสดอย่างช้าๆ

"ดอกป๊อปปี้ค่ะ ลองดูมั้ยคะ"

อาเคมิยื่นดอกไม้ที่เด็ดมา(?)ให้เด็กสาวด้วยรอยยิ้มบางๆ

@thk-shiroki02.bsky.social
@thk-suzuharu.bsky.social
@thkkunahashiitsuki.bsky.social
@thkhiroki.bsky.social
@thk-kurisuna.bsky.social

(ปิดพน.เย็นค่ะ🥺)