Doc https://shorturl.asia/aSk7M
acc for #THK_commu only!
°แอคทีฟหลัง17.00น.ขึ้นไป°
Role | co | dm : 24/7 (ตอบช้า)
“ไม่ใช่ล่ะ แล้วชินคุงล่ะ หาของตัวเองเจอรึยัง“
เอ่ยถามไปด้วยรอยยิ้ม มือนึงถือร่มหุบที่ด้านในร่มยังมีบัตรใครต่อใครเก็บอยู่ประปราย เหมือนตอนนี้ใช้ร่มเก็บบัตรต่างกระเป๋า
ส่วนของเขาเหรอ? หาเจอแล้ว
“ไม่ใช่ล่ะ แล้วชินคุงล่ะ หาของตัวเองเจอรึยัง“
เอ่ยถามไปด้วยรอยยิ้ม มือนึงถือร่มหุบที่ด้านในร่มยังมีบัตรใครต่อใครเก็บอยู่ประปราย เหมือนตอนนี้ใช้ร่มเก็บบัตรต่างกระเป๋า
ส่วนของเขาเหรอ? หาเจอแล้ว
"อ๋า งั้นไปหาด้วยกันเถอะครับ"
ในเมื่ออีกฝ่ายเชิญชวน มีหรือที่เขาจะไม่ได้
"งั้นต้องรบกวนด้วยนะครับ"
"อ๋า งั้นไปหาด้วยกันเถอะครับ"
ในเมื่ออีกฝ่ายเชิญชวน มีหรือที่เขาจะไม่ได้
"งั้นต้องรบกวนด้วยนะครับ"
ยิ้มให้ตามแบบของตัวเอง
"ถ้าอยู่บนที่สูงจนเอื้อมมือไม่ถึงก็อย่าปีนนะครับ มันอัตราย ไปขอบันไดจากห้องวิชาเกษตรหรือหาไม้ยาวๆ เขี่ยเอานะ"
บอกด้วยความหวังดีล่ะนะ
ยิ้มให้ตามแบบของตัวเอง
"ถ้าอยู่บนที่สูงจนเอื้อมมือไม่ถึงก็อย่าปีนนะครับ มันอัตราย ไปขอบันไดจากห้องวิชาเกษตรหรือหาไม้ยาวๆ เขี่ยเอานะ"
บอกด้วยความหวังดีล่ะนะ
คล้ายจะชะงักไปหน่อยนึง กลายเป็นว่าดันไปทำร้ายคุณทางอ้อมซะงั้น
"เจ็บมากมั้ยครับ"
มือจับตามกระเป๋าเสื้อและกางเกงของตัวเอง ก่อนจะหยิบเอาสิ่งที่ดูเป็นกระปุกขี้ผึ้งออกมายื่นให้
"ทาสิ่งนี้ที่หน้าผากบางๆ มันจะช่วยให้อาการเจ็บทุเลาลง"
อันที่จริงเขาได้มาเมื่อเช้านี้จากยายคนนึง รายนั้นบรรยายสรรพคุณมาว่างี้เลยเอาให้ เผื่อช่วยได้
คล้ายจะชะงักไปหน่อยนึง กลายเป็นว่าดันไปทำร้ายคุณทางอ้อมซะงั้น
"เจ็บมากมั้ยครับ"
มือจับตามกระเป๋าเสื้อและกางเกงของตัวเอง ก่อนจะหยิบเอาสิ่งที่ดูเป็นกระปุกขี้ผึ้งออกมายื่นให้
"ทาสิ่งนี้ที่หน้าผากบางๆ มันจะช่วยให้อาการเจ็บทุเลาลง"
อันที่จริงเขาได้มาเมื่อเช้านี้จากยายคนนึง รายนั้นบรรยายสรรพคุณมาว่างี้เลยเอาให้ เผื่อช่วยได้
... อันนี้รึเปล่านะ?
"นี่ครับ"
ก่อนจะยื่นให้คุณได้เช็คว่าบัตรใบนี้ใช่ของคุณหรือไม่
... อันนี้รึเปล่านะ?
"นี่ครับ"
ก่อนจะยื่นให้คุณได้เช็คว่าบัตรใบนี้ใช่ของคุณหรือไม่
"ไว้รอบหน้าถ้าเจอกัน ผมอาจจะชวนนายไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน สนใจมั้ยล่ะครับ"
มือที่ถือบัตรไพร่หลัง โคลงหัวไปมา
"โคยูกิคุงมีของที่ชอบทานเป็นพิเศษมั้ย บางครั้งผมก็มาขอใช้ครัวชมรมคหกรรม"
เพราะอาหารที่บ้านมันเกินกว่าจะกระเดือกลงคอเข้าไปได้
"ถ้ามีของที่อยากกิน ผมก็อยากลองทำดู เป็นการฝึกฝีมือไปในตัว"
"ไว้รอบหน้าถ้าเจอกัน ผมอาจจะชวนนายไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน สนใจมั้ยล่ะครับ"
มือที่ถือบัตรไพร่หลัง โคลงหัวไปมา
"โคยูกิคุงมีของที่ชอบทานเป็นพิเศษมั้ย บางครั้งผมก็มาขอใช้ครัวชมรมคหกรรม"
เพราะอาหารที่บ้านมันเกินกว่าจะกระเดือกลงคอเข้าไปได้
"ถ้ามีของที่อยากกิน ผมก็อยากลองทำดู เป็นการฝึกฝีมือไปในตัว"
"ใช่ครับ ดีเหมือนกันที่อยู่กับนาย ถ้าอยู่ตรงอื่นมันอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้"
เหมือนว่าตัวเขาจะไม่ได้สนใจเรื่องเกมอะไร สิ่งที่โฟกัสมีเพียงหาบัตรของตนให้เจอ เพราะจะได้ไปหาของเพื่อนสนิทผู้อับโชคที่น่าจะหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่
"หรือไม่บัตรก็อยากให้ผมมาเจอนายก็ได้นะ ว่าไปนั่น"
+
"ใช่ครับ ดีเหมือนกันที่อยู่กับนาย ถ้าอยู่ตรงอื่นมันอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้"
เหมือนว่าตัวเขาจะไม่ได้สนใจเรื่องเกมอะไร สิ่งที่โฟกัสมีเพียงหาบัตรของตนให้เจอ เพราะจะได้ไปหาของเพื่อนสนิทผู้อับโชคที่น่าจะหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่
"หรือไม่บัตรก็อยากให้ผมมาเจอนายก็ได้นะ ว่าไปนั่น"
+