“ เช่นกันนะคะไทโยคุง ”

เธอยิ้มร่าออกมา พร้อมโบกมือลาอีกฝ่ายเช่นกัน

“ ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่สนุกสนานนะคะ ”

เจ้าตัวโบกมือลา และยืนยิ้มส่งอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งอีกฝ่ายหายลับไปจากสายตา

“ ยูเมมิก็ไปเดินเล่นต่อดีกว่าน้า ~”

เธอพึมพำก่อนจะเดินไปยังทางตรงข้าม

˚✧₊

( ถือว่าจบรูทเลยแล้วกันค่ะ! ขอบคุณที่แวะมาโรลและมาอวยพรวันเกิดน้องนะคะไทโยคุงง 😭🫶💗💗💗)

“ วันนี้ยูเมมิจะได้พรสองข้อสินะคะ! ”
“ ดีใจจังค่ะ ”

เจ้าตัวมองไปมารอบ ๆ นึกคิดถึงคำอธิฐานที่อยากขอ

“อ้ะ ได้แล้วค่ะ!”

เธอพูดก่อนจะหันหน้ากลับมายังเค้กที่เธอถืออยู่ เจ้าตัวไม่รีรอหลับตาลงเพื่ออธิฐาน

บริเวณนั้นตกอยู่ในความเงียบเพียงชั่วครู่ และเมื่ออธิฐานเสร็จ ยูเมมิลืมตาขึ้น มองไปยังเทียนตรงหน้าก่อนจะค่อย ๆ เป่าให้มันดับลง

“ เย่~~ เสร็จแล้วล่ะค่ะ ”
“ ขอบคุณนะคะ ^^ ˚✧₊ ”

“ นั่นสินะคะ ”
“ แต่ยูเมมิก็เคยเห็นนะคะ! ”

เธอยิ้มรับให้กับคำตอบของอีกฝ่าย

“ ถึงจะไม่ใช่ตัวที่อยากเจอก็เถอะค่า ”

เธอยกมือขึ้นมาสองข้างแล้วแบออกอย่างหน่ายใจ เจ้าตัวถอนหายใจเบา ๆ แม้หน้าตาจะยังคงยิ้มแย้ม

“ ว่าแต่เสร็จรึยังคะ ? ” เธอถามออกไปต่อ

( ขอบคุณที่มาจอยเช่นกันนะคะ แงๆๆ ขอบคุณที่มาอวยพรยัยหนูของเราด้วยนะคะ 😭🥺💗💗💗💗💗)

เมื่อได้ยินอีกฝ่ายเรียกชื่อเล่นแล้วเธอเองก็ยิ้มแป้นออกมากว่าที่เคยยิ้มก่อนหน้านี้

“น่ารักใช่มั้ยล่ะคะ~”

เจ้าตัวหยุดข้าง ๆ เมื่ออีกฝ่ายถามถึงคำขอพรของเธอ

“ ก็ไม่นะคะ ^^ ”
“ ยูเมมิขอให้ได้เจอกับวิญญาณค่ะ ”

เธอหุบยิ้มลงเล็กน้อยและจ้องมองไปยังอีกฝ่าย

“ โกหกค่ะ ^^ ”

เมื่อดูท่าทีของคนข้าง ๆ อยู่ครู่หนึ่ง เธอก็โพล่งขึ้นมาแบบนั้น ก่อนจะแสดงรอยยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา

“ เชื่อมั้ยคะ ~ ^^ “

“ โอกาสที่ท่านเทพจะรับฟังก็มีนะคะ ^^ ”
” อืมม~ นั่นสิคะ งดงามมากเลยล่ะค่ะ “

ในค่ำคืนเจ็ดเดือนเจ็ดนี้ ทั้งแสงไฟ ใบทันซาคุ และคำอวยพรที่เธอได้รับมา โดยที่เธอไม่ต้องร้องขอใครต่อใคร

ทุกอย่างในวันนี้ถือเป็นสิ่งที่น่าจดจำสำหรับเธอมากกว่าปีที่ผ่าน ๆ มา

” แม้จะสั้น “
” แต่ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีมากเลยล่ะค่ะ ”

“ ขอบคุณนะคะ สึบากิซัง ”

(สามาถต่อหรือปล่อยให้จบตรงนี้ได้เลยนะคะ ✨)

“ ? “

เมื่อเห็นอีกฝ่ายที่เหมือนกำลังหาตัวของเธออยู่ เธอเองก็ได้แต่ยืนรอว่าเพื่อนสาวต่างชั้นปีของเธอจะพูดว่าอะไร

ดวงตาเธอเปิดกว้างขึ้นมากกว่าปกติ ดูแล้วรู้เลยว่ากำลังตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็น

” เค้ก! “
” ให้ยูเมมิเหรอคะ! “
” ทำเองด้วยเหรอคะ! “
” ดีใจจังเลยค่ะ!~“

ด้วยควมตื่นเต้นธอจึงพูดออกมาโดยไม่เปิดให้อีกฝ่ายได้โต้ตอบเท่าไหร่

” ต้องเป่าสิคะ ! “
”ยูเมมิอยากเป่าเค้กค่ะ ! ^^ “

“ ไทโยคุงสินะคะ!”

เจ้าตัวพูดชื่ออีกฝ่ายซ้ำเป็นการทบทวน

“จะเรียกว่ายูเมะจังก็ได้นะคะ ^^“
เธอหัวเราะคิกคักออกมาเบาๆ

“เพราะใจดีถึงได้อยากให้นี่คะ ”
“ นั่นสินะคะ ขอให้ สุขภาพแข็งแรง ละมั้งคะ? ”

เจ้าตัวตอบคำถามนั้นพร้อมกับเดินวนไปรอบ ๆ ตัวของคู่สนทนาด้วยรอยยิ้มเช่นเคย

(เทอจะให้คนมาปราบเลาเหรอ 🥺🥺🥺🥺🥺)