#THK_EVENT02 #THK_โปรโมทชมรม #THK_ชมรมเย็บปักถักร้อย

กิจกรรมโปรโมทชมรม 'สุ่มของจุ๊กจิ๊ก จากชมรมเย็บปักถักร้อย'

"นี่! ไหน ๆ ก็เดินผ่านมาแล้ว ก็แวะสุ่มของเย็บปักสักชิ้นสิ เป็นผลงานของสมาชิกในชมรมพวกเราเองน่ะ"

ลิงก์ชินดัน: en.shindanmaker.com/1238242

Notion อันใหม่ที่รวมรวมข้อมูลคนในมูทั้ง 1400 คน++

ขอขอบคุณผปค. @thk-hanabishiaki.bsky.social / @thk-norioki.bsky.social สำหรับความช่วยเหลือจนสามารถทำเสร็จเรียบร้อยด้วยนะคะ🙇‍♀️❤
❗ล้งค์อันเดิมไม่สามารถเข้าได้แล้ว เนื่องจากมีการแก้ไขค่อนข้างเยอะ จึงจัดทำโนชั่นอันใหม่แทนค่ะ❗

www.notion.so/1d318e1f1e92...

ถึงไม่หายไปในที่แปลก ๆ มันก็หายอยู่ดี.. แต่ไม่ใช่เรื่องจำเป็นต้องบอก

“ อ๋อ~ ” น้ำเสียงเนิบลากยาวก่อนยกยิ้มจังหวะหนึ่งแล้วเลือนหาย

‘ ไม่อยู่กับตัวสินะ ’

“ ไม่อยากเป็นแค่ น า ย หรอ ”
“ ..คุโระ ”

ไม่ใช่เรื่องยากเย็นเท่าไหร่นัก อีกอย่าง.. คนส่วนใหญ่ที่นี่ก็ไม่นิยมเรียกชื่อหรือื่อเต็มกันอยู่แล้ว

“ เรียกฉันสั้น ๆ อูเอะ หรือจะอย่างอื่นก็ได้ “
” บางทีฉันอาจช่วย น า ย ได้นะ “

‘ ฮิรากิจัง.. ’

ไม่ติดใจความคุ้นเคยกันปานสายฟ้าแลบนั้นหรอก

เธอผงกศีรษะรับก่อนวางมือรองบัตรนักเรียนแต่ละใบ หน้าบัตรที่เคยถูกขีดค่าไว้พริบตาหนึ่งเหมือนไม่เคยมีอยู่

“ นั่นสินะ.. ”

ลืมไปเสียสนิท.. เพราะไม่ทันสังเกตเลยคิดว่าคนอื่นคงหาตัวเจ้าของบัตรได้ไม่ยาก

คงเพราะโชคดีที่หากใครทักมาบัตรก็มักอยู่กับคนคนนั้น

“ ของฉันเองแหละ ขอบใจนะ ”

“ แล้วบัตรนายล่ะ ”

( เย่ ขอบคุณนะค้า )

( หลานป้าจะโดนสักรอบ )

( ได้เลยสุดหล่อ )

เปิดเทอมวันแรกไม่เคยสงบ นี่ก็ปีที่ 3 แล้วแต่ทุกอย่างยังคงเดิม

ทั้งที่ปกติเจือจางเป็นธาตุอากาศ แต่วันนี้ถูกเรียกทักเป็นรอบที่ 13 แล้ว

ไม่บัตรใครสักคนมาตกอยู่ในมือ ก็เป็นบัตรตัวเองที่หายไปเสียดื้อ ๆ อยู่ซ้ำ ๆ

เฮ้อ..

จำต้องถอดหูฟังออก.. อีกครั้ง

“ อูเอโนะ ฮิรากิ ”
“ ใช่ของฉันรึเปล่า ”

น้ำเสียงราบเรียบเหมือนบรรยากาศรอบตัวถามย้ำ ทั้งถอดแว่นกรอบแดงออกให้แน่ใจ

(( ไวสุดก็ต้องให้พี่ละ 555555555 ))