(ไม่ล่ะ ฉันประชดสุดๆต่างหาก 😩)

(รุ่นพี่!? แล้วใครจะรับลูกค้าหน้าร้านล่ะครับ—/โดนลาก)

(นึกว่าจ้อกๆหน้าประตูร้านก็ได้นี่นา 😞 เผื่อจะได้หยิบลูกค้า(?) เข้าร้านมาได้ เรื่องงานผมไม่ได้โยนน่า แค่ไว้ใจให้รุ่นพี่ทำคนเดียวให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง /ตบบ่า)

”ไว้เจอกันครับ“

โทวยะยกยิ้มอีกครั้งแต่เป็นรอยยิ้มดั่งปกติเหมือนเดิม ก่อนจะเดินขึ้นไปยังชั้นสอง และเข้าห้องของตนเองไปโดยไม่หันหลังกลับมา

(จบตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ >< ขอบคุณที่โรลกันมากเลยนะคะ คาสุมิเซมไปสุดยอดมากๆ เท่แต่ก็น่าสนใจสุดๆๆๆ ✨)

(อยากเป็นคนที่ได้รับรอยยิ้มของเธอได้ไหม 🥺)

(นนนี่มันคู่หูบาร์เทนเดอร์นี่นา!! เดี๋ยวผมใช้หน้าตาเรียกลูกค้าแทนเอง /ชงเหล้าไม่เป็น-)

(เซมไปก็เท่นะ! มายืนจ้อกๆหน้าบาร์กันเถอะ)

(>< เพราะความหล่อของผมใช่ไหมมมม ฮิๆๆ ชิซึริจังมาเย้วๆ)

(ขอบคุณนะคิโยโกะจัง(?) ชมว่าเท่แบบนี้อย่าลืมมาอุดหนุนบาร์เทนเดอร์ด้วยล่ะ แต่ไม่มีเหล้าหรอกนะเพราะชงไม่เป็น—)

(หายากนะเนี่ยคนที่ไม่ได้สนหน้าตาตัวเอง แสดงว่าจิตใจนายต้องดีเลิศประเสริฐมากแหงๆ)

(มันเป็นออร่าเสน่ห์สำหรับคนที่หน้าตาดีเท่านั้นน่ะทาคามิคุง หรือว่านายไม่มี?)

(เท่พอจะปกป้องเธอจ๊ะเบบี๋ 😉🩷 ถึงแม้จะเป็นบาร์เทนเดอร์ก็เถอะ—)

(ชอบมู้ดมากกก อบอุ่นมากเลยค่ะะ 🥺)

(ได้เลยค่ะะ 🙌)