(ข ขอบคุณครับ✨ รุ่นพี่นากาโอมิเองก็เท่เหมือนกัน!)

"..อืม เอ็นกะจัง ขอบคุณนะ"

ห้อง B งั้นหรอ จะจดจำนายเอาไว้เลยล่ะ

"ฮาจิยะ ชูอิจิ ห้อง D ยินดีที่ได้รู้จัก"

อย่างน้อยในความวุ่นวายนี้ก็ทำให้เราได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ ไม่ได้แย่เท่าไหร่นี่

ก่อนที่ชูอิจิจะตามหาเจ้าของบัตรต่อเขาก็หยิบล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋า

"ถือว่าเป็นขนมทักทายกันนะ" สิ่งที่เขาให้อีกฝ่ายคือลูกอมผลไม้สามเม็ด

"ยูคิจัง..นี่นายแอบไปเล่นกล้ามตั้งแต่เมื่อไหร่???"

/ผวา ตกจัย นี่ไม่ใช่ยูคิจังที่ฉันรู้จัก

/เดินจากไป😔😔

เพราะตอนถ่ายภาพบัตรเขาบังคับให้เห็นทั้งหน้าน่ะนะ! ถ้าถ่ายแบบปกติได้ก็อยากถ่าย..

ชูอิจิมองบัตรของตนแล้วมองอีกฝ่ายพลางพยักหน้าตอบกลับไป

"เรื่องคราบสีดำไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หาทางเช็ดออกเองน่ะ"

"แล้วก็ขอบคุณนะ เอ่อ.."

เขาลากเสียงยาวพลางเอียงศรีษะเล็กน้อย เพราะยังไม่ได้รู้ชื่ออีกคนเลยไม่รู้จะเรียกยังไงดี

"ชื่อน่ะ ชื่อของนาย"

แต่หลังจากที่ได้เห็นคนตรงหน้าก้มๆมองๆอยู่อย่างนั้นจนเขาอดสงสัยไม่ได้จึงลองยื่นหน้าก้มไปมองดูบัตรที่อีกฝ่ายถือไว้บ้าง

ก็ได้รู้ว่า.. นั่นเป็นบัตรของเขาเอง!

"...!" ชูอิจิยืนชะงักกึกไปชั่วครู่แล้วรีบหยิบบัตรในมือของอีกฝ่ายมาทันทีเพราะไม่อยากให้เห็นภาพหน้าในบัตรของเขานาน

พึ่งจะคิดไปเองว่าอยากได้คืนเร็วๆ โชคดีจังแหะ

"อา.. ของฉันเองนั่นแหละ นายชนถูกคนแล้ว"

ถ้าไม่เป็นไรก็ดีแล้วล่ะ ชูอิจิคิดในใจ แล้วมองสังเกตอีกฝ่ายเงียบๆ

คนๆนี้ไม่ใช่คนเดียวกันกับคนในบัตรที่ฉันได้สินะ.. จะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่กันเชียวที่จะต้องหาเจ้าของบัตรที่ตัวเองได้ และหาบัตรของตัวเองไปด้วย

ถ้าเป็นไปได้ อยากจะได้คืนเดี๋ยวนี้เลย..

+

แรงกระแทกจากด้านหลังทำให้ชูอิจิหลุดจากความคิดในหัวของตัวเอง มือยื่นไปลูบด้านหลังเล็กน้อย ไม่ค่อยรู้สึกเจ็บขนาดนั้น

ก่อนที่จะค่อยๆหันหลังไปมองคนด้านหลังที่ทำสีหน้าตกอกตกใจพร้อมคำพูดขอโทษที่ชนเขา

"...อืม ไม่เป็นไรหรอก" เขาตอบตามความจริงไม่ถือสาอีกฝ่ายและถามกลับไปบ้าง

"นายล่ะ? ไม่เป็นไรใช่ไหม.."

(หน้าสด... แบบนี้ต้องแอบปีนหน้าต่างไปดู!!)

(พี่ฮานากิ😢 /ยูบๆปลอบนะครับ)

(ขอบคุณครับ🧎‍♂️✨ รุ่นพี่นานะเองก็เท่สุดๆเลยครับ!!)