狐野 🦊 | 2-N
banner
thk-shion.bsky.social
狐野 🦊 | 2-N
@thk-shion.bsky.social
この しおん | Kono Shion | year 2-N | 181/72
📌 dm : co / role / flirt / เวิ่น 👌🏻 #THK_commu

Doc : https://shorturl.at/MWHHo

คาร์เด็กย้ายมาใหม่ ปากไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แถมเอาแต่ใจด้วยคับ

Ps.เล่นคอมมูครั้งแรก ฝากแนะนำด้วยคับ🥹
“ คิดไปเองแล้ว ”

ว่าจบก็หัวเราะน้อยๆ ก่อนจะสูดเส้นเข้าปากต่ออย่างน่าอร่อย

สายตาไปสะดุดกับรอยยิ้มของอีกฝ่ายที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารตรงหน้า ราเมงชามนี้เหมือนจะอร่อยกว่าวันก่อนๆแฮะ

อร่อยขึ้นเพราะไม่ต้องกินข้าวเย็นคนเดียวอีกแล้วหรือเปล่านะ

“ มันอร่อยขนาดนั้นเลย ”
May 17, 2025 at 6:13 PM
“ หัวเธอมันอยู่ในระยะพอดี ”

เขาตอบยิ้มๆก่อนจะหันไปสนใจราเมงตรงหน้า

เมื่อเห็นคนตรงหน้าเริ่มกิน ชิองพนมมือเล็กน้อยก่อนจะลงมือทานของตัวเองบ้าง

เส้นที่สุกกำลังดี ไม่เละเกินไป น้ำซุปที่หอมและกลมกล่อม เข้มข้น ชวนอยากให้ทานอย่างต่อเนื่อง ไม่ปฏิเสธว่าทงคัตสึราเมงชามนี้อร่อยจริงๆ
May 14, 2025 at 5:27 PM
ชิองผละมือออกจากอีกฝ่ายช้าๆ พิจารณาผมของอีกฝ่ายที่ยุ่งเพราะตัวเขาเองก็อดอมยิ้มไม่ได้

ไม่นานราเมงสำหรับ 5 ที่ก็มาเสิร์ฟพอดี

”มาได้จังหวะพอดี “
May 11, 2025 at 7:46 PM
เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอช้าๆ หยุดนิ่งอยู่อย่างนั้นราวกับว่าปล่อยให้เวลาไหลไป ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบผมอีกฝ่ายจนยุ่ง

“ นั่นสินะ ถ้าคิดเหมือนเธอได้คงจะดี “

“ ถ้าทำแบบเธอ คงได้หมดตัวก่อนแน่ๆ ”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นน้อยๆบนใบหน้า แทนที่แววตาหม่นเมื่อครู่ ไม่ได้มีคนพูดให้กำลังใจเขาแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ

+
May 11, 2025 at 7:46 PM
“ ไม่รู้สิ ประมาณนั้นมั้ง ฉันเองก็ไม่ได้นับด้วยสิ ”

ตอบกลับด้วยท่าทีสบาย ไม่ต่างจากอีกฝ่าย

“ เกือบจะครึ่งปีแล้ว…. เวลาผ่านไปเร็วเหมือนกัน ”

เสียงของชิองแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด หากสังเกตดีๆจะเห็นว่าแววตาของเขาหม่นลงครู่หนึ่ง ก่อนจะดึงให้กลับมาเป็นปกติ

“ จะนับว่าเธอเดาถูกก็ได้ ”
May 10, 2025 at 9:07 AM
ยกยิ้มอย่างมั่นใจ ว่าราเมงแค่นี้เขากินหมดอยู่แล้ว ก็หิวมาตั้งแต่ช่วงเย็นแล้วนี่นา

หลังจากนั่งไปสักพักเขาก็เริ่มที่จะหาเรื่องชวนอีกฝ่ายคุย ชิองเท้าคางมองหน้าเด็กสาวก่อนจะตั้งคำถาม

“ เธอย้ายมาที่นี่นานเท่าไหร่แล้วนะ ”
May 10, 2025 at 7:04 AM
หลังจากที่อีกคนสั่งเสร็จ ชิองก็เริ่มสั่งต่อ ประหลาดใจเล็กน้อยที่อีกฝ่ายสั่งตามที่เขายุยงไป คนที่กินไม่หมดอาจจะเป็นอีกฝ่ายมากกว่าเขาซะด้วยซ้ำ

“ มิโซะราเมง ทงคัตสึราเมง แล้วก็โชยุราเมง ”

เมื่อสั่งเสร็จและคืนใบเมนูให้พนักงานเรียบร้อย จึงหันมาคุยกับเด็กสาวตรงหน้าต่อ

“ เสียดายที่เธอคงไม่ได้ล้อหรอกนะ ”

+
May 10, 2025 at 7:04 AM
“ ทั้ง 2 ไปเลยสิ เธอตัวนิดเดียว กินเข้าไปเยอะๆถูกแล้ว ”

เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเลือกไม่ได้ซักที ก่อนจะร่ายยาวเมนูที่ตัวเองจะเลือกสั่ง

“ ของฉันก็คงจะเป็น ทงคัตสึราเมงกับโชยุราเมง อืม… ละก็มิโซะราเมงด้วยละกัน อันไหนอร่อยค่อยสั่งซ้ำ “

“ น่าจะอิ่มพอดี ”

ชิองว่าพลางจิ้มเมนูไล่ไปตามสิ่งที่ตัวเองพูด ดูท่าว่าเขาคงจะหิวมากจริงๆ
May 8, 2025 at 5:26 PM
ชิองวางเมนูในมือลง สายตาเลื่อนไปหาเด็กสาวที่นั่งฝั่งตรงข้ามด้วยความสนใจ ซึ่งอีกฝ่ายก็ดูจะหิวไม่แพ้เขา เพราะชิองเป็นคนที่ช่างสังเกต เขามักจะอยากรู้เมนูโปรดของอีกฝ่ายอยู่เสมอ
May 7, 2025 at 5:22 PM
ชิองพยักหน้า ก่อนจะเดินตามเด็กสาวเข้าไปในร้าน เลือกที่จะนั่งฝั่งตรงข้ามอีกฝ่าย

บรรยากาศอบอุ่นในร้าน ขัดกับอากาศเย็นๆข้างนอก และกลิ่นหอมของราเมงยิ่งทำให้เขารู้สึกหิวมากขึ้นไปอีก เขาหยิบเมนูมาดูอย่างเร่งรีบ ดูท่าว่าชามเดียวอาจไม่อยู่ท้องสำหรับชิองในค่ำคืนนี้

” นี่ เธอจะเลือกสั่งอะไรล่ะ “

+
May 7, 2025 at 5:22 PM
( ขอโทษที่มาต่อช้าคับ 😭 )

“ ได้อยู่แล้ว ตอนนี้ฉันก็หิวจะแย่ ”

ชิองหันตามกลิ่นหอมอ่อนๆของอาหารที่ลอยตามลมมา ก่อนจะลากคนข้างกายของตัวเองให้เดินตามไปยังต้นทางของกลิ่น

จนมาหยุดอยู่หน้าร้านราเมงร้านหนึ่ง

ชิองยืนนิ่งสักพัก ตัดสินใจว่าจะเข้าไปในร้านแห่งนี้ดีหรือไม่ ก่อนจะหันมองเด็กสาวข้างกาย เป็นนัยเชิงขอความเห็น
May 5, 2025 at 2:19 PM
“ ยังไม่รู้จักแถวนี้ดีพอเลย ถ้าเกิดว่าเจอร้านอะไรก็แวะกันเถอะ ”

ชิองหันมาสบตาเธอขณะพูดคุย ก่อนจะหันมองรอบๆ เพื่อดูว่ามีร้านอะไรแถวนี้มั้ย

“ รู้สึกคุ้นๆว่าจะมีร้านราเมงเหมือนกันแฮะ “

” เธอกินได้มั้ย? “

ก่อนจะหันกลับมาถามให้แน่ใจอีกครั้ง
May 3, 2025 at 4:31 PM
ชิองว่าด้วยน้ำเสียงแกมบ่นเล็กน้อยทั้งที่ความจริงก็ไม่ได้คิดอะไร

ก่อนจะมองไปรอบๆตามทางเดินที่ทั้งคู่ได้เดินมาว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง
May 2, 2025 at 10:40 AM
เขาหัวเราะออกมาเล็กน้อยกับคำตอบที่อีกฝ่ายให้

“ คำตอบแรกที่ออกมาจากใจจะใช่เรื่องล้อเล่นแน่หรอ ดูเธอไม่ลังเลซะด้วยสิ ”

เขามองอีกฝ่ายราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างอยู่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปชั่วแวบหนึ่ง ก่อนจะกลับมาเป็นสีหน้าปกติ

“ มืดก็คงกลับ ”

” แต่ก่อนกลับขอหาอะไรกินก่อนละกัน เพราะเธอชวนออกมาตอนนี้ ฉันเลยยังไม่ได้กินอะไร “

+
May 2, 2025 at 10:39 AM
ชิองเลือกที่จะไม่ถามอะไรต่อ เข้าใจว่าบางทีเรื่องในอดีตก็ควรให้มันเป็นอดีตต่อไป เช่นเดียวกับของเขา

“ เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย ฉันไม่เอาไปพูดต่อหรอก ”

“ ทุกคนก็มีเรื่องในอดีตที่ต้องเก็บมาคิดกันทั้งนั้นล่ะมั้ง “

เขาพูดให้กำลังใจเธอในแบบของเขา หวังว่าสายลมตอนช่วงเย็นจะช่วยทำให้เธอเครียดน้อยลงได้

” อยากระบายอะไรก็พูดไปเถอะ มันไม่ได้น่าอาย “
May 1, 2025 at 6:38 PM
“ ก็ไม่มีอะไรทำเหมือนกัน เดินด้วยกันมันก็ดีกว่าเดินเล่นคนเดียวใช่มั้ยล่ะ ”

ว่าพร้อมกับก้มมามองอีกฝ่าย

“ ชอบอากาศแบบนี้อยู่แล้วด้วย ”

เห็นอีกฝ่ายถอนหายใจยาวๆแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าเครียดเรื่องอะไรอยู่ ถึงได้เลือกออกมาเดินข้างนอก ผิดนิสัยเจ้าตัวขนาดนี้

“ นี่… ถามได้มั้ยว่าเครียดอะไร ถ้าส่วนตัวมากเธอจะไม่ตอบก็ได้ ”

“ แค่อยากรู้… ”
April 30, 2025 at 6:42 PM
ชิองลูบหน้าผากตัวเอง ไม่นึกว่าอีกฝ่ายจะเอาจริง สงสัยนอกจากจะจำหน้าอีกฝ่ายได้ คงต้องจำชื่ออีกฝ่ายไว้ด้วยแล้ว

แววตาของอีกฝ่ายเหมือนกำลังยิ้มเยาะอยู่เลยทั้งที่ใบหน้าเรียบนิ่ง เจอกันครั้งหน้าคงต้องขอเอาคืนซักหน่อย

“ไคยะซัง”

มองตามแผ่นหลังอีกฝ่ายที่เดินจากไป หายลับไปกับฝูงชน
April 30, 2025 at 4:15 PM
“ ขู่กันนี่นา ”

ชิองหัวเราะน้อยๆให้กับท่าทางของอีกฝ่าย แม้ไม่ใช่รีแอคชั่นที่อยากได้เท่าไหร่ แต่การมีคนท้าทายกลับแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ

“ จะกล้าดีดกันจริงหรอครับ… รุ่นพี่ “

แทนที่จะถอยหนี กลับแนบหน้าผากกับมือของอีกฝ่าย พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้
April 30, 2025 at 2:40 PM
ชิองหยุดเดินและทำท่าคิดอยู่ซักพัก ก่อนจะเดินต่อ

“ เดินไปเรื่อยๆก็ไม่แย่ เราก็ยังไม่ค่อยรู้จักเกาะนี้กันทั้งคู่ “

” ไว้เจออะไรน่าสนใจค่อยแวะก็แล้วกัน “
ตัดสินใจเสร็จสรรพ ก็ลากคนข้างๆไปเดินตากลมเล่นด้วยกัน ยังไงซะชิองก็ชอบอากาศเย็นๆตอนกลางคืนอยู่แล้ว

“ เธอนึกยังไงถึงชวนออกมาเดินตอนนี้ ”
เดินไปซักพักก็หันมาถามเด็กสาวข้างๆ ราวกับจะชวนคุย
April 30, 2025 at 2:36 PM
ชิองเก็บมือถือของตัวเองใส่ในกระเป๋ากางเกง เดินข้างๆอีกฝ่าย

“ สรุปเธออยากไปไหนกันแน่ ” ถามอีกฝ่ายอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

จริงๆการที่อีกฝ่ายเลือกให้เขามาเป็นไกด์ให้ก็ดูไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ เพราะเขาเองก็พึ่งมาที่เกาะ เรียกว่าเป็นเพื่อนเที่ยวชมเกาะน่าจะเหมาะกว่าด้วยซ้ำ

ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ปฏิเสธไป เพราะชิองเองก็หาเพื่อนเดินเที่ยวอยู่เหมือนกัน
April 30, 2025 at 11:19 AM
ไม่ถึงกี่อึดใจ ก็ปรากฏให้เห็นเป็นเงาของคนที่เธอกำลังรออยู่ ชิองเดินออกมาช้าๆ เผยให้เห็นเป็นชายผมสีทองตัดน้ำตาลในชุดอยู่บ้าน เสื้อยืดตัวโคร่งสีดำคู่กับกางเกงขาสั้นสีเขียวขี้ม้า

เด็กหนุ่มชูมือถือให้อีกฝ่ายดู เผยให้เห็นแชทที่คุยกัน ‘เจอกันตอน 18.45 หน้าหอ’ พร้อมกับเอ่ยทักทาย

“มาตรงเวลาดีนะ”
April 30, 2025 at 8:12 AM
( อ่ย เวลคั่มชินยะคุง แต่เค้ามาช้ามาก ขอโทษคับแง😿 )

“ ชินยะ? ” เอ่ยชื่ออีกฝ่ายตามที่บัตรบอกช้าๆ ก่อนจะวางบัตรลงในมืออีกฝ่าย

“ เหมือนนายจะหน้าคุ้นๆ ห้องเดียวกันใช่มั้ย ” ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่าย นับว่าเป็นโชคดีที่ได้เจอเพื่อนห้องเดียวกันก่อน
April 29, 2025 at 1:34 PM
( ขอโทษที่มาช้ามากๆคับ😿 พึ่งว่างเลย )

“ไม่ได้หน้าโหลขนาดนั้นหรอกนะครับ”
ก่อนจะยื่นบัตรให้ดูใกล้ๆ สบตาอีกฝ่ายกลับโดยไม่ถอยหนี

“ก็ต้องจำหน้าได้อยู่แล้ว” ก่อนจะยิ้มให้อีกฝ่าย

“แล้วก็ที่ว่าจะคืนให้มั้ย…“ สบตาอีกฝ่ายอย่างท้าทาย รอดูว่าอีกฝ่ายจะทำยังไงต่อถ้าหากตนยังไม่คืนบัตรให้
April 29, 2025 at 1:27 PM