📌 dm : co / role / flirt / เวิ่น 👌🏻 #THK_commu
Doc : https://shorturl.at/MWHHo
คาร์เด็กย้ายมาใหม่ ปากไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แถมเอาแต่ใจด้วยคับ
Ps.เล่นคอมมูครั้งแรก ฝากแนะนำด้วยคับ🥹
ว่าจบก็หัวเราะน้อยๆ ก่อนจะสูดเส้นเข้าปากต่ออย่างน่าอร่อย
สายตาไปสะดุดกับรอยยิ้มของอีกฝ่ายที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารตรงหน้า ราเมงชามนี้เหมือนจะอร่อยกว่าวันก่อนๆแฮะ
อร่อยขึ้นเพราะไม่ต้องกินข้าวเย็นคนเดียวอีกแล้วหรือเปล่านะ
“ มันอร่อยขนาดนั้นเลย ”
ว่าจบก็หัวเราะน้อยๆ ก่อนจะสูดเส้นเข้าปากต่ออย่างน่าอร่อย
สายตาไปสะดุดกับรอยยิ้มของอีกฝ่ายที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารตรงหน้า ราเมงชามนี้เหมือนจะอร่อยกว่าวันก่อนๆแฮะ
อร่อยขึ้นเพราะไม่ต้องกินข้าวเย็นคนเดียวอีกแล้วหรือเปล่านะ
“ มันอร่อยขนาดนั้นเลย ”
เขาตอบยิ้มๆก่อนจะหันไปสนใจราเมงตรงหน้า
เมื่อเห็นคนตรงหน้าเริ่มกิน ชิองพนมมือเล็กน้อยก่อนจะลงมือทานของตัวเองบ้าง
เส้นที่สุกกำลังดี ไม่เละเกินไป น้ำซุปที่หอมและกลมกล่อม เข้มข้น ชวนอยากให้ทานอย่างต่อเนื่อง ไม่ปฏิเสธว่าทงคัตสึราเมงชามนี้อร่อยจริงๆ
เขาตอบยิ้มๆก่อนจะหันไปสนใจราเมงตรงหน้า
เมื่อเห็นคนตรงหน้าเริ่มกิน ชิองพนมมือเล็กน้อยก่อนจะลงมือทานของตัวเองบ้าง
เส้นที่สุกกำลังดี ไม่เละเกินไป น้ำซุปที่หอมและกลมกล่อม เข้มข้น ชวนอยากให้ทานอย่างต่อเนื่อง ไม่ปฏิเสธว่าทงคัตสึราเมงชามนี้อร่อยจริงๆ
ไม่นานราเมงสำหรับ 5 ที่ก็มาเสิร์ฟพอดี
”มาได้จังหวะพอดี “
ไม่นานราเมงสำหรับ 5 ที่ก็มาเสิร์ฟพอดี
”มาได้จังหวะพอดี “
“ นั่นสินะ ถ้าคิดเหมือนเธอได้คงจะดี “
“ ถ้าทำแบบเธอ คงได้หมดตัวก่อนแน่ๆ ”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นน้อยๆบนใบหน้า แทนที่แววตาหม่นเมื่อครู่ ไม่ได้มีคนพูดให้กำลังใจเขาแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ
+
“ นั่นสินะ ถ้าคิดเหมือนเธอได้คงจะดี “
“ ถ้าทำแบบเธอ คงได้หมดตัวก่อนแน่ๆ ”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นน้อยๆบนใบหน้า แทนที่แววตาหม่นเมื่อครู่ ไม่ได้มีคนพูดให้กำลังใจเขาแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ
+
ตอบกลับด้วยท่าทีสบาย ไม่ต่างจากอีกฝ่าย
“ เกือบจะครึ่งปีแล้ว…. เวลาผ่านไปเร็วเหมือนกัน ”
เสียงของชิองแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด หากสังเกตดีๆจะเห็นว่าแววตาของเขาหม่นลงครู่หนึ่ง ก่อนจะดึงให้กลับมาเป็นปกติ
“ จะนับว่าเธอเดาถูกก็ได้ ”
ตอบกลับด้วยท่าทีสบาย ไม่ต่างจากอีกฝ่าย
“ เกือบจะครึ่งปีแล้ว…. เวลาผ่านไปเร็วเหมือนกัน ”
เสียงของชิองแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด หากสังเกตดีๆจะเห็นว่าแววตาของเขาหม่นลงครู่หนึ่ง ก่อนจะดึงให้กลับมาเป็นปกติ
“ จะนับว่าเธอเดาถูกก็ได้ ”
หลังจากนั่งไปสักพักเขาก็เริ่มที่จะหาเรื่องชวนอีกฝ่ายคุย ชิองเท้าคางมองหน้าเด็กสาวก่อนจะตั้งคำถาม
“ เธอย้ายมาที่นี่นานเท่าไหร่แล้วนะ ”
หลังจากนั่งไปสักพักเขาก็เริ่มที่จะหาเรื่องชวนอีกฝ่ายคุย ชิองเท้าคางมองหน้าเด็กสาวก่อนจะตั้งคำถาม
“ เธอย้ายมาที่นี่นานเท่าไหร่แล้วนะ ”
“ มิโซะราเมง ทงคัตสึราเมง แล้วก็โชยุราเมง ”
เมื่อสั่งเสร็จและคืนใบเมนูให้พนักงานเรียบร้อย จึงหันมาคุยกับเด็กสาวตรงหน้าต่อ
“ เสียดายที่เธอคงไม่ได้ล้อหรอกนะ ”
+
“ มิโซะราเมง ทงคัตสึราเมง แล้วก็โชยุราเมง ”
เมื่อสั่งเสร็จและคืนใบเมนูให้พนักงานเรียบร้อย จึงหันมาคุยกับเด็กสาวตรงหน้าต่อ
“ เสียดายที่เธอคงไม่ได้ล้อหรอกนะ ”
+
เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเลือกไม่ได้ซักที ก่อนจะร่ายยาวเมนูที่ตัวเองจะเลือกสั่ง
“ ของฉันก็คงจะเป็น ทงคัตสึราเมงกับโชยุราเมง อืม… ละก็มิโซะราเมงด้วยละกัน อันไหนอร่อยค่อยสั่งซ้ำ “
“ น่าจะอิ่มพอดี ”
ชิองว่าพลางจิ้มเมนูไล่ไปตามสิ่งที่ตัวเองพูด ดูท่าว่าเขาคงจะหิวมากจริงๆ
เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเลือกไม่ได้ซักที ก่อนจะร่ายยาวเมนูที่ตัวเองจะเลือกสั่ง
“ ของฉันก็คงจะเป็น ทงคัตสึราเมงกับโชยุราเมง อืม… ละก็มิโซะราเมงด้วยละกัน อันไหนอร่อยค่อยสั่งซ้ำ “
“ น่าจะอิ่มพอดี ”
ชิองว่าพลางจิ้มเมนูไล่ไปตามสิ่งที่ตัวเองพูด ดูท่าว่าเขาคงจะหิวมากจริงๆ
บรรยากาศอบอุ่นในร้าน ขัดกับอากาศเย็นๆข้างนอก และกลิ่นหอมของราเมงยิ่งทำให้เขารู้สึกหิวมากขึ้นไปอีก เขาหยิบเมนูมาดูอย่างเร่งรีบ ดูท่าว่าชามเดียวอาจไม่อยู่ท้องสำหรับชิองในค่ำคืนนี้
” นี่ เธอจะเลือกสั่งอะไรล่ะ “
+
บรรยากาศอบอุ่นในร้าน ขัดกับอากาศเย็นๆข้างนอก และกลิ่นหอมของราเมงยิ่งทำให้เขารู้สึกหิวมากขึ้นไปอีก เขาหยิบเมนูมาดูอย่างเร่งรีบ ดูท่าว่าชามเดียวอาจไม่อยู่ท้องสำหรับชิองในค่ำคืนนี้
” นี่ เธอจะเลือกสั่งอะไรล่ะ “
+
“ ได้อยู่แล้ว ตอนนี้ฉันก็หิวจะแย่ ”
ชิองหันตามกลิ่นหอมอ่อนๆของอาหารที่ลอยตามลมมา ก่อนจะลากคนข้างกายของตัวเองให้เดินตามไปยังต้นทางของกลิ่น
จนมาหยุดอยู่หน้าร้านราเมงร้านหนึ่ง
ชิองยืนนิ่งสักพัก ตัดสินใจว่าจะเข้าไปในร้านแห่งนี้ดีหรือไม่ ก่อนจะหันมองเด็กสาวข้างกาย เป็นนัยเชิงขอความเห็น
“ ได้อยู่แล้ว ตอนนี้ฉันก็หิวจะแย่ ”
ชิองหันตามกลิ่นหอมอ่อนๆของอาหารที่ลอยตามลมมา ก่อนจะลากคนข้างกายของตัวเองให้เดินตามไปยังต้นทางของกลิ่น
จนมาหยุดอยู่หน้าร้านราเมงร้านหนึ่ง
ชิองยืนนิ่งสักพัก ตัดสินใจว่าจะเข้าไปในร้านแห่งนี้ดีหรือไม่ ก่อนจะหันมองเด็กสาวข้างกาย เป็นนัยเชิงขอความเห็น
ชิองหันมาสบตาเธอขณะพูดคุย ก่อนจะหันมองรอบๆ เพื่อดูว่ามีร้านอะไรแถวนี้มั้ย
“ รู้สึกคุ้นๆว่าจะมีร้านราเมงเหมือนกันแฮะ “
” เธอกินได้มั้ย? “
ก่อนจะหันกลับมาถามให้แน่ใจอีกครั้ง
ชิองหันมาสบตาเธอขณะพูดคุย ก่อนจะหันมองรอบๆ เพื่อดูว่ามีร้านอะไรแถวนี้มั้ย
“ รู้สึกคุ้นๆว่าจะมีร้านราเมงเหมือนกันแฮะ “
” เธอกินได้มั้ย? “
ก่อนจะหันกลับมาถามให้แน่ใจอีกครั้ง
ก่อนจะมองไปรอบๆตามทางเดินที่ทั้งคู่ได้เดินมาว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง
ก่อนจะมองไปรอบๆตามทางเดินที่ทั้งคู่ได้เดินมาว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง
“ คำตอบแรกที่ออกมาจากใจจะใช่เรื่องล้อเล่นแน่หรอ ดูเธอไม่ลังเลซะด้วยสิ ”
เขามองอีกฝ่ายราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างอยู่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปชั่วแวบหนึ่ง ก่อนจะกลับมาเป็นสีหน้าปกติ
“ มืดก็คงกลับ ”
” แต่ก่อนกลับขอหาอะไรกินก่อนละกัน เพราะเธอชวนออกมาตอนนี้ ฉันเลยยังไม่ได้กินอะไร “
+
“ คำตอบแรกที่ออกมาจากใจจะใช่เรื่องล้อเล่นแน่หรอ ดูเธอไม่ลังเลซะด้วยสิ ”
เขามองอีกฝ่ายราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างอยู่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปชั่วแวบหนึ่ง ก่อนจะกลับมาเป็นสีหน้าปกติ
“ มืดก็คงกลับ ”
” แต่ก่อนกลับขอหาอะไรกินก่อนละกัน เพราะเธอชวนออกมาตอนนี้ ฉันเลยยังไม่ได้กินอะไร “
+
“ เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย ฉันไม่เอาไปพูดต่อหรอก ”
“ ทุกคนก็มีเรื่องในอดีตที่ต้องเก็บมาคิดกันทั้งนั้นล่ะมั้ง “
เขาพูดให้กำลังใจเธอในแบบของเขา หวังว่าสายลมตอนช่วงเย็นจะช่วยทำให้เธอเครียดน้อยลงได้
” อยากระบายอะไรก็พูดไปเถอะ มันไม่ได้น่าอาย “
“ เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย ฉันไม่เอาไปพูดต่อหรอก ”
“ ทุกคนก็มีเรื่องในอดีตที่ต้องเก็บมาคิดกันทั้งนั้นล่ะมั้ง “
เขาพูดให้กำลังใจเธอในแบบของเขา หวังว่าสายลมตอนช่วงเย็นจะช่วยทำให้เธอเครียดน้อยลงได้
” อยากระบายอะไรก็พูดไปเถอะ มันไม่ได้น่าอาย “
ว่าพร้อมกับก้มมามองอีกฝ่าย
“ ชอบอากาศแบบนี้อยู่แล้วด้วย ”
เห็นอีกฝ่ายถอนหายใจยาวๆแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าเครียดเรื่องอะไรอยู่ ถึงได้เลือกออกมาเดินข้างนอก ผิดนิสัยเจ้าตัวขนาดนี้
“ นี่… ถามได้มั้ยว่าเครียดอะไร ถ้าส่วนตัวมากเธอจะไม่ตอบก็ได้ ”
“ แค่อยากรู้… ”
ว่าพร้อมกับก้มมามองอีกฝ่าย
“ ชอบอากาศแบบนี้อยู่แล้วด้วย ”
เห็นอีกฝ่ายถอนหายใจยาวๆแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าเครียดเรื่องอะไรอยู่ ถึงได้เลือกออกมาเดินข้างนอก ผิดนิสัยเจ้าตัวขนาดนี้
“ นี่… ถามได้มั้ยว่าเครียดอะไร ถ้าส่วนตัวมากเธอจะไม่ตอบก็ได้ ”
“ แค่อยากรู้… ”
แววตาของอีกฝ่ายเหมือนกำลังยิ้มเยาะอยู่เลยทั้งที่ใบหน้าเรียบนิ่ง เจอกันครั้งหน้าคงต้องขอเอาคืนซักหน่อย
“ไคยะซัง”
มองตามแผ่นหลังอีกฝ่ายที่เดินจากไป หายลับไปกับฝูงชน
แววตาของอีกฝ่ายเหมือนกำลังยิ้มเยาะอยู่เลยทั้งที่ใบหน้าเรียบนิ่ง เจอกันครั้งหน้าคงต้องขอเอาคืนซักหน่อย
“ไคยะซัง”
มองตามแผ่นหลังอีกฝ่ายที่เดินจากไป หายลับไปกับฝูงชน
ชิองหัวเราะน้อยๆให้กับท่าทางของอีกฝ่าย แม้ไม่ใช่รีแอคชั่นที่อยากได้เท่าไหร่ แต่การมีคนท้าทายกลับแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ
“ จะกล้าดีดกันจริงหรอครับ… รุ่นพี่ “
แทนที่จะถอยหนี กลับแนบหน้าผากกับมือของอีกฝ่าย พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้
ชิองหัวเราะน้อยๆให้กับท่าทางของอีกฝ่าย แม้ไม่ใช่รีแอคชั่นที่อยากได้เท่าไหร่ แต่การมีคนท้าทายกลับแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ
“ จะกล้าดีดกันจริงหรอครับ… รุ่นพี่ “
แทนที่จะถอยหนี กลับแนบหน้าผากกับมือของอีกฝ่าย พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้
“ เดินไปเรื่อยๆก็ไม่แย่ เราก็ยังไม่ค่อยรู้จักเกาะนี้กันทั้งคู่ “
” ไว้เจออะไรน่าสนใจค่อยแวะก็แล้วกัน “
ตัดสินใจเสร็จสรรพ ก็ลากคนข้างๆไปเดินตากลมเล่นด้วยกัน ยังไงซะชิองก็ชอบอากาศเย็นๆตอนกลางคืนอยู่แล้ว
“ เธอนึกยังไงถึงชวนออกมาเดินตอนนี้ ”
เดินไปซักพักก็หันมาถามเด็กสาวข้างๆ ราวกับจะชวนคุย
“ เดินไปเรื่อยๆก็ไม่แย่ เราก็ยังไม่ค่อยรู้จักเกาะนี้กันทั้งคู่ “
” ไว้เจออะไรน่าสนใจค่อยแวะก็แล้วกัน “
ตัดสินใจเสร็จสรรพ ก็ลากคนข้างๆไปเดินตากลมเล่นด้วยกัน ยังไงซะชิองก็ชอบอากาศเย็นๆตอนกลางคืนอยู่แล้ว
“ เธอนึกยังไงถึงชวนออกมาเดินตอนนี้ ”
เดินไปซักพักก็หันมาถามเด็กสาวข้างๆ ราวกับจะชวนคุย
“ สรุปเธออยากไปไหนกันแน่ ” ถามอีกฝ่ายอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
จริงๆการที่อีกฝ่ายเลือกให้เขามาเป็นไกด์ให้ก็ดูไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ เพราะเขาเองก็พึ่งมาที่เกาะ เรียกว่าเป็นเพื่อนเที่ยวชมเกาะน่าจะเหมาะกว่าด้วยซ้ำ
ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ปฏิเสธไป เพราะชิองเองก็หาเพื่อนเดินเที่ยวอยู่เหมือนกัน
“ สรุปเธออยากไปไหนกันแน่ ” ถามอีกฝ่ายอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
จริงๆการที่อีกฝ่ายเลือกให้เขามาเป็นไกด์ให้ก็ดูไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ เพราะเขาเองก็พึ่งมาที่เกาะ เรียกว่าเป็นเพื่อนเที่ยวชมเกาะน่าจะเหมาะกว่าด้วยซ้ำ
ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ปฏิเสธไป เพราะชิองเองก็หาเพื่อนเดินเที่ยวอยู่เหมือนกัน
เด็กหนุ่มชูมือถือให้อีกฝ่ายดู เผยให้เห็นแชทที่คุยกัน ‘เจอกันตอน 18.45 หน้าหอ’ พร้อมกับเอ่ยทักทาย
“มาตรงเวลาดีนะ”
เด็กหนุ่มชูมือถือให้อีกฝ่ายดู เผยให้เห็นแชทที่คุยกัน ‘เจอกันตอน 18.45 หน้าหอ’ พร้อมกับเอ่ยทักทาย
“มาตรงเวลาดีนะ”
“ ชินยะ? ” เอ่ยชื่ออีกฝ่ายตามที่บัตรบอกช้าๆ ก่อนจะวางบัตรลงในมืออีกฝ่าย
“ เหมือนนายจะหน้าคุ้นๆ ห้องเดียวกันใช่มั้ย ” ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่าย นับว่าเป็นโชคดีที่ได้เจอเพื่อนห้องเดียวกันก่อน
“ ชินยะ? ” เอ่ยชื่ออีกฝ่ายตามที่บัตรบอกช้าๆ ก่อนจะวางบัตรลงในมืออีกฝ่าย
“ เหมือนนายจะหน้าคุ้นๆ ห้องเดียวกันใช่มั้ย ” ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่าย นับว่าเป็นโชคดีที่ได้เจอเพื่อนห้องเดียวกันก่อน
“ไม่ได้หน้าโหลขนาดนั้นหรอกนะครับ”
ก่อนจะยื่นบัตรให้ดูใกล้ๆ สบตาอีกฝ่ายกลับโดยไม่ถอยหนี
“ก็ต้องจำหน้าได้อยู่แล้ว” ก่อนจะยิ้มให้อีกฝ่าย
“แล้วก็ที่ว่าจะคืนให้มั้ย…“ สบตาอีกฝ่ายอย่างท้าทาย รอดูว่าอีกฝ่ายจะทำยังไงต่อถ้าหากตนยังไม่คืนบัตรให้
“ไม่ได้หน้าโหลขนาดนั้นหรอกนะครับ”
ก่อนจะยื่นบัตรให้ดูใกล้ๆ สบตาอีกฝ่ายกลับโดยไม่ถอยหนี
“ก็ต้องจำหน้าได้อยู่แล้ว” ก่อนจะยิ้มให้อีกฝ่าย
“แล้วก็ที่ว่าจะคืนให้มั้ย…“ สบตาอีกฝ่ายอย่างท้าทาย รอดูว่าอีกฝ่ายจะทำยังไงต่อถ้าหากตนยังไม่คืนบัตรให้