ซายะไม่มองไม่ค่อยเห็นเท่าไรว่าสิ่งนั้นคืออะไรแต่เธอก็พยายามมอง ให้ชัดว่ามันอะไรกันแน่

" อะไรหรอคะนั้น...หลุมงั้นหรอ หรือกระสอบทราย? "

เธอเพ่งสายมองไปยังสิ่งนั้นที่พวกเธอกำลังวิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

( มาช้าแต่มานะ )

“ใช่ค่ะ ฉันอยู่ห้องเดียวกับคุณสุโนะฮาระเธอน่ารักมากๆ เลยนะคะต้องลองคุยด้วยบ่อยๆแล้วล่ะ”

เธอมัดผมตัวเองขึ้นเป็นดังโงะลวกๆ อย่างน้อยก็ช่วยให้วิ่งสะดวกขึ้นนิดนึงล่ะมั้ง

“วิ่งเหรอคะ…ก็พอไหวอยู่นะคะ”
เธอตอบแบบครึ่งๆกลางๆ เพราะเพิ่งได้นั่งพักเมื่อกี้เองคอนเทนต์วิ่งก็มาหาตัวแล้ว

พอจัดการมัดผมเสร็จ เธอก็ยืดเส้นเบาๆ แล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม

“โอเค พร้อมแล้วค่ะเห็นอย่างงี้ก็วิ่งเร็วอยู่นะคะ“

เธอรับกระดาษจากอีกฝ่ายมาก่อนจะคลี่ออกอ่านช้าๆ

( อย่างงี้เอง มาเอาพู่สีขาวสินะ… )
เธอเงยหน้าขึ้น ยิ้มบางๆ อย่างขี้เล่น

“อ่อใช่ค่ะ~”
เธอลากเสียงเล็กน้อย แกล้งทำเป็นจะเล่นตัวสักหน่อย แต่ก็เปลี่ยนใจ ลุกขึ้นพร้อมคว้าพู่ของตัวเองไปด้วยอย่างไม่อิดออด แล้วก็แนะนำตัวเองให้ริริกะ

“ โอโตเมะ ซายะ อยู่ห้องE คะ “

( ขออนุญาตมาบวกๆนะคะะ🙌 )

ซายะที่กำลังนั่งพักอยู่ พลางมองบรรยากาศการแข่งขันที่กำลังคึกคักตรงหน้า ทันใดนั้นเธอเหลือบไปเห็นริริกะที่กำลังวิ่งมาทางโซนที่เธอกำลังนั่งอยู่

( นั่นมัน...สีเขียวนิ? วิ่งข้ามโซนมาสีขาวทำไมกันนะ )

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย คิดในใจอย่างงุนงง ก่อนสายตาจะไปหยุดอยู่ที่ร่างของริริกะที่กำลังวิ่งตรงมาทางเธอพอดี