( ดูเข้ากับนายดีออกจมูกแดงๆนั้นน่ะ และก็อยากได้อะไรเยียวยาหรองั้น... /จับหลังคอเสื้อแล้วเดินลากไปชมรม/ การออกกำลังคือการเยียวยาที่ดีที่สุด ~ )

( หือ ทำไม่เป็นสินะงั้น...ก็ลองทำตอนนี้เลย /ยิ้ม )

( เหー ทำแบบนี้กับโคไฮได้ไงครับเอาเป็นแบบนี้มั้ย

จนกว่าโคไฮจะยิงเข้าเป้าประธานก็ต้องใส่ด้วยในฐานะรุ่นพี่และ'ประธาน'น่ะ /เอาหูแมวใส่ให้ทั้งคู่ไปเลยวินๆ )

(หือ? นายมาพอดี มามะ...มาให้ชั้นลอง'เจ้าสิ่งนี้'หน่อย /กวักมือเรียก/ )

(หมายถึงจับพวกนายโคไฮทุกคนใส่ให้หมดสินะ ได้ เดี๋ยวฉันจะได้บอกทุกคนว่าเป็นไอเดียพวกนายทั้งสองคนให้เอง /ยิ้ม)

(บวกแบบสั่นๆได้นะครับ)

" เห " เจอเหยื่อแล้ว

เขาค่อยๆก้าวไปตามเสียงดังกล่าวก่อนจะหยุดยืนตรงหน้าอีกฝ่าย

" เมื่อกี้ " เอาเบ็ดจิ้วเคาะไหล่คนตรงหน้าเบาๆ " ถามว่าทำอะไรสินะ "

เบ็ดจิ้วยังคงเคาะไหล่มาซารุอยู่อย่างนั้น จนกระทั้ง...

เพี้ยะ!

" หลังค่อมแล้วยืนให้มันดีๆหน่อย "

เอาเบ็ดตีไหล่แรงๆไปที ดูท่าเขาจะได้คนลองใช้สิ่ง(?)ก่อนเอาไปใช้กับรุ่นน้องในชมรมแล้ว

(หือ จะใช่หรอ หือ? //ยิ้ม)

" ก็ดูเหมาะดีนิ "

เสียงแสนคุ้นเคยดังมาจากด้านหลังพร้อมกับฝ่ามือหนาที่ตบไหล่รุ่นน้องแสนขยันไปเบาๆทีสองที

" ห้ามถอดจนกว่าจะแจกหมดละ "

เอ่ยนิ่งๆด้วยรอยยิ้มแสนอบอุ่น(??)ก่อนจะผละมือจากไหล่อีกฝ่ายแล้วเดินจากไป

(แวะมาดูผลงานตัวเองอย่างแฮปปี้)

(ไม่สนบีบจนกว่าจะพอใจ หึ! ก็รีแอคนายตลกดีไงละ)

(ไม่ต้องเลยนายก็ด้วย ทรงงานหนักมาก /ล็อคคอแล้วขยี้ผมสีทองนั้นให้ยุ่ง)

(น้อมรับด้วยความยินดีー /โดนตี)

( เยี่ยมครับ 'เยี่ยมเยือนแบบเป็นมิจ..มิตร' ไหนชมรมจัดดอกไม้มีอะไรสนุกๆมั้ยー )

(เอ็นจะดูต้าวโคไฮทรงงาน ไว้งานหน้าจะล็อกคอมาทำงานน้า~ /ยิ้ม)

(ก็ว่าหายไปไหน...สัปดาห์หน้านายเป็นเวรทำกับข้าวเลี้ยงคนในชมรมด้วยนะ)

( ยืนแอ๊คไปจนกว่ารุ่นพี่จะเหนื่อยー /โดนตี )