(ขอไปอ่านที่ห้องนะโฮริตัน เงินเราหมด/บุกรุกห้อง(?))

(มาเป็นเหยื่อค่ะ--🥹)

(ถ้าอยากโรลอะไรทัก DM มาได้เลยนะคะ! หรือเราจะแอบไปทักเอง---)

เด็กสาวที่ทรงดูเหมือนโคะแกลเดินพร้อมฮัมเพลง

ก่อนหยุดและเจอคนที่ดูแปลก(?) กำลังนั่งจ้องหินอยู่

"เห~ พี่สาวกำลังทำอะไรอยู่เหรอคะ"

หญิงสาวนั่งยองค้ำคางใกล้อีกฝ่างพร้อมยิ้มให้

"นั่นสินะ... ของหนูก็ยังหาไม่เจอเลย"

เธอทำหน้าเซ็งเล็กน้อย

"งั้นขอจัวไปหาบัตรต่อก่อนนะคะ!"

เธอโบกมือลาพร้อมจ้ำอ้าวไป

(ขอบคุณที่โรลด้วยนะคะ✨)

ริกกะกดมือถือและแลกคอนแทคกับอีกฝ่ายเรียบร้อย

"ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะ นานาะโกะตัน!"

มือถือเธอเริ่มสั่น

"ตายแล้วใกล้ถึงเวลนัดแล้วสิ ต้องรีบหาบัตรนักเรียนแล้ว! ขอตัวก่อนนะ ไว้เจอกัน!"

เธอโบกมือลาก่อนรีบจ้ำอ้าวไป

(ขอบคุณที่โรลด้วยกันนะคะ!✨)

ริกกะปรบมือให้หลังอีกฝ่ายแนะนำตัวจบ

"ยินดีที่ได้รู้จักนะอาเมะตัน! เรียกฉันริกกะจังได้นะ"

เธอโบกมือทักทายอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม

ริกกะปรบมือให้อีกฝ่ายหลังแนะนำตัวเสร็จ พร้อมคิดในใจ

'จูนิเบียว ม.ปลาย!!!' เธอไม่ได้แย่ แต่กลับดีใจที่มีเพื่อนร่วมห้องน่าสนใจแบบนี้

"รุกะตัน ฉันชื่อ ริกกะ เรียนริกกะจังก็ได้นะ!"

เธอโบกมือให้อีกฝ่ายด้วยหน้าที่ยิ้มสดใส

(แงงงง น่ารักมากเลย ขอบคุณที่วาดน้องนะคะ🥹✨)

"หือ? จะไม่ดีได้ยังไงคะ! มนุษย์น่ะแค่คุยประโยคเดียวก็เป็นเพื่อนกันแล้วล่ะ~✨"

เธอทำหน้างงในตอนแรก แต่ก็ตอบออกไปด้วยสีหน้าที่ใสซื่อ

(ขอบคุณค่ะอาจารยยยยยย์😭🙏✨💕)

(ขอบคุณค่ะะะะะะ😭🙏💕)

เด็กสาวหน้าจ๋อยหลังจากได้ยินที่อีกฝ่ายตอบ

"งั้นเหรอ... ถ้าหาไม่เจอต้องเสียเงินทำบัตรใหม่มั้ยเนี่ย...."

เธอถอนหายใจ

"จะว่าไปนานาโกะจัง แลกคอนแทคกันไว้มั้ยคะ? ไหนๆก็ได้รู้จักกันแล้วเผื่อวันไหนว่างๆแล้วไปเที่ยวด้วยกัน!"

เธอเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างสนิมสนมอย่างรวดเร็ว ก่อนหยิบมือถือที่ใส่เคสสีฉูดฉาดออกมา พร้อมทำสายตาเปล่งประกายและรอคอย

"ริกกะจ้า~ มัทสึโมโตะ ริกกะ จะเรียนริกกะ หรือริกกะจังก็ได้นะ"

หลังจากคืนบัตรเธอก็ถอนอกมาเล็กน้อยก่อนยืนไขว้หลังด้วยท่าทีผ่อนคลาย

"จะว่าไปเธอเห็นบัตรของฉันรึเปล่า ของฉันก็หายเหมือนกัน... อุตสามั่นใจว่าเก็บใส่กระเป๋าเงินอย่างดีแล้วนะ!"

เธอทำท่าทีรำคาญ และป่องแก้มเล็กน้อยจากสถานะการณ์นี้

เธอปรับสีหน้าที่เขินและเหงื่อตกคืนสู่ปกติ

ก่อนยิ้มอย่างเป็นมิตรแก่อีกฝ่าย

"จากท่าทางเมื่อกี้ กำลังหาบัตรอยู่เหมือนกันเหรอ?"

เธอมือไขว้หลังก่อนยืนด้วยท่าทีผ่อนคลาย

"พี่นางิสะนี่นะคะ..."

เธอถอนหายใจเล็กน้อย

"เด็กสาวน่ารักแบบหนูจะดืนแอลได้ยังไง สุขภาพเสียหมด! เอาแค่แค่น้ำผลไม้ซักกล่องก็ได้ค่ะ~"

เธอขยิบตาให้อีกฝ่าย ก่อนเก็บบัตรที่ตกพื้นคืนให้อีกฝ่าย