"—?!"

เคียวยะที่สังเกตุเห็นว่ามีคนพบเจอเขาในสภาพนี้แล้ว เขาก็ตัดสินใจหยุดวิ่งโดยที่เคลื่อนมือที่ถือมีดมาซ่อนพร้อมภวานาไม่ให้อีกฝ่ายสังเกตุเห็น

".....สวัสดีครับ คุณกำลังกลับบ้านเหรอ?"

เคียวยะหันมาพูดคุยกับคุณแม้ว่าเม็ดฝนจะเสียดแทงผิวหนัง เขาพูดคุยกับเพื่อนอาจารย์โดยที่เอามือข้างนึงไพล่หลังไว้

คุณอาจจะเคยเห็นชายคนนี้ผ่านๆบริเวณชั้นเรียน เขาคืออาจารย์ที่มักจะเดินขึ้นลงบันไดไปสอนประจำห้อง2-K

เป็นบุคคลที่มักจะเนียบและดูดีตลอด

แต่ตอนนี้ เขาคนนั้นกลับอยู่ในสภาพที่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝน แถมยังอยู่ในสภาพตื่นตกใจกลัว

เขาหยุดวิ่งก่อนที่จะโค้งตัวหอบหายใจ

คุณเห็นคนเรือนผมสีส้มยามเย็นอันคุ้นเคย เมื่อนึกย้อนความทรงจำดู คุณอาจจะคุ้นเคยเจ้าตัวที่ไหนสักที่...

ใช่แล้ว ชายคนนั้นคือหนึ่งในอาจารย์ที่คุณมักจะพบเห็นได้ในห้องพักครู

"—?!"

ชายที่คาดว่าเป็นอาจารย์เบิกตากว้างยามที่หันหน้าและไปสบตาคุณ เขาวิ่งหนีไปอีกทางทั้งที่ด้วยใบหน้าหวาดผวา

【CO-Story : TAKO】👾 #THK_Co-story
(dm เพิ่มเติมได้ครับ)

✅ เปิดรับ
↳ คนสนิท
↳ คนรู้จักสมัยเคยเป็นนักเรียน
↳ คนรู้จัก (เนียนได้)
↳ เพื่อน
↳ โฮมมี่ (เกม ดนตรี เพื่อนบ้าน ฯลฯ)
↳ ศัตรู คู่อริ คู่กัด ไม่ชอบหน้า
↳ อื่น ๆ (เสนอได้ไม่จำกัด)

⛔ ไม่เปิดรับ
↳ ครอบครัว ญาติโกโหติกา ฯลฯ
↳ คนรัก คสพ.ชู้สาว (จีบ OK)
↳ อื่น ๆ แล้วแต่การพิจารณา

(❤️,💬 = เดี๋ยว dm ไปนะครับ🙌)

ในตอนที่คุณเดินหันหลังเตรียมเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า คุณก็หันมาพบเจอกับอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมที่ยืนอยู่ตรงหน้า

ตอนแรกเขาก็มองคุณด้วยสายตาที่เป็นห่วง จนกระทั้งเห็นมาสคาร่าเลอะสองแก้ม..

อุบ—!

เมื่อเจ้าตัวจะเผลอหลุดขำเล็กน้อย

"อะแฮ่ม! ไม่เป็นอะไรนะครับ"

กลับมาปั้นหน้าเป็นห่วงนักเรียนต่อ

"ยูคิมูระซัง"

เซนเซยที่เดินมาตรวจก็เหลือบไปอ่านสิ่งที่คุณเขียนพอดี

"เอาเถอะครับ อย่างน้อยๆก็ถือว่าเขียนได้ดี"

"โอ้ เก่งมากครับ"

เคียวยะเซนเซระบายยิ้ม แน่นอนว่าเขาให้อีกฝ่ายอ่านออกเสียงด้วย

"แต่ว่า ผมหวังว่าควรหน้า เธอจะมั่นใจในการเปล่งเสียงออกมานะ"