17 | 187 cm - 2年O組 ||
ชมรม : เรามาทำให้ที่นี่มีแต่โอะจิโซซังกันเถอะ 』
⚠️ระวัง ที่นี่มีหมาเด็ก พกความน่ารักมาเป็นอย่างมาก ♡
account for [ #THK_COMMU ]
Doc : [ http://bit.ly/4bDiBvl ]
{โค,โรล,เวิ่น > DM24/7}
pfp : patu
“ ผมไม่ได้ว่าคุณสักหน่อยครับ ฮะๆ โทจจังล่ะก็~ น่ารักจัง ”
เอ่ยจบเขาก็ได้ฉีกยิ้มให้คนตรงหน้า แต่แอบดูแปลกเพียงเล็กน้อย
“ เอ…จะว่าไปหลังปฐมนิเทศจะมีเรียนต่อมั้ยครับ ว่าจะแอบโดด- เอ้ย ! กลับไปช่วยงานหม่าม๊าสักหน่อย ”
(กลับมาแล้วค่ะ!หลังเจอมรสุมงานTT)
“ ผมไม่ได้ว่าคุณสักหน่อยครับ ฮะๆ โทจจังล่ะก็~ น่ารักจัง ”
เอ่ยจบเขาก็ได้ฉีกยิ้มให้คนตรงหน้า แต่แอบดูแปลกเพียงเล็กน้อย
“ เอ…จะว่าไปหลังปฐมนิเทศจะมีเรียนต่อมั้ยครับ ว่าจะแอบโดด- เอ้ย ! กลับไปช่วยงานหม่าม๊าสักหน่อย ”
(กลับมาแล้วค่ะ!หลังเจอมรสุมงานTT)
“ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยครับ ! บ้ายบายคร้าบบ~^^ ”
“ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยครับ ! บ้ายบายคร้าบบ~^^ ”
.
“ ไม่เป็นไรครับไม่ต้องเกรงใจผมยินดีครับ !
เท่าที่ดูน่าจะไม่เหลือแล้วครับ งั้นเอาทั้งหมดตรงนี้ไปที่ประชาสัมพันธ์กันครับผม “
.
เอย์โตะเอ่ยกับคนตรงหน้าขณะเดียวกันก็ได้เก็บบัตรขึ้นมา
.
“ ไปกันเถอะครับ ~ ”
.
เอ่ยจบเขาก็พาอีกฝ่ายออกจากตรงนั้นทันที เพราะแถวนี้อยู่นานไม่ได้นี่นา…
.
“ ไม่เป็นไรครับไม่ต้องเกรงใจผมยินดีครับ !
เท่าที่ดูน่าจะไม่เหลือแล้วครับ งั้นเอาทั้งหมดตรงนี้ไปที่ประชาสัมพันธ์กันครับผม “
.
เอย์โตะเอ่ยกับคนตรงหน้าขณะเดียวกันก็ได้เก็บบัตรขึ้นมา
.
“ ไปกันเถอะครับ ~ ”
.
เอ่ยจบเขาก็พาอีกฝ่ายออกจากตรงนั้นทันที เพราะแถวนี้อยู่นานไม่ได้นี่นา…
คนที่พึ่งเจอบัตรได้หันไปตามเสียงเรียกก่อนจะทำหน้าเหวอ
.
“ ฮะ-ครับ เย้ย ! เซนเซย์ ผมผมแดงธรรมชาตินะครับ ! “
.
ปฏิกิริยาอัตโนมัติเมื่อเจอหน้าคุณครูของเอย์โตะได้ทำงานเสียแล้ว… ก่อนจะตั้งสติตอบกลับคำถามออกไป
.
” อ่า-เอ่อ ใช่ครับ ผมหาเจอแล้วส่วนมือนี่…หนามบาดเฉยๆ น่ะครับ แหะๆ “
.
เอย์โตะยิ้มแหยตอบคนตรงหน้า
คนที่พึ่งเจอบัตรได้หันไปตามเสียงเรียกก่อนจะทำหน้าเหวอ
.
“ ฮะ-ครับ เย้ย ! เซนเซย์ ผมผมแดงธรรมชาตินะครับ ! “
.
ปฏิกิริยาอัตโนมัติเมื่อเจอหน้าคุณครูของเอย์โตะได้ทำงานเสียแล้ว… ก่อนจะตั้งสติตอบกลับคำถามออกไป
.
” อ่า-เอ่อ ใช่ครับ ผมหาเจอแล้วส่วนมือนี่…หนามบาดเฉยๆ น่ะครับ แหะๆ “
.
เอย์โตะยิ้มแหยตอบคนตรงหน้า
.
“ นี่ครับ บัตรของโทยะจังใช่มั้ยครับ ! ”
.
เอย์โตะเอ่ยพร้อมรอยยิ้มสดใสอย่างกับลูกหมาน้อยพร้อมยื่นบัตรให้
.
“ นี่ครับ บัตรของโทยะจังใช่มั้ยครับ ! ”
.
เอย์โตะเอ่ยพร้อมรอยยิ้มสดใสอย่างกับลูกหมาน้อยพร้อมยื่นบัตรให้
.
ไปไวมาไวอีกแล้วแฮะ เขาดูจากตำแหน่งที่เห็นง้างแค่นิดเดียวน่าจะได้
.
“ ผมรบกวนโทยะจังง้างไว้แค่ตรงนี้ทีนะครับผม ”
.
เอย์โตะชี้ตำแหน่งที่ว่า เขาให้คนข้างๆ ทำไม่เยอะหรอกเขากลัวมือสวยๆ นั่นจะบาดเจ็บเอา…อืมม มือสวย —- เอ๊ะ …ช่างมันละกัน
.
.
ไปไวมาไวอีกแล้วแฮะ เขาดูจากตำแหน่งที่เห็นง้างแค่นิดเดียวน่าจะได้
.
“ ผมรบกวนโทยะจังง้างไว้แค่ตรงนี้ทีนะครับผม ”
.
เอย์โตะชี้ตำแหน่งที่ว่า เขาให้คนข้างๆ ทำไม่เยอะหรอกเขากลัวมือสวยๆ นั่นจะบาดเจ็บเอา…อืมม มือสวย —- เอ๊ะ …ช่างมันละกัน
.
.
“ เอ— ผมมีวิธีอยู่ครับ…
ปีนขึ้นไปเก็บแหละครับผม ! ”
.
เอย์โตะเอ่ยกับรุ่นพี่ตรงหน้าด้วยสีหน้ายิ้มแฉ่งเหมือนไม่คิดอะไร ใช้ไม้หรือต่อบรรไดยังไงก็ไม่ถึงแน่นอนจากอุปกรณ์ที่มีตอนนี้
.
“ เอ— ผมมีวิธีอยู่ครับ…
ปีนขึ้นไปเก็บแหละครับผม ! ”
.
เอย์โตะเอ่ยกับรุ่นพี่ตรงหน้าด้วยสีหน้ายิ้มแฉ่งเหมือนไม่คิดอะไร ใช้ไม้หรือต่อบรรไดยังไงก็ไม่ถึงแน่นอนจากอุปกรณ์ที่มีตอนนี้