♡คาร์ชอบผมสีดำ♡
(คาร์ภัยสังคม,จิตไม่ปกติหากไม่สบายใจแจ้งได้นะคะ)
Doc : https://bit.ly/4hLruo7
(ส่วนใครที่อยากแลกคอนแทคกันสามารถกดใจไว้ที่โพสนี้ได้เลยนะคับ เดี๋ยวเค้าก๊อกๆไปน้า👉🏻👈🏻)
(ส่วนใครที่อยากแลกคอนแทคกันสามารถกดใจไว้ที่โพสนี้ได้เลยนะคับ เดี๋ยวเค้าก๊อกๆไปน้า👉🏻👈🏻)
เสียงกระซิบแหบพร่าดุจลมหายใจสุดท้ายของซากวิญญาณล่องลอยมาพร้อมกลิ่นอับชื้นของสิ่งมีชีวิตที่ไร้ซึ่งคำจำกัดความ
「เด็กน้อยเอ๋ย…」
จงดิ้นรนอย่างอเนจอนาถดุจสุนัขจรจัดที่กระหายเลือด เพียงเพื่อยืดเยื้อเศษเสี้ยวแห่งชีวิตที่เจ้าครอบครองอยู่
จงมอบความรื่นรมย์อันไม่มีสิ้นสุดแก่ฝูงเงามืดแสนโสมมจากก้นบึ้งของนรก
เจ้าตุ๊กตาแสนงดงามของข้า...
「คิก…คิก…」
เสียงกระซิบแหบพร่าดุจลมหายใจสุดท้ายของซากวิญญาณล่องลอยมาพร้อมกลิ่นอับชื้นของสิ่งมีชีวิตที่ไร้ซึ่งคำจำกัดความ
「เด็กน้อยเอ๋ย…」
จงดิ้นรนอย่างอเนจอนาถดุจสุนัขจรจัดที่กระหายเลือด เพียงเพื่อยืดเยื้อเศษเสี้ยวแห่งชีวิตที่เจ้าครอบครองอยู่
จงมอบความรื่นรมย์อันไม่มีสิ้นสุดแก่ฝูงเงามืดแสนโสมมจากก้นบึ้งของนรก
เจ้าตุ๊กตาแสนงดงามของข้า...
「คิก…คิก…」
ร่างทั้งสองแนบประสานเคลื่อนไหวไปในจังหวะเดียวกัน ราวกับไม่อาจแยกห่างจากกันได้
นัยน์ตาสีทมิฬจ้องลึกเข้าไปในม่านแดงฉานบนใบหน้าที่ส่องประกายดุจอัญมณีต้องแสงในกำมือของอีกา
บทเพลงแห่งความคลุ้มคลั่งที่ถูกบรรเลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ค่อยๆแผ่วลง...จนเหลือเพียงความเงียบงันของสองร่างที่ยังคงเต้นรำท่ามกลางม่านมืดอันไร้ที่สิ้นสุด
(เก็บตกโรลที่ไปเต้นกับหมามาล่ะค่ะ 😭🔥)
ร่างทั้งสองแนบประสานเคลื่อนไหวไปในจังหวะเดียวกัน ราวกับไม่อาจแยกห่างจากกันได้
นัยน์ตาสีทมิฬจ้องลึกเข้าไปในม่านแดงฉานบนใบหน้าที่ส่องประกายดุจอัญมณีต้องแสงในกำมือของอีกา
บทเพลงแห่งความคลุ้มคลั่งที่ถูกบรรเลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ค่อยๆแผ่วลง...จนเหลือเพียงความเงียบงันของสองร่างที่ยังคงเต้นรำท่ามกลางม่านมืดอันไร้ที่สิ้นสุด
(เก็บตกโรลที่ไปเต้นกับหมามาล่ะค่ะ 😭🔥)
เสียงครื้นเครงของงานวัฒนธรรมดังขึ้นท่ามกลางกลิ่นหอมอบอวลของขนมหวานซึ่งถูกรังสรรค์ออกมาอย่างบรรจง ลวดลายของกระดาษหลากสีและคำทำนายจากดอกไม้หลากชนิดล้วนแล้วแต่นำพาสิ่งวิเศษให้พานพบแก่เจ้าของของมัน
ณ สถานที่ซึ่งเส้นแบ่งระหว่างสองโลกมาบรรจบกัน...
"นี่ คุณตรงนั้นน่ะ"
"ลองแวะดูก่อนดีมั้ย ?"
Doc: lnk.ink/kNLmS
เสียงครื้นเครงของงานวัฒนธรรมดังขึ้นท่ามกลางกลิ่นหอมอบอวลของขนมหวานซึ่งถูกรังสรรค์ออกมาอย่างบรรจง ลวดลายของกระดาษหลากสีและคำทำนายจากดอกไม้หลากชนิดล้วนแล้วแต่นำพาสิ่งวิเศษให้พานพบแก่เจ้าของของมัน
ณ สถานที่ซึ่งเส้นแบ่งระหว่างสองโลกมาบรรจบกัน...
"นี่ คุณตรงนั้นน่ะ"
"ลองแวะดูก่อนดีมั้ย ?"
Doc: lnk.ink/kNLmS
#THK_กีฬาสี
เหล่าโยไคเอ๋ย...จงออกมาร่ายรำ ส่งเสียงกู่เชียร์ให้ดังกึกก้อง นำพาพลังวิญญาณและจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ให้ลุกขึ้นสู้เสีย....
" せーのっ!! "
#THK_กีฬาสี
เหล่าโยไคเอ๋ย...จงออกมาร่ายรำ ส่งเสียงกู่เชียร์ให้ดังกึกก้อง นำพาพลังวิญญาณและจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ให้ลุกขึ้นสู้เสีย....
" せーのっ!! "
(เป็นสาวซอฟก็อทของแทร่ ภาพหาดูยากเพราะปกติใส่แต่ชุดวอร์มー😭)
(เป็นสาวซอฟก็อทของแทร่ ภาพหาดูยากเพราะปกติใส่แต่ชุดวอร์มー😭)
(fact.ปกติเคียวโกะจะยิ้มอยู่ตลอดเลยแหละ☺️)
(fact.ปกติเคียวโกะจะยิ้มอยู่ตลอดเลยแหละ☺️)
[19:00น.]
ใต้แสงเทียนและโคมไฟที่ไหววูบในค่ำคืน เสียงกระดิ่งลมดังแว่วแทรกกับเสียงหัวเราะและความครึกครื้นของผู้คนในงานเทศกาล
ดวงตาสีดำสนิททอดมองคำอธิษฐานนับร้อยที่ห้อยระย้าจากต้นไผ่ ก่อนที่ริมฝีปากจะคลี่ยิ้มบางออกมา
“คำอธิษฐานพวกนี้…น่ารักดี”
เป็นอีกปีที่ไร้ซึ่งสิ่งใหม่ น่าเบื่อเหมือนทุกครั้ง..
แต่ก็ยังพอมีอะไรให้อ่านฆ่าเวลาอยู่บ้าง
[19:00น.]
ใต้แสงเทียนและโคมไฟที่ไหววูบในค่ำคืน เสียงกระดิ่งลมดังแว่วแทรกกับเสียงหัวเราะและความครึกครื้นของผู้คนในงานเทศกาล
ดวงตาสีดำสนิททอดมองคำอธิษฐานนับร้อยที่ห้อยระย้าจากต้นไผ่ ก่อนที่ริมฝีปากจะคลี่ยิ้มบางออกมา
“คำอธิษฐานพวกนี้…น่ารักดี”
เป็นอีกปีที่ไร้ซึ่งสิ่งใหม่ น่าเบื่อเหมือนทุกครั้ง..
แต่ก็ยังพอมีอะไรให้อ่านฆ่าเวลาอยู่บ้าง
(เวอร์ชั่นมีน้ำแดงเพิ่มนิดนึง😔)
(เวอร์ชั่นมีน้ำแดงเพิ่มนิดนึง😔)
(เคียวโกะจังแฮปพิ😔🤌🏻)
(เคียวโกะจังแฮปพิ😔🤌🏻)
คิ้วกระตุกดูอารมณ์ไม่ดีสุดๆเพราะกำลังน้ำตาลตกแล้วคุกกี้ที่เป็นที่พึ่งสุดท้ายก็ดันอยู่ในสภาพนี้ซะได้
อยากจะเอาไปยัดให้ใครแทนชะมัด....
คิ้วกระตุกดูอารมณ์ไม่ดีสุดๆเพราะกำลังน้ำตาลตกแล้วคุกกี้ที่เป็นที่พึ่งสุดท้ายก็ดันอยู่ในสภาพนี้ซะได้
อยากจะเอาไปยัดให้ใครแทนชะมัด....
คิกー คิกคิก
เธอไม่ได้หลงทางอยู่ท่ามกลางความบิดเบี้ยวของที่แห่งนี้...
เพราะเธอเองนั่นแหละคือความความบิดเบี้ยว...
สายตานั่นน่ะ...อย่าหันหนีสิ
มองมาอีก...จ้องให้ลึกเข้าไปเลย...
"อ๊า~ ความรู้สึกแบบนี้มัน...เสียววาบไปทั้งกระดูกเลยล่ะ♡"
คิกー คิกคิก
เธอไม่ได้หลงทางอยู่ท่ามกลางความบิดเบี้ยวของที่แห่งนี้...
เพราะเธอเองนั่นแหละคือความความบิดเบี้ยว...
สายตานั่นน่ะ...อย่าหันหนีสิ
มองมาอีก...จ้องให้ลึกเข้าไปเลย...
"อ๊า~ ความรู้สึกแบบนี้มัน...เสียววาบไปทั้งกระดูกเลยล่ะ♡"
เสียงขีดของชอล์กสีขาวกระทบกับกระดานเบาๆ ก่อนจะลากเส้นตัวอักษรขึ้นมาทีละตัว เสียงนั้นฟังดูแหลมและยาวผิดปกติ ราวกับเวลาถูกยืดออกชั่วขณะ
เส้นตัวหนังสือที่เหมือนจะลึกลงไปในกระดานดำ— ราวกับมันถูก "กรีด" ลงไปมากกว่าถูกเขียน
"ซาซางาวะ เคียวโกะ"
"นับจากวันนี้ที่นี่จะอยู่ภายใต้การดูแลของฉัน♡"
"แบกตัวเองออกมาแนะนำตัวกันได้แล้ว"
เสียงขีดของชอล์กสีขาวกระทบกับกระดานเบาๆ ก่อนจะลากเส้นตัวอักษรขึ้นมาทีละตัว เสียงนั้นฟังดูแหลมและยาวผิดปกติ ราวกับเวลาถูกยืดออกชั่วขณะ
เส้นตัวหนังสือที่เหมือนจะลึกลงไปในกระดานดำ— ราวกับมันถูก "กรีด" ลงไปมากกว่าถูกเขียน
"ซาซางาวะ เคียวโกะ"
"นับจากวันนี้ที่นี่จะอยู่ภายใต้การดูแลของฉัน♡"
"แบกตัวเองออกมาแนะนำตัวกันได้แล้ว"
ไอ้บ้านี่....
เท้าขยับถอยออกไปทางด้านหลังเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ไม่ต่างไปจากเดิม ซ้ำดูจะรังเกียจมากขึ้นอีก
อ้ากกดดกหกหกกกกกー
"ไอ้เหี้ดหกหฟฟหหกก"
เสียงฟังชัดหลุดออกมายามคิเคียวยกมือขึ้นมาทำเป็นอุ้งมืแแล้วขยับตัวเข้ามาใกล้
"ประสาทไปแล้วหรอ!?ー"
ไอ้บ้านี่....
เท้าขยับถอยออกไปทางด้านหลังเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ไม่ต่างไปจากเดิม ซ้ำดูจะรังเกียจมากขึ้นอีก
อ้ากกดดกหกหกกกกกー
"ไอ้เหี้ดหกหฟฟหหกก"
เสียงฟังชัดหลุดออกมายามคิเคียวยกมือขึ้นมาทำเป็นอุ้งมืแแล้วขยับตัวเข้ามาใกล้
"ประสาทไปแล้วหรอ!?ー"