" นั่นฟังดูดีนะ มาเริ่มกันเถอะครับ "

พูดจบก็เริ่มค้นตามมุมซอกอุปกรณ์ต่างๆ แต่ดูเหมือนว่าจะยังไม่มีวี่แววอะไร เลยหันมาที่พวกชั้นวางของแล้วเริ่มค้นทีละชั้น

" อายามิซังระวังของหล่นใส่นะครับ "

" เกรงใจจังเลยนะครับ "

ทำท่าทีสบายใจเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรสุดๆ เดินมาเรื่อยๆสักพักตอนนี้ก็หยุดอยู่ตรงหน้าโรงยิมซะแล้วล่ะ เขาหยุดนิ่งอยู่ซักครู่ก่อนจะหันไปถาม

" แล้ว.. อยากจะหาจากตรงไหนก่อนดีครับ? "

" อ่าา เรื่องนั้นน่ะนะ "

พอโดนทักขึ้นมาก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ว่าตัวเองก็ยังไม่เจอบัตรเหมือนกันเพราะมัวแต่เดินเล่นไปมา

" ยังเลยครับ แต่ก็เดี๋ยวก็คงเจอเองแหละน้า "

" จะว่าไปแล้วก็... "

ระหว่างที่เดินอยู่จู่ๆเขาก็หมุนตัวหันมาหาอีกคนแล้วค้นกระเป๋าสะพายตัวเองพร้อมเดินถอยหลังไปด้วยโดยไม่กลัวเลยว่าจะสะดุดเท้าตัวเองมั้ย ก่อนจะหยิบลูกอมออกมาสามเม็ด

" อันนี้ผมให้นะ 🍬"

" ถ้างั้นไปกันเลยมั๊ยครับ "

เขายืดตัวขึ้นแล้วหันไปทางเดินที่ทอดยาวไปสู่โรงยิม

" เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน ช่วยกันหาจะได้เร็วขึ้น "

( มาแจมด้วยคับ 🙋 )

" หาบัตรอยู่หรอครับ? "

เขาโผล่หน้าเข้ามาใกล้ๆกับอีกฝ่ายพร้อมกับส่งยิ้มให้แล้วเอามือไขว้หลังเอียงคอทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็น รู้ทั้งรู้ว่าอีกคนหาอะไรอยู่ แต่ถามไว้ก่อนเป็นมารยาท

" ได้ไปดูโรงยิมรึยังครับ "

" พูดแล้วนะครับว่าจะไม่สาย ถ้างั้น.. "

เขาหัวเราะออกมาเล็กน้อยแล้วส่งท่าตะเบะกลับไป ก่อนจะก้มล้งไปหยิบลูกอมออกมาจากกระเป๋าอีกสองเม็ดก่อนจะวางมันลงใกล้ๆกับอีกคน แล้วหันหลังเดินไปทางทางเข้าแต่ก่อนที่จะเดินเข้าไปโรงเรียนนั้น เขาหันมาแล้วโบกมือพร้อมส่งรอยยิ้มให้กับอีกฝ่าย

" แล้วเจอกันครับ ซากิโมริซัง "

( แล้วเจอกันนะครับผม! 🫡 มีลูกอมให้อีกเยอะแยะเลย🍬✨)

" ก็แหม เห็นว่าปีนี้มีคนมาเยอะนี่นะครับ "

เขาเกาแก้มเล็กน้อย สายตาพลางมองไปตรงทางเข้าโรงเรียนที่คนน้อยลงแล้วแต่ก็ยังมีคนเดินเข้าไปเรื่อยๆอย่างไม่ขาดตอน

" ซากิโมริซังจะไปด้วยกันมั้ยครับ ดูห้องเรียนน่ะ "

" ก็ถ้าไปตอนนี้เราอาจจะไม่ต้องไปเบียดกับคนอื่นน่ะสิครับ "

เขาส่งยิ้มตอบกลับอีกฝ่ายไป ปัดๆเสื้อผ้าจัดกระเป๋าตัวเอง

" อีกอย่างจะได้เจอเพื่อนใหม่ๆเร็วด้วย "

" อย่างนี้นี่เอง ผมเองก็ชอบสังเกตพฤติกรรมนะถึงแม้จะเป็นกับคนก็เถอะ "

เขาพูดพลางหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้น แล้วหันไปทางคนข้างๆก่อนจะยื่นมือลงไปหา

" ผมว่าจะเข้าโรงเรียนไปดูรายชื่อห้อง ไปด้วยกันมั้ยครับ? "

" ยินดีที่ได้รู้จักครับ โชซัง "

เขาเดินตามอีกคนไปแต่ดูเหมือนจะเซเล็กน้อยเพราะพยายามไม่ให้แอปเปิ้ลที่ถืออยู่หล่น

" อาโอโนะ คุริยามะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ "

" ก็ส่วนนึงน่ะ ผมเองก็ชอบลูกอมอยู่แล้วด้วย "

ว่าแล้วก็แกะลูกอมเม็ดนึงแล้วโยนเอาเข้าปากตัวเอง

" ซากิโมริซัง ดูเหมือนจะมีความรู้เรื่องแมลงเยอะมากเลยนะครับ "

" เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหาหรอกครับ เพราะว่า.. "

เขาเอานิ้วชี้มาวางไว้บนริมฝีปากเหมือนกำลังจะบอกอะไรบางอย่าง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋ามาเปิดให้อีกฝ่ายดู

" ผมมีของแบบนี้เตรียมไว้อยู่แล้วล่ะ "

ข้างในกระเป๋ามีถุงอยู่ประมาณสองถึงสามถุงใหญ่มีซองขนมเล็กๆปะปนรวมอยู่ด้วย เขาวางกระเป๋าลงแล้วสายตาก็มองไปยังหนอนตรงหน้าอีกครั้ง

" อยากรู้จังพอโตไปแล้วจะเป็นสายพันธุ์ไหน "

" อรุณสวัสดิ์ครับ ซากิโมริซัง "

เขาส่งยิ้มให้กับอีกคน แล้วหันไปเปิดกระเป๋าคุ้ยๆหาอะไรบางอย่างก่อนจะหยิบถุงลูกอมออกมายื่นให้อีกคนกำนึง

" คุริยามะ.. อาโอโนะ คุริยามะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ "

" ชอบแมลงหรอครับ? "

ตอนแรกเขาก็ว่าจะเดินเข้าไปในโรงเรียนอยู่หรอก แต่พอเห็นอีกคนนั่งมองพุ่มไม้อย่างสนใจก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปทักทาย แล้วนั่งยองอยู่ข้างๆ

" ไม่ปฏิเสธครับ นำทางไปได้เลยครับผม^^ "

แต่ก่อนจะที่เดินเขาได้เอามือเข้าล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบลูกอมออกมาสองสามเม็ด แล้วยื่นให้อีกคน

" แลกกับแอปเปิ้ลละกันนะครับ "

" ได้จริงหรอครับ แหม.. เกรงใจจังเลยนะครับเนี่ย "

มองตรงไปยังลูกแอปเปิ้ลที่อีกฝ่ายหยิบขึ้นมา แต่ก็เหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

" จริงสิ แล้วแอปเปิ้ลที่เหลือคุณจะทำอะไรกับพวกมันหรอ "

" น่าเสียดายจังนะครับ "

สายตามองไปตามเหล่าลูกแอปเปิ้ลที่กลิ้งไปตามพื้น ก่อนจะก้มตัวลงไปเก็บแอปเปิ้ลเหล่านั้นมากองเอาไว้ในแขนข้างหนึ่ง

" เดี๋ยวผมช่วยเองนะ "

( เมี้ยวๆๆๆ ตัวแค่นี้น่ารักเท่าโลกเลยคับ )