"น น้องสาวนี่เอง นึกว่าจะมี..อะไรแบบนั้น"

ที่ว่ามาเที่ยวงานกับคนที่อยากมา ต้องมีคนชวนบ้างสินะ อื้มๆ

พยักหน้าให้กับความคิดตัวเอง

"งั้นไปด้วยกันมั้ยฮะ อุตส่าห์แต่งตัวมาทั้งที อยู่นานๆ กว่านี้สิฮะ"

เอียงคอมองอีกคนตาใส

"ปกติผมเองก็ไม่ได้มาทานาบาตะ แต่ปีนี้ยอมปล่อยให้มาก็เลยไม่รู้จะทำยังไงดี น่ะฮะ แหะๆๆๆ"

"พี่ชาย สวัสดีตอนเย็นฮะ"

โผล่มาเงียบๆ แต่งตัวด้วยจินเบย์สำหรับหน้าร้อนสีเข้มที่นานๆที่จะเอาออกมาใส่เลยไม่ดูเก่าเหมือนพวกชุดนักเรียน

"สาวทอผ้าเหรอฮะ"

มองอีกฝ่ายทีมีผ้าคลุมไหล่แล้วแอบแซวเล็กน้อย เพราะเรื่องเล่าวันทานาบาตะที่พูดๆ กันมา

"ไม่นึกว่าพี่ชายจะมาเที่ยวแบบนี้ด้วย นึกว่าจะเป็นพวกไม่ชอบเทศกาล..."

"ข ข ข ขอโทษที่ทำให้ลำบากฮะ"

ลุกขึ้นปัดๆฝุ่นแล้วเดินนำออกไปเปิดประตูห้องข้างๆ

"แต่.. แต่ไม่จะไม่ตีผมจริงๆ เหรอที่ผมใช้ไม่ได้แบบนี้.. เป็นคนใจดีจริงๆด้วย.."

พูดพึมพำงึมงำกับตัวเองอีกแล้ว

"ป แปลว่า.. อะไรกันนะ.."

เหมือนจะสติแตกคุยกับตัวเอง หรือเพราะสมองกระเทือนหรือเปล่าก็ไม่รู้

เหมือนจะไม่มีแผลหรืออะไรผิดปกติ ยังมึนๆอยู่บ้าง เมื่อกี้เหมือนโลกตีลังกาไปเลย..

"อ อื้ม ไหวฮะ ไปหากันต่อดีกว่า"

"แต่ขอเวลา..."

ยันตัวเองมานั่งคอตก ส่ายหัวไปมาไล่ความมึน และความเจ็บออกไป

"อื้อ หายแล้วฮะ"

ถึงจะยังปวดอยู่แต่คิดว่าไม่น่าเป็นอะไรมาก ล่ะมั้ง?

"อ๊ะ เจอแล้ว"

หยิบบัตรนักเรียนที่เสียบอยู่ตรงซอกพื้นใต้โต๊ะขึ้นมา
พูดไม่ทันขาดคำ เพราะรีบถอยลุกกลับมาหาอีกคน แต่ดันรีบเกินไปจนหัวกระแทกโต๊ะเสียงดัง

ปึ้ง!!

"อ๊ะ เจ็บๆๆๆๆ...."

ร้องเสียงหลงแล้วลงไปนอนกุมหัว
บัตรนักเรียนหลุดออกมาแหมะลงบนพื้น แต่เป็นใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่หน้าตัวเองอีก

นั่งแหมะลงบนพื้นเงยหน้ามองอีกฝ่ายที่จามไปแล้ว

"ผ้าเช็ดหน้า.."

ก็รุ่นพี่ให้มาแล้วแถมเลอะไปหมดแล้วด้วย..

ก้มหน้าซึม ทำตัวไม่มีประโยชน์อีกแล้วเลยค่อยๆ คลานเข่าไปหาตามซอกตามมุมบ้าง

"คิดว่า..ไม่เจ็บนะฮะ"

นึกไม่ออกว่าเจ็บเพราะล้มหรืออะไรด้วยหรือเปล่า เลยตอบไปงั้น แต่เหมือนจะปวดๆที่หน้าผาก?

โดนจับหิ้วคอขึ้นมาแล้วรู้สึกถึงแรงรั้งก็ไม่ยอมยันตัวเองขึ้นมาดีๆ

"อั่ก"

หัวเราะเฮะๆ ไม่ได้รู้สึกผิดหรือเจ็บเท่าไหร่ ทั้งผมทั้งเสื้อก็เปื้อนฝุ่นไปหมด

"ก ก ก็มองไม่ค่อยเห็นนี่ฮะ ขอโทษครับ ฮึก"

ปล่อยให้คอเสื้อโดนรั้งไปงั้นแหละ

"แต่พี่ชายจะไม่เป็นไรใช่มั้ยฮะ ฝุ่นพวกนี้..."

#THK_Jizosantakusan

[ กิจกรรม ]

お地蔵さんがいます !

เขาอยู่ตรงนั้น ! เขาอยู่ตรงนี้ ! เทพผู้พิทักษ์แสนเมตตาตัวน้อยอยู่กับคุณได้ทุกที่ภายใต้รูปแบบของที่คั่นหนังสือ ! กาลเวลาเปลี่ยน ฤดูผันผ่าน ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็จะมีโอะจิโซซังเสมอ ! ลองมาตามหาได้เลย !

ー สุ่มละ 100 เยน
ー สามารถติดแท็กชมรมหรือโควททวิตเพื่อเข้าร่วมเล่นกิจกรรมได้ทันที

ลิงค์ : th.shindanmaker.com/1237892

ฮี๊ー
สะดุ้งจนร้องเสียงแหลมแปลกๆ ออกมา

"ข ข ข ข ขอโทษครับ"

รีบมุดตัวลอดอีกคนเข้าห้องไปก่อน เข้าไปมีแต่กล่องวางและฝุ่นเต็มไปหมด เหมือนจะได้กลิ่นอับด้วยก็เผลอสูดเข้าเต็มปอด

"ฮ่าー กลิ่นแบบนี้..."

เดินเข้าไปสักนิดนึงแล้วสะดุดอะไรสักอย่างหน้าทิ่มลงกล่องเก็บของจนฝุ่นคลุ้งขึ้น

(จับแต่งโลดพี่ชาย)

(ใส่ยูกาตะมอมๆนะคับ บ่มีตังค์)

(งื้ออ พี่ชายดูดีทุกชุดงัฟ)