เคนยิ้มบางๆขณะยังคงปั่นจักรยานด้วยจังหวะมั่นคง สายลมร้อนพัดผ่านใบหน้าและปลายผมของเขาและคุณ

เมื่อนถูกถามเขาก็ได้แต่เอียงหน้าเล็กน้อย พูดเสียงนุ่มเช่นเคยเหมือนกับทุกๆครั้ง

“ ร้อนสิ! แต่ฉันอยากให้นายได้ไปทะเลตอนที่น้ำใสที่สุดนี่นา ฉันก็เลยเต็มใจยอมโดนย่างแบบมีรอยยิ้มนี่ไง ”

พูดจบก็เหมือนจะหัวเราะปิดท้ายอย่างเคยอีกแล้ว บางทีอาจจะแค่เหงาเลยพานายมารับเคราะห์เป็นเพื่อนหละมั้ง

ได้ยินคำถามเขาก็ยกยิ้มมุมปาก พลางปั่นจักรยานไปตามทางร้อนอบอ้าวริมถนน ทะเลอยู่ไม่ไกลนัก กลิ่นเกลือจางๆเริ่มลอยมาแตะจมูก

“ ไปยังที่ที่กฎระเบียบตามไม่ทันเราไงครับ🌟 “

” ช่วงนี้แดดแรงด้วย ”

เขาตอบ แต่ไม่รู้ว่าตรงคำถามรึเปล่า แต่ว่าหากดูจากของต่างๆที่ถือมาแล้วคุณก็น่าจะเดาได้ไม่ยากว่าเขากำลังพาคุณไปไหน คงหนีไม่พ้นสะพานปลาสักที่ หนักสุดก็แอบพาคุณขึ้นเรือประมงออกทะเลไป

( ไม่อนุมัติครับ!? )

( /วิ่งมาน้อมรับไว้ )

( คำชมใช่ไหม คำชมสินะ คำชมแหละเนอะ )

( ใส่ได้ไม่เกินวันเดี๋ยวก็เปื้อนฝุ่นหมดแล้วครับ 💔 )

( รุ่นพี่เชียร์งั้นผมก็พร้อมเดินไปเปลี่ยนชุดเพื่ออยู่สีเขียวหละครับ )

( จุดเอาผ้าซับเหงื่อให้รินคุง ได้พักบ้างยังเนี่ย )

( รินจัง รุ่นพี่รุเรียของน้ำหน่อย 🥺 )

( ชิโยะคุงเหมาะกับกิ๊ฟแมวดีจังนะครับ ☺️ )