( ชมมาแบบนี้มันก็ชวนให้เขินอยู่นะครับ )

((/พยุง))

((แว้บมาเก็บภาพวาดเล่นค่ะ 🥳 ช่วงนึงฮิตกัน อยากเล่งด้วย 🐈‍⬛ ))

((แว้บมาแปะอ้าดถอดหน้ากากด้วยค่ะ 🤏))

"คุณที่ผ่านไปผ่านมาตรงนั้น .."
"พอจะมีเวลาสักเดี๋ยวให้กับบูธของพวกเราหรือเปล่าล่ะครับ.."

ชายหนุ่มในเครื่องแต่งกายสีดำสนิทเอ่ยทักจากหน้าบูธ​
ขณะมือนั้นเองก็โคลงแก้วของเหลวสีแดงสดไปมาเบาๆ
(หากพิจารณาดีๆแล้วมันก็แค่น้ำองุ่นล่ะมั้ง)

สายตาจับจ้องจากใต้หน้ากาก ริมฝีปากเผยยิ้มอย่างมีนัยยะ

"ผมสัญญาว่า.."
"จะสร้างความหรรษาให้พวกคุณได้อย่างแน่นอนเลยล่ะครับ"

(ทุกคนมาเล่นกันค่ะ🥺)

[ Kujou's logs ]

"​ฉันได้แล้วนะ โทวะ"

"อย่าเร่ง !! ฉันพยายามอยู่ !! "

"อยากได้คำใบ้ก็บอกนะ ^___^"

"โน แต้งกิ้ว💢 "

รองประธานชมรมภาษาต่างประเทศ ที่ขุดคนในบ้านตัวเองมานั่งเล่น wordle ด้วยกันทุกเที่ยงคืน

((แว้บมาลงอะไรน่ารักๆคั่นช่วงเวลาดำมืดหน่อยค่ะ 😭🤏 คุณชายสนุกกับ wordle ทุกเที่ยงคืน))

+

"นี่..น่ะเหรอครับ"

เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นใจนัก นิ้วรั้งเกี่ยวแขนเสื้อลงมานิดหน่อย

"ชิงุเระคุง..มองเห็น..ด้วยเหรอครับ?"

ทักขึ้นมาราวกับว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะถูกมองเห็นได้โดยทั่วไป

และแน่นอนว่าเขาไม่ต้องการทำให้คุณอึดอัดใจกับการพบเจอสิ่งไม่น่ามองไปมากกว่านั้น จึงผ่อนลมหายใจออกเบาๆคล้ายเสียงหัวเราะ ก่อนย้ายมืออีกข้างมาบังมันเอาไว้

+

เห็นท่าทีน่าเอ็นดูแบบนั้นก็อดที่จะหัวเราะออกมาเบาๆเป็นไม่ได้

แต่มันไม่ใช่การหัวเราะที่ทำให้ผู้ฟังรู้สึกอับอายอะไรหรอก
เพราะมันเป็นไปด้วยเจตนาดีและนึกชื่นชมในนั้น

" Shake hand Shake hand " เขากล่าวซ้ำอีกครั้ง รอยยิ้มยังเปื้อนที่ริมฝีปาก

" ไม่แย่เลยนะครับ— ผมว่า ..​ ถ้าปรับสำเนียงอีกสักหน่อย กำลังฟังง่ายดีเลยล่ะ"

ว่าแล้วก็ค่อยๆละมือออกมา

"คุยเล่นรอไปพักกันไหมครับ?"

[ Kasumi's logs ]

"นี่ สนุกกับชีวิตมัธยมอยู่คนเดียวนี่ ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอคาสุมิ?​"
"อย่าหวังว่าจะได้ครองมันอยู่คนเดียวเลย"

"​คิดว่าตัวเองกำลังพล่ามอะไรอยู่เหรอครับ?"
"เดียรัจฉาน."

"ปากเก่งไปให้ถึงวันสุดท้ายของชีวิตเลยนะ"
"ฉันเชียร์สุดใจเลย"

(​อาหารสิคะ !! ห่อสาหร่ายเรียบร้อย เชิญได้เลยค่ะ 🧎‍♀️)

( คุณ... ค คคค คุคณผปค...ค​๕คค คคะ ะคะคะคะะคะ ททำทไทไทำไมถึงได้มีรูปคุณชายกลับใมาด้วยล่ะคะ ช่วยด้วยยย 😭😭😭😭😭😭😭😭😭 อย่าเอาเค้าถึงตายเลย เค้าน่วมแล้วค่ะ อ๊ากกกกกก .ปากลับ)

(แล้วแบบนี้ดูเรียบร้อยขึ้นหรือยังล่ะครับ ชี่คุง?)

((มาแว้บลงว่าช่วงปิดเทอมฤดูร้อนน่าจะไว้ผมยาวขึ้นอีกหน่อยล่ะค่ะ🤏))

( ม๋าตุวนี้เตรียมพร้อมดีจัง เด็กดี เด็กดี ค่าาา 🥳🥳🥳 คว้าหมับซ้าเลยย)

( ถ้าไม่รังเกียจ..น่ะนะครับ​? เอ้า แบมือ )

(​ ตายแล้วววว 😭😭😭😭😭😭 เหมือนม๋าแดงเอาหัวมุดไหมพรมเลยค่ะ เมอยี่คริสมาสสสส โอ้ยตาย น่ารักม๊ากกกกกก มาค่ะๆๆๆ ให้คุณชายมัดใหม่ให้นะคะ ยินดีต้อนรับเจ้าหยิงองค์ใหม่ค่ะ 🥳)

(​ฮะ—ตลกจัง เก็บอาการไม่เก่งเลยนะชี่คุง)

( แซวๆ กันคืนก่อน เลยมาวาดสกินพยาบาลขำๆลงไว้ค่ะ 😌)

#THK_GREEN #THK_EVENT07#THK_กีฬาสี

โรลเปิด | 📌 เต็นท์พยาบาลสีเขียว | ช่วงหลังแข่งขัน

[คุณ] ที่หลังจากแข่งกีฬาจนหมดสภาพ ไม่ว่าจะด้วยโปรแกรมใดก็ตาม หลังปลดระวางหน้าที่ก็ลากสภาพยมๆของตัวเองมาที่เต็นท์พยาบาล

และสถานที่นั้นเองก็มีคนคุ้นหน้าคุ้นตาให้บริการอยู่

ได้เวลาพักผ่อนแล้วล่ะ

( ใครอยากเล่นสตอรี่เปนลม บาดเจ็บใดๆ แวะมาเล่นกันได้เลยนะคะ ! เดี๋ยวรักษาให้💪)

#THK_GREEN #THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี

[ โอยะ ]
[ ถ้าแข่งเสร็จแล้วนึกเวียนหัวเป็นลมเพราะกลัวแพ้ขึ้นมา..]
[ จะแวะมาเอาแอมโมเนียไปเติมก่อนแมทช์ต่อไปก็ยินดีนะครับ]

[ ฮะๆๆๆ—]
[ ล้อเล่นครับ— แต่ก็ ยินดีต้อนรับ​? ]

(มาเก็บรูปฝ่ายพยายม เอ้ย พยายาบาลค่ะ ! ใครที่ผ่านไปผ่านมาสามารถมาโรลเล่นกันสั้นๆได้นะคะ ประจำเต็นท์พยาบาลครับผม ! 💪🌟)

[ Kujou's logs ]

"คาสุมิ วันนี้เราไปเล่นกันไหม ! "

" ผมมีวิชาต้องเรียนต่อน่ะนะ "​

[ Kujou's logs ]

" นี่ คาสุมิ รีบกลับเถอะ อากาศเย็นขึ้นแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก "
"​ ผ้าพันคอก็ไม่ใส่ "

" ขออีกสักพักนะ "
" .... "
" สวยแฮะ "

" เชื่อเขาเลย "
สุดท้ายก็ต้องลำบากโทวะเดินมาพันผ้าให้อยู่ดี

สำหรับคุณแล้วมันคงเป็นมุมที่เห็นใบหน้าเขาได้ง่ายเช่นนี้กระมัง ถึงได้จุดความรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพเก็บเอาไว้นั่นขึ้นมา

ใช้เวลาไม่นานเลย สุดท้ายก็เดินมาอยู่ใกล้ๆ เขาจัดแจงสัมภาระตัวเองในแขนเสื้อให้เรียบร้อย

"รู้จักชื่อผม แต่ผมกลับไม่รู้จักชื่อของเธอเสียอย่างนั้น"
"รู้สึกเดินแพ้ไปก้าวหนึ่งเหมือนกันนะครับนี่"

ดวงตาสีแดงจดจ้องขณะเอ่ยไปพร้อมเสียงหัวเราะเบา

" เอาสิครับ ไปด้วยกันเถอะ "

ไม่รู้จะอธิบายรีแอคชั่นเหล่านั้นว่าเป็นดีใจหรือน่าสนุกที่ได้เจอดีล่ะ
พลางคิดขึ้นมาในหัวชั่วครู่หนึ่ง ว่าถ้าถนนตรงหน้ามีคุณเดินไปเพียงคนเดียวจะเป็นอย่างไรกัน

[ น่าปล่อยให้กลับเองจริงๆเลยแฮะ ]

บางที ความชั่ววูบในใจก็เกินจะควบคุม ปลายเท้าที่ทำท่าจะหันออกมันขยับไปได้สองสามก้าว ก็ดึงสติตัวเองกลับมาเดินในเส้นทางเดิมอีกครั้ง

สะบัดใบหน้าไล่ความคิดประหลาดๆออกจากหัวก่อนจะเดินต่อไป

+

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ #THK_โรลเปิด (แยกรูท n/5)
📌 งานทานาบาตะนอกโรงเรียน | แถวคฤหาสน์คุโจว | 19:30 น.

ในขณะที่ด้านนอกต่างเฉลิมฉลองเทศกาลกันอย่างมีสีสัน ในพื้นที่เล็กๆอย่างคฤหาสน์ของคุโจวใกล้หมู่บ้านโอโมรินี่เองก็เช่นเดียวกัน

ทว่ามันก็เงียบเหงาเกินจะฉลองกันอยู่คนสองคน

[คุณ] ที่กำลังจะเดินทางเข้าไปฉลองเทศกาลนอกรร.ก็บังเอิญพบเขาระหว่างทางพอดี จึง​?

ในช่วงแรกก็คล้ายจะเออออไปตามการตัดสินใจของคุณอยู่อย่างไม่ขัดอะไร และดูเหมือนจะฟังทุกคำที่คุณพูดอย่างตั้งใจด้วย

กระทั่งสายตาเหลือบไปเห็นรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้าคุณนั่น

จิตใต้สำนึกตัวดีลั่นร้องให้รู้เลยว่า มันไม่ใช่ความสุขจากการได้ช่วยเหลือแน่ แต่ต้องเป็นเพราะตัวเขา

สมาธิหลุดไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะยกมือลูบหน้าตัวเองแรงๆสักที

' แxxต้องไม่มีครั้งหน้า '

" อืม—"
สมาธิกระเจิงไปแล้ว

(( หน้าตาพ่อครัวประจำบ้านค่ะ เอามาลงเป็นแก๊กขำๆ ของสตอรี่ ในวันที่คุนชายเอาแต่ใจ))