”ได้สิครับ“

เขาหัวเราะเล็ก ๆ ก่อนจะยื่นชาเขียวให้อีกฝ่ายตามที่ว่า

”จะว่าไปนะครับ, คุณมิยาคาวะไป-กลับจากโรงเรียนทุกวันเลยเหรอครับ?“

รู้สึเหมือนจะไม่เคยเห็นอีกคนที่หอพักเลยนี่นะ

“อย่างที่บอกไป, ผมดื่มแต่ชาเขียวน่ะ”

เขาพูดพร้อมยื่นชามะนาวที่อีกคนแนะนำมาให้เจ้าตัวพร้อมรอยยิ้มอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรที่ยัดเยียดเครื่องดื่มให้อีกคนอย่างตั้งใจแต่แรก

“ยังไงตอนลงก็ระวังทางลาดลงด้วยนะครับ”

เขาพยักหน้ารับพร้อมเอ่ยแสดงความเป็นห่วงถึงโอกาสจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นไม่เยอะก็ตาม

“ไม่ค่อยชอบทานหวานงั้นเหรอครับ?”

เขาถามขึ้นเพราะคำพูดแนะนำของอีกคนพร้อมกดชามะนาวที่ว่าพร้อมกับแอบเลื่อนมือไปกดชาเขียวอีกขวดก่อนจะก้มลงไปหยิบทั้งวองขึ่นมา

(+)

เขาพยักหน้ารับพร้อมตอบคำถาม

“ปกติผมเดินกลับครับ, แต่ก็แค่ช่วงสุดสัปดาห์”

หมูาบ้านโอโมริไม่ไกลเกินจะเดินเท่าไหร่นัก แต่ปกติเขาก็อยู่ของโรงเรียนเพราะสะดวกกว่า

“คุณมิยาคาวะล่ะครับ?“

เขาถามกลับก่อนจะเลือกตัดสินใจเดินไปกดน้ำแทนที่อีกฝ่าย

“จริงสิ, แนะนำเครื่องดื่มให้หน่อยได้ไหมครับ?, ปกติผมดื่มแต่ชาเขียวน่ะ”

เขาลดมือกลับมาก่อนจะหันมองอีกคนเพื่อพูดคุย

“ตอนแรกก็เปล่าหรอกครับ, แค่กังวลว่าคุณจะเป็นอันตราย”

“ข้างใต้ตู้น่ะสุ่มสี่สุ่มห้ายื่นมือเข้าไปอาจจะโดนไฟดูดได้นะครับ“

เขาตอบกลับโดยกล่าวเลี่ยวที่จะพูดถึงสิ่งที่อยู่ข้างใต้จริง ๆ เพราะเป็นไปได้ก็ไม่ได้อยากจะยุ่งเหมือนกัน

”แต่จะว่าไปนะครับ, เราเพิ่งคุยกันจริงจังครั้งแรกใช่ไหมครับ?“

”ให้ผมเลี้ยงน้ำเป็นของขวัญดีไหมครับ?“

( ขออนุญาติค่ะ🙌🏻 )

ฮิเดโยชิที่ผ่านทางมามองเห็นคนที่กำลังจะเอื้อมมือไปใต้ตู้กดน้ำอย่างที่ไม่ควร

หากเป็นปกติเขาก็คงจะไม่ยุ่ง แต่อีกฝ่ายดูคลับคล้ายคลับคลากับเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อ…

“คุณมิยาคาวะ…ทำอะไรอยู่เหรอครับ?”

เขาเดินเข้าไปใกล้ แตะไหล่ที่จะเอื้อมเข้าไปยังใต้ตู้กดน้ำคล้ายจะรั้งไม่ให้เอื้อมเข้าไปไกลกว่านั้นพร้อมเหลือบมองสิ่งที่อยู่ข้างใต้

【CO-Story : TAKO】👾 #THK_Co-story
(dm เพิ่มเติมได้ครับ)

✅ เปิดรับ
↳ คนสนิท
↳ คนรู้จักสมัยเคยเป็นนักเรียน
↳ คนรู้จัก (เนียนได้)
↳ เพื่อน
↳ โฮมมี่ (เกม ดนตรี เพื่อนบ้าน ฯลฯ)
↳ ศัตรู คู่อริ คู่กัด ไม่ชอบหน้า
↳ อื่น ๆ (เสนอได้ไม่จำกัด)

⛔ ไม่เปิดรับ
↳ ครอบครัว ญาติโกโหติกา ฯลฯ
↳ คนรัก คสพ.ชู้สาว (จีบ OK)
↳ อื่น ๆ แล้วแต่การพิจารณา

(❤️,💬 = เดี๋ยว dm ไปนะครับ🙌)

เขากระพริบตาปริบ ๆ เหมือนกำลังประมวลผลอยู่ในหัว

ดูท่าทางจะมีคนคิดคนถามเรื่องนี้มาไม่น้อยสินะ...

“ งั้นเหรอครับ, ยังไงก็ขอบคุณสำหรับกิจกรรมนี้นะครับ ผมจะเก็บชมรมไว้ตัดสินใจนะ ”

เขาพยักหน้ารับก่อนจะตอบกลับ

“ขอบคุณนะครับ, ผมจะเก็บไว้ตัดสินใจ”
“ เรื่องแจกใบปลิวก็ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะครับ ”

เขาอวยพรเธอก่อนจะขอตัวออกมา

"หากคุณเป็นดอกไม้— คุณจะเป็นดอกอะไร?"

ในสวนของเรา ดอกไม้แต่ละดอกมีเรื่องราวของมันเอง
บางดอกอ่อนโยน บางดอกร้อนแรง บางดอกซ่อนความรู้สึกไว้ลึกๆ

วันนี้ ชมรมจัดดอกไม้ขอชวนทุกคนมาร่วมกิจกรรม

"A Flower for Me – ดอกไม้นี้...เป็นฉัน"

แปะสติ๊กเกอร์ดอกไม้ที่คุณคิดว่า ‘คล้ายตัวเองที่สุด’
หรืออาจเป็นดอกไม้ที่คล้ายกับคนที่คุณไม่อาจละสายตาได้

shorturl.asia/HaFrW

เขายิ้มรับตอบก่อนจะถามเพิ่มเติมในส่วนที่สงสัย–ถึงจะออกกำลังกายบ่อยแต่ก็ไม่ค่อยได้ลงเล่นกีฬาจริง ๆ นี่นะ

” ถ้าไม่มีพื้นฐานเลยสามารถสมัครได้ไหมนะครับ? “

งั้นก็ไม่ใช่ก้อนกระดาษงั้นเหรอ??? ดูยังไงก็ก้อนกระดาษนี่...

“ ถ้าคุณว่าอย่างนั้น...ก็ได้ครับ, รุ่นพี่? ”

“ ว่าแต่, ผมถามได้ไหมครับว่าชมรมนี้ปกติทำอะไรกันงั้นเหรอครับ? “

ดูชื่อชมรมแล้วเขาคิดได้แค่ว่าคงจะมานั่งรวมตัวเล่น?ของเล่นกัน

( ขออนุญาตบวกนะค้าบ🙌🏻 )

ฮิเดโยชิที่กำลังเดินสำรวจชมรมอยู่หยุดมองเด็กสาวตรงหน้า

“ ผมขอรับใบปลิวหน่อยนะครับ ”

เขากล่าวก่อนจะยื่นมือไปรับใบปลิวมาอ่าน

“ ชมรมบาสเก็ตบอลเหรอครับ ? ”