“นั่นสินะ ถ้ามองว่านี่เป็นกิจกรรมรับน้องก็อาจจะเบาใจลงไปได้หน่อยนะคะ”

ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ท่าทางเหมือนจะเห็นด้วยแต่ก็เหมือนจะไม่ใช่

“มิโอะจังเองก็มองว่าเรื่องแบบนี้น่าสนุกสินะ”

เธอหัวเราะคลอตามไปด้วยเบาๆเหมือนจะถูกใจกับคำพูดของอีกฝ่าย

“เเล้วถ้า.. เรื่องพวกนี้ไม่แค่ข่าวลือยังจะมองว่ามันสนุกอยู่หรือเปล่า?”

ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพียงแค่ยืนยิ้มอยู่เช่นเดิม ก่อนจะเอียงคอมองรูปบนบัตรนักเรียนที่ในสายตาของเธอมีแต่เมือกสีดำเต็มไปหมด

“อืม น่าเสียดายจัง ไม่เคยเห็นเลยค่ะ“

เหลือบตามองคู่สนทนาเเล้วพูดต่อ

“แต่ว่า.. น่าแปลกจริง ทำไมบัตรนักเรียนในซองถึงไม่ตรงกับชื่อกันล่ะ?”

(ยุ่นพี่ๆๆ น่ารักจังเลยค่ะ 🥺🫶)

(จะพยายามแกล้งให้น่ารักที่สุดนะคะ555555 สิทธิพิเศษสำหรับรุ่นพี่คนนี้เลย 🤗)

(รุ่นพี่น่ารักกว่าเยอะเลยนะคะ 🥺👐💞)

เงยขึ้นช้าๆและหันตามเสียงทักทาย และเมื่อเห็นว่าเป็นคนที่เคยรู้จักกันก็วาดยิ้มกว้างขึ้นเล็กน้อย

“มิโอะจัง.. ยังทำหายอยู่สินะคะ เรื่องพวกนี้”