氷室馨 | 3年A組 | 弓道部 #thk_commu
bit.ly/3FLstXQ
"ลองไปหาตามตู้ล็อกเกอร์รึยังน่ะ?"
"ลองไปหาตามตู้ล็อกเกอร์รึยังน่ะ?"
"..อืม นายเองก็สัมผัสได้สินะ" คาโอรุตอบอย่างจำใจ ที่ผ่านมาเขายังไม่เคยคุยกับรูมเมทใหม่คนนี้มากเท่าไหร่ และเขาเองก็ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ด้วย
"แล้วนายเห็น หรือว่า...ได้ยินเสียงล่ะ?" เขาก้มลงหาตามพุ่มไม้
"..อืม นายเองก็สัมผัสได้สินะ" คาโอรุตอบอย่างจำใจ ที่ผ่านมาเขายังไม่เคยคุยกับรูมเมทใหม่คนนี้มากเท่าไหร่ และเขาเองก็ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ด้วย
"แล้วนายเห็น หรือว่า...ได้ยินเสียงล่ะ?" เขาก้มลงหาตามพุ่มไม้
”…ดูเหมือนว่า จะไม่ใช่น่ะ“ เขาส่งบัตรคืนด้วยสีหน้าเล็กๆ
”ฉันเองก็เก็บบัตรของคนอื่นได้เหมือนกัน ลองดูหน่อยสิว่าใช่ของนายรึเปล่า“ แล้วเขาก็ยื่นบัตรที่เก็บได้ให้บ้าง
”…ดูเหมือนว่า จะไม่ใช่น่ะ“ เขาส่งบัตรคืนด้วยสีหน้าเล็กๆ
”ฉันเองก็เก็บบัตรของคนอื่นได้เหมือนกัน ลองดูหน่อยสิว่าใช่ของนายรึเปล่า“ แล้วเขาก็ยื่นบัตรที่เก็บได้ให้บ้าง
"แล้วนาย...เอ่อ...รู้รึเปล่าว่ามันหายได้ยังไง" เขาอึกอักเล็กๆ เพราะไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนเดียวที่สัมผัสได้
"แล้วนาย...เอ่อ...รู้รึเปล่าว่ามันหายได้ยังไง" เขาอึกอักเล็กๆ เพราะไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนเดียวที่สัมผัสได้
ถึงจะอยู่ห้องพักเดียวกันแต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก บอกตามตรง...เขาเองรู้สึกไม่ค่อยจะถูกชะตากับเร็นเท่าไหร่
"คือ...นั่นจริงๆเหมือนจะไม่ใช่ของฉันน่ะ" คาโอรุลุกขึ้น ปัดดินออกจากมือ
"แต่ถ้าอยากให้ช่วยหา ก็...ได้" เพราะเขาไม่อยากมีปัญหากับรูมเมทคนใหม่
ถึงจะอยู่ห้องพักเดียวกันแต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก บอกตามตรง...เขาเองรู้สึกไม่ค่อยจะถูกชะตากับเร็นเท่าไหร่
"คือ...นั่นจริงๆเหมือนจะไม่ใช่ของฉันน่ะ" คาโอรุลุกขึ้น ปัดดินออกจากมือ
"แต่ถ้าอยากให้ช่วยหา ก็...ได้" เพราะเขาไม่อยากมีปัญหากับรูมเมทคนใหม่
"เห๋~ ฮิมุโระคุงเก่งจังเลย หาบัตรเจอแล้วเหรอเนี่ย" พูดพลางพลิกบัตรนักเรียนในมือไปมา ก่อนจะเหลือบมองอีกฝ่ายที่นั่งอยู่บนพื้นหญ้า
"งั้นถ้าว่างแล้วล่ะก็ ช่วยหาของผมด้วยสิ"
"...นะ?" เร็นว่ายิ้มๆ
"เห๋~ ฮิมุโระคุงเก่งจังเลย หาบัตรเจอแล้วเหรอเนี่ย" พูดพลางพลิกบัตรนักเรียนในมือไปมา ก่อนจะเหลือบมองอีกฝ่ายที่นั่งอยู่บนพื้นหญ้า
"งั้นถ้าว่างแล้วล่ะก็ ช่วยหาของผมด้วยสิ"
"...นะ?" เร็นว่ายิ้มๆ
"อยู่นี่เอง....."
/สายตาจั้ดจิ้งสุดๆ/
(แวะมามองจี่ใส่แล้วจากไป--)
"อยู่นี่เอง....."
/สายตาจั้ดจิ้งสุดๆ/
(แวะมามองจี่ใส่แล้วจากไป--)
เขากำลังก้มๆเงยๆอยู่ที่โคนต้นไม้ ดูเหมือนจะเจอสิ่งที่เป็นบัตรนักเรียนแล้ว แต่เขากำลังตั้งใจหาจนไม่ได้ยินเสียงคนที่เดินเข้ามาหาเลยแม้แต่น้อย
เขากำลังก้มๆเงยๆอยู่ที่โคนต้นไม้ ดูเหมือนจะเจอสิ่งที่เป็นบัตรนักเรียนแล้ว แต่เขากำลังตั้งใจหาจนไม่ได้ยินเสียงคนที่เดินเข้ามาหาเลยแม้แต่น้อย