ชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับ🔍| Y.2-H
#THK_COMMU
Doc: https://url.in.th/fcunl
(ลงมูครั้งแรกค่ะ🥺✨)
โค/เวิ่น/โรล: DM [หาเพื่อนให้ลูกคั้บ]
(ผปค.ตอบช้านิดนึงนะคะ<3)
"แหะๆ...จริงๆแล้วฉันตั้งใจจะมาเดินเล่นแล้วก็กลับที่พักน่ะค่ะ"
แอบถอนหายใจพลางหัวเราะเบาๆกับตนเองที่ออกมาวิ่งเล่นข้างนอกเพลินจนลืมดูเวลา
"อะ..ขอบคุณนะคะ! แต่มันจะรบกวนคิจิคุงรึเปล่า--?"
"แหะๆ...จริงๆแล้วฉันตั้งใจจะมาเดินเล่นแล้วก็กลับที่พักน่ะค่ะ"
แอบถอนหายใจพลางหัวเราะเบาๆกับตนเองที่ออกมาวิ่งเล่นข้างนอกเพลินจนลืมดูเวลา
"อะ..ขอบคุณนะคะ! แต่มันจะรบกวนคิจิคุงรึเปล่า--?"
"แต่ฉันอยากให้จริงๆนะคะ"
อดปฏิเสธไม่ได้ว่าการแสดงออกของเขาก่อนหน้านี้ทำให้เธอใจอ่อนลงอย่างนึกเอ็นดู
"ฮิๆ งั้นก็ได้ค่ะ~!"
"ดีใจที่ได้คุยด้วยเช่นกันนะคะ"
รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอดูสดใสขึ้นระหว่างที่นั่งผ่อนคลายกับสายลมแผ่วเบาที่กระทบกับผิว
ไหนๆก็ออกมาข้างนอกแล้ว นั่งพักที่นี่ต่ออีกสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก?
"แต่ฉันอยากให้จริงๆนะคะ"
อดปฏิเสธไม่ได้ว่าการแสดงออกของเขาก่อนหน้านี้ทำให้เธอใจอ่อนลงอย่างนึกเอ็นดู
"ฮิๆ งั้นก็ได้ค่ะ~!"
"ดีใจที่ได้คุยด้วยเช่นกันนะคะ"
รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอดูสดใสขึ้นระหว่างที่นั่งผ่อนคลายกับสายลมแผ่วเบาที่กระทบกับผิว
ไหนๆก็ออกมาข้างนอกแล้ว นั่งพักที่นี่ต่ออีกสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก?
"ตัวใหญ่กว่าที่คิดเลยแฮะ.."
อืมม วันนี้เธอคงได้วิ่งถือปลากลับแน่ๆเพราะไม่ได้พาจักรยานมาด้วย
"สงสัยฉันคงต้องถือกลับไปแทนแล้วล่ะค่ะ--"
นึกแอบถอนหายใจเล็กน้อย แต่ก่อนที่จะได้คิดอะไรต่อเธอก็หันไปสบสายตาอีกคนด้วยแววตาเป็นประกายมุ่งมั่นพร้อมรอยยิ้ม
"คิจิคุง! ชอบกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า ฉันอยากตอบแทนน่ะค่ะ-!"
"ตัวใหญ่กว่าที่คิดเลยแฮะ.."
อืมม วันนี้เธอคงได้วิ่งถือปลากลับแน่ๆเพราะไม่ได้พาจักรยานมาด้วย
"สงสัยฉันคงต้องถือกลับไปแทนแล้วล่ะค่ะ--"
นึกแอบถอนหายใจเล็กน้อย แต่ก่อนที่จะได้คิดอะไรต่อเธอก็หันไปสบสายตาอีกคนด้วยแววตาเป็นประกายมุ่งมั่นพร้อมรอยยิ้ม
"คิจิคุง! ชอบกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า ฉันอยากตอบแทนน่ะค่ะ-!"
แม้จะรู้สึกเกรงใจแต่หากพูดขนาดนั้นเธอคงปฏิเสธไม่ได้แล้วสิ
"งั้น...ก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ-!"
"ฮิๆ-- โคบายาชิ ฮารุกะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ!"
เธอขยับยิ้มกว้างอย่างสดใสด้วยแววตาเป็นประกายขณะที่พูดคุยกับอีกฝ่าย
"จะว่าไปคุณตกปลาเก่งจัง ใช้เวลาไม่นานก็ได้ตั้งหลายตัวเลย…"
"มาตกปลาที่นี่บ่อยหรอคะ?"
เธอเอียงศีรษะเล็กน้อยด้วยความสงสัย
แม้จะรู้สึกเกรงใจแต่หากพูดขนาดนั้นเธอคงปฏิเสธไม่ได้แล้วสิ
"งั้น...ก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ-!"
"ฮิๆ-- โคบายาชิ ฮารุกะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ!"
เธอขยับยิ้มกว้างอย่างสดใสด้วยแววตาเป็นประกายขณะที่พูดคุยกับอีกฝ่าย
"จะว่าไปคุณตกปลาเก่งจัง ใช้เวลาไม่นานก็ได้ตั้งหลายตัวเลย…"
"มาตกปลาที่นี่บ่อยหรอคะ?"
เธอเอียงศีรษะเล็กน้อยด้วยความสงสัย
"แต่คุณตกมาเองนะคะ ฉันเกรงใจน่ะค่ะ...."
คิ้วเรียวตกลงตํ่าเล็กน้อยพลางค่อยๆย่อตัวนั่งลงข้างๆเพื่อให้พูดคุยกันได้สะดวก
"แต่ถ้าคุณขายฉันจะซื้อนะคะ~!"
เธอขยับรอยยิ้มสดใสด้วยความยินดีหากต้องจ่ายเงินเพื่อแลกกับปลาที่อีกฝ่ายตั้งใจตกมาด้วยตัวเอง
"แต่คุณตกมาเองนะคะ ฉันเกรงใจน่ะค่ะ...."
คิ้วเรียวตกลงตํ่าเล็กน้อยพลางค่อยๆย่อตัวนั่งลงข้างๆเพื่อให้พูดคุยกันได้สะดวก
"แต่ถ้าคุณขายฉันจะซื้อนะคะ~!"
เธอขยับรอยยิ้มสดใสด้วยความยินดีหากต้องจ่ายเงินเพื่อแลกกับปลาที่อีกฝ่ายตั้งใจตกมาด้วยตัวเอง
และดูเหมือนว่าเธอจะโดนสังเกตเห็นซะแล้ว…
“สวัสดีค่ะ! คุณตกปลาอยู่หรอ?”
เธอเดินเข้ามาทักทายพลางยิ้มเล็กน้อย แววตาเป็นประกายด้วยความสนใจก่อนจะเห็นปลาจำนวนมากที่ถูกตกขึ้นมาได้
“เห…ปลาเยอะจังเลย คุณใช้เวลานานรึเปล่าคะเนี่ย—?”
และดูเหมือนว่าเธอจะโดนสังเกตเห็นซะแล้ว…
“สวัสดีค่ะ! คุณตกปลาอยู่หรอ?”
เธอเดินเข้ามาทักทายพลางยิ้มเล็กน้อย แววตาเป็นประกายด้วยความสนใจก่อนจะเห็นปลาจำนวนมากที่ถูกตกขึ้นมาได้
“เห…ปลาเยอะจังเลย คุณใช้เวลานานรึเปล่าคะเนี่ย—?”