(ยินดีด้วยนะซัทจังงง🥺✨)

(อ่ยย5555 ไม่ขนาดนั้นค่ะ โมเม้นน่ารัก ต้องวาดเก็บค่ะ😭💖)

“งั้นหรอ รหัสยากสินะ”

“แต่ถ้าสนุก ก็ดีแล้วล่ะ”

ร่างสูงเดินตามไม่ขาด มือพลางปล่อยให้ม่านกลับมาคืนรูปเช่นเดิม

“ความจริงผมก็ยังไม่รู้รหัสเลย ถ้าชิซึจังแก้ไม่ได้ผมก็คงติดแหง่กอยู่ในนั้นตลอดไปเลยนั่นแหละ”

เสียงหัวเราะดังออกมาในลำคอเบา ๆ ขณะเล่าเรื่อง ก่อนจะพามาถึงทางออก

“ยังไงก็ขอบคุณที่มาเล่นนะ ~ ดีใจมากเลย”

(โบกมือทักทายชิซึริจังง🥺👋)

(ชิซึริยังก็น่ารักค่า แงง🥺💖 นั่งจุ้มปุ้กรอสตาฟ5555)

“แพ้แล้วสิน้า.. แต่ก็นะ เงื่อนไขการผ่านมีทั้งยากและง่าย ขอบคุณที่มาเล่นนะ”

ร่างสูงก้มลงเลื่อนสายตาอ่านข้อความในกระดาษ ก่อนที่ยิ้มจะยกขึ้นมา

“งั้นหรอ เฮะ ๆ ขอบคุณนะ คิดอยู่เลยว่าใส่ชุดนี้จะเหมาะไหม”

ยกนิ้วขึ้นถูจมูกแก้เขิน

“จะว่าไป สนุกไหม”

เอ่ยถามพลางเปิดม่านออก ให้อีกฝ่ายได้เดินออกไปก่อน

“ฮาโหล —?”

เสียงคุ้นเคยเอ่ยทักทาย มือเรียวแหวกม่านเผยให้เห็นร่างแวมไพร์หนุ่มที่หน้าตาดูเป็นมิตร(?)โผล่ออกมามองตาปริบ ๆ

“อะ ชิซึจังนี่นา เหนื่อยหน่อยน้า ~”

“เกมโอเวอร์แล้วหรอ ?”

ย่างเท้าเข้ามาหาใกล้ ๆ เมื่อเห็นว่าเป็นคนรู้จัก ก่อนจะยิ้มโบกมือทักทาย

ใบหน้าจ้องมองอยู่ซักพัก ก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา

“งั้นหรอ”

นั่นสินะ.. สำหรับบางคนแค่ได้ลองชุดอะไรแบบนี้ก็คงเป็นความสุขที่ตัวเขาเองพอใจแล้วล่ะ

“เข้าใจแล้วล่ะ — ถ้างั้นมาถ่ายรูปกันดีกว่า”

“อะ แต่ถ้าถ่ายแค่ในเครื่องของซัจจังก็น่าเสียดาย ขอของผมด้วยแล้วกันนา ~”

ว่าแล้วก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายแชะ ๆ เหมือนกลัวไม่ได้ถ่าย

(งุ้ยยย คาสุมิจังเป็นแงว🤏💖)

(แง55555 ผมมาปักไว้ก่อน เดี๋ยวมารับชิซึจัง)