หลุดหัวเราะไปทีนึง เธอบอกราคาค่าเสื้อเสร็จสรรพ ไม่ลืมพยักหน้าเมื่ออีกฝ่ายจะเป็นคนมาเอาเสื้อผ้าเองอย่างไม่นึกไม่ขัดอะไร
“ว่าแต่พี่เข้มรีบไปไหนหรือเปล่า”
“เข้ามาทานขนมก่อนมั้ย”
“ดาทำเอาไปขายตอนเช้า แต่วันนี้ทำเยอะไปหน่อย ว่าจะเอาไปแบ่งบ้านอื่นด้วย“
“มีชาด้วยนะจ๊ะ ถ้าพี่อยากดื่ม”
หลุดหัวเราะไปทีนึง เธอบอกราคาค่าเสื้อเสร็จสรรพ ไม่ลืมพยักหน้าเมื่ออีกฝ่ายจะเป็นคนมาเอาเสื้อผ้าเองอย่างไม่นึกไม่ขัดอะไร
“ว่าแต่พี่เข้มรีบไปไหนหรือเปล่า”
“เข้ามาทานขนมก่อนมั้ย”
“ดาทำเอาไปขายตอนเช้า แต่วันนี้ทำเยอะไปหน่อย ว่าจะเอาไปแบ่งบ้านอื่นด้วย“
“มีชาด้วยนะจ๊ะ ถ้าพี่อยากดื่ม”
อุตส่าห์มีคนมาอยู่ด้วย จะไม่ช่วยคงใจดำเต็มทน อีกทั้งไม่ใช่นิสัยของเธอเลย
“วันนี้ขนมคงขายดีน่าดูแน่เลย“
“เพราะน้องเขมอุตส่าห์มาช่วย“
”น้องเขมรู้มั้ย ปกติเวลานี้ตอนเช้าพี่เหงามากเลย ไม่มีคนอยู่ด้วย ไม่รู้จะคุยกับใคร กว่าจะมีคนให้คุยก็ตอนไปถึงตลาดโน้นแนะ“
อุตส่าห์มีคนมาอยู่ด้วย จะไม่ช่วยคงใจดำเต็มทน อีกทั้งไม่ใช่นิสัยของเธอเลย
“วันนี้ขนมคงขายดีน่าดูแน่เลย“
“เพราะน้องเขมอุตส่าห์มาช่วย“
”น้องเขมรู้มั้ย ปกติเวลานี้ตอนเช้าพี่เหงามากเลย ไม่มีคนอยู่ด้วย ไม่รู้จะคุยกับใคร กว่าจะมีคนให้คุยก็ตอนไปถึงตลาดโน้นแนะ“
“แต่ดาขอบคุณนะจ๊ะ พี่เข้มใจดีจัง”
ว่าไปตามความจริง แต่ก็นึกขอบคุณอีกฝ่ายที่อุตส่าห์จะออกหน้าให้
เธอหลุดยิ้มขณะเร่งฝีเท้าเดิน ในใจแอบชมว่าพี่เข้มใจดี และคงคิดแบบนี้ไปอีกหลายวัน
“ว่าแต่พี่เถอะ ช่วงนี้งานที่โรงสีหนักหรอจ๊ะ พี่ถึงได้กลับตอนค่ำมืดแบบนี้“
“ลำบากแย่เลย พี่เข้มขยั๊นขยันแนะ”
“แต่ดาขอบคุณนะจ๊ะ พี่เข้มใจดีจัง”
ว่าไปตามความจริง แต่ก็นึกขอบคุณอีกฝ่ายที่อุตส่าห์จะออกหน้าให้
เธอหลุดยิ้มขณะเร่งฝีเท้าเดิน ในใจแอบชมว่าพี่เข้มใจดี และคงคิดแบบนี้ไปอีกหลายวัน
“ว่าแต่พี่เถอะ ช่วงนี้งานที่โรงสีหนักหรอจ๊ะ พี่ถึงได้กลับตอนค่ำมืดแบบนี้“
“ลำบากแย่เลย พี่เข้มขยั๊นขยันแนะ”
ไม่ทันไร เสียงร้องกล่อมที่เคยได้ยินครั้นยังละอ่อนก็ดังแผ่ว ปล่อยให้หญิงสาวปิดเปลือกตาพริ้ม เคลิ้มกับสัมผัสบนเรือนผมไปพลาง
เสียงร้องกล่อม , ที่ทำให้รู้ว่าคืนนี้เธอจะฝันดี
ไม่ทันไร เสียงร้องกล่อมที่เคยได้ยินครั้นยังละอ่อนก็ดังแผ่ว ปล่อยให้หญิงสาวปิดเปลือกตาพริ้ม เคลิ้มกับสัมผัสบนเรือนผมไปพลาง
เสียงร้องกล่อม , ที่ทำให้รู้ว่าคืนนี้เธอจะฝันดี