อาจจะยัง

เราก็จบพร้อมกันนะเตง

แรมปีได้

"ยังกินได้อีก"
ก็นะ ไม่แปลกที่อีกคนจะเรียกว่าอ้วน กินเก่งขนาดนี้

พลันโดนบอกชอบตอบ แม้จะไม่ได้ดังหรือแผ่วเบา มันกลับชัดเจน

"ครับๆ ชุดยาวลำบากงี้"
แต่ครู่เดียวก็หาวิธีนั่งซ้อนท้ายได้ กอดเอวเอาไว้ ยืดตัวขึ้นเพื่อพูดบางอย่าง

"พี่ชอบผมมากๆเลยนะเนี่ย"

"ผมก็ด้วย"
แล้วปล่อยให้อีกคนขับรถไป พิงซบแผ่นหลัง จดจำช่วงเวลาดีๆนี้ไว้ในใจ

(เค้าตัดฉับเลย ขอบคุณสำหรับความน่ารักนะค้าบ🥺💗)

"อืม.. เย็นๆเป็นไง?"
"ไม่ก็ก่อนนอน มายืนทำอะไรด้วยกันสักหน่อย"

กุมมือไว้แน่น ออกแรงแกว่งแขนเบาๆดูอารมณ์ดีกันไม่หยอก

มันคิดครู่นึง
"ก็มี.. ขนมชั้นละมั้ง มาการองก็ดี กินง่าย เครปก็ด้วย" พูดไปเยอะเชียว

"นี่ก็ชอบ"
จิ้มที่แขนอีกคน ก่อนจะเอาของใส่ใต้เบาะ

ตอนเคี้ยวยังน่ารักเลยว่ะ เฮ้อ

"ทำมาเป็นปากแข็ง"
ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้ว แน่นอนว่าเขาพร้อมกลับ

"ไว้ผมทำให้กิน"
"ของไม่กี่อย่างเอง"
ทำตัวชิลๆสมกับเป็นมันเอง

"ทำด้วยกันก็ดี"

คว้ามือมากุมจับกันไว้ไปพลาง ชอบนักอะไรแบบนี้

เชื่อว่าต่อให้รู้ มันก็จะทำตามเดิม

"ขอหนึ่งได้ถึงสอง"
"ถ้าไม่เรียกว่ามีใครควรเรียกว่าไงเนี่ย"

พูดติดตลกแต่สุดท้ายก็เอาตามนั้น
พากันเดินมาหลบคนสักหน่อย

"เชื่อ"
"แล้วชอบหวานใจด้วยมั้ย"

พูดตอบก่อนที่กัดส้มกิน เสียงเคี้ยวกรุบๆของน้ำตาลดังขึ้นแผ่วเบา

"อร่อยดี น้ำตาลไม่แข็งมาก เคี้ยวง่าย"

กำลังมองคนข้างตัวเพลินๆเลย

มุมด้านข้างของคนที่ชอบกำลังเลือกซื้อของอย่างตั้งใจ
น่าเอ็นดูซะจริง

ไอ้คนไม่ได้คลั่งรักแต่คลั่งเธอลอบคิดในใจ
แต่การแสดงออกชัดเจนพอควร

รู้ตัวอีกที โดนตื้อแล้วนั่น

"เลือกให้หน่อย"
"เอาไม้นึง"
มองยิ้มๆ
ว่าแล้วก็รอครู่นึงแล้วจ่ายเงินให้เลย

"พี่ดูชอบนะ"

"แค่นิดนึงเองหรอ"
ดูจากที่ทำ คงหมั่ยเขี้ยวกันพอดู

เจ้าตัวไหวไหล่เบาๆราวไม่สนใจเรื่องนั้น แต่ถ้าอองเดรบอกให้หยุด เขาก็ไม่ทำต่อ
แต่ยังไม่มีนี่สิ

"เขินล่ะสิ"
มาแตะมาจับกันขนาดนี้เลยจับคืนบ้าง บีบท้องแขนไปหลายๆที หมั่นเขี้ยว

พอมาถึงหน้าร้าน เจ้าตัวกลับไม่สั่ง
"พี่เลือกเลย"
มาเพราะจำได้ว่าอีกคนอยากกิน แค่นั้นเอง

ยิ่งทนยิ่งน่าแกล้งให้ตบะแตกสักที

วิเคราะห์จากท่าทีตรงหน้า มันกระตุกยิ้มมุมปาก
"ดูอยากกลับห้องมากกว่าผมอีก"

"จะกลับไปซื้อขนมจีบ.. เสี่ยวหลงเปา ถังหูลู่" คิดไว้แต่แรกแล้วว่าจะวนไปซื้อ

"นั่งได้ค่ะ" ก้มมองชุดตัวเอง
"ยังไงก็ต้องกลับไปกินของโปรดที่ห้องอยู่แล้ว"
พูดพร้อมยกมือข้างที่กุมไว้ขึ้นมาจุ๊บ

"สนแค่คุณครับ"
พูดให้ฟังอีกสักที กดจูบที่กกหูเบาๆ

วินาทีที่สบตากัน มันทำหน้ายิ้ม
แต่มือนี่จับๆบีบๆแขนอีกคนหลายรอบแล้ว

"งั้นเดินเล่นก่อนอีกหน่อย"
"ซื้อขนมกลับไปกิน"

ก็ยังพอทนได้ อย่างน้อยก็แต่งตัวกันมา ควรได้อวดโฉมกันก่อน
"วันนี้คนสวยเอารถมามั้ยคะ"
เพราะเขาเดินมา

"สนพี่คนเดียว"
"ได้ยินยัง สนพี่คนเดียว"
โดนถูแก้มใส่ก็พ่นเสียงหัวเราะออกมา หันไปพูดให้ได้ยินกันไปเลย

กำลังจะมีโมเม้นน่ารักๆกันอยู่แล้วเชียว
จนมันเริ่มมองคนเขินข้างตัวนานขึ้น

เริ่มจ้องนานขึ้น

"คือ คุณฌูล หยุดน่ารักก่อนได้มั้ย"
"เกินไปปะ"
มันทำซีน กำแบๆมือตัวเองมาหลายทีแล้ว

หมั่นเขี้ยวโว้ย

"กลับห้อง ปะ กลับเลย"
ดึงแขนให้เข้ามายืนประชิดตัว อยากงับสักทีแต่ทำไม่ได้

"สนสาวที่ไหน" ตอนนี้ก็สนอยู่แค่คนเดียวเนี่ย

ไล่ๆดูรูปอีกคน ของตัวเองเขามีถ่ายเองก่อนออกมาจากห้องอยู่บ้างแล้ว

ขยับตัวไปตามแรง ยืนชิดกัน

"ยากว่ะ ขออย่างอื่นได้ปะ"
หัวเราะคิกคัก เห็นคนเขินที่ปลายตาก็เอ็นดูอยากแกล้งอีก

"จะเปลี่ยนภาพหน้าจอ"
ว่าแล้วก็เอาภาพที่หอมแก้มเมื่อกี้มาใช้
"อันนี้น่ารักดี"
มันว่า หันให้ดูด้วย

เห็นดี้ด้าแบบนี้ก็ไม่เกี่ยงเรื่องถ่ายรูป
จะสิบจะร้อยรูป เขาทำได้หมด

"เอาสิ หาธีมชุดด้วย"
เพราะมันอยากเล่นใหญ่เก็บไว้ดู
จนกระทั่งรู้สึกว่ามีบางอย่างติดที่หัวเลยลองเปิดกล้องหน้าดู

"โหพี่ ขัดความหล่อมาก"
"แย่งซีนหมด"
ปากว่างั้นแต่หน้ายิ้ม ไม่แกะออกด้วย ถ่ายเซลฟี่กันแบบนั้น จนรูปสุดท้ายมันหันไปหอมแก้มอีกคนก่อนจะกดถ่ายพอดี

เล่นทีเผลอ

"พอใจละ"
แล้วก็ขยับมาเช็ครูป กำลังเปลี่ยนภาพหน้าจอด้วย

"ก็น่ารักไง"
"อยากฟังคำอธิบายเพิ่มหรอ"
รู้แหละว่าชอบพอใจ มันเลยส่งยิ้มตอบ

"จ้า แม่คนงาม"
"งามแท้ งามแต่ดล คนบ้านใดน้อ"

ได้ทีนี่เอาใหญ่ เรื่องเอาอกเอาใจคนสวย มันก็มั่นใจพอตัว

พยักหน้าตอบ ก่อนจะพากันไปยืนตรงนั้น เปิดกล้องแล้วมุมตัวหาแสงสวยๆ

"น่าจะเอาไม้เซลฟี่มาด้วย"
"จะได้ถ่ายเต็มตัว"

"รู้มั้ยว่าทำแบบนี้มันน่ารัก"
ทักขึ้นมาแทบจะทันที ในหัวมันเหมือนกำลังสู้กับเสียงในหัว

"กี่ชิ้นก็เอาไปเลยค่ะ"
"ขุนให้มีพุงเลยดีมั้ย"

วางมือลูบท้องอีกคนในขณะที่อีกข้างก็ยื่นไปรับของกินมาไว้ก่อน
รวมๆวันนี้.. กินแค่นี้ก็พอมั้ง

"หาที่ถ่ายรูปกัน"
"อยากได้รูปสวยๆของพี่ไว้"
มองหาที่เหมาะๆไปพลาง ตรงที่โล่งหน่อยก็ดี

ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กัน คนนอกมองมาคงน่ารักน่าดู หวานชื่นออกสื่อ

"ยากจัง หล่อขนาดนี้ใครจะไม่เหลียว"
ยังมีอารมณ์กวนไม่เลิก

เห็นงอนก็หันมาหอมหัวไปทีนึง จริงๆอยากทำมากกว่านี้ แต่ออกสื่อคงไม่งามแน่

โดนบอกให้นำก็นำทางไปจริงไม่คิดรีรอ จนมาถึงร้านอาหารทะเลดองที่ว่า ก็เลือกหยิบๆมาดูหาที่ถูกใจ

"พี่กินด้วยมั้ย"
เงยหน้าถามถึงแม้จะเล่นเลือกแล้วอย่างละกล่อง ทั้งม่อนดอง กุ้งดอง และไข่ดองมากิน

"พูดจาน่ารักเชียว"
มันยิ้มไม่หุบ เห็นท่าทางน่าเอ็นดูแบบนี้ ใครมันจะไปหุบยิ้มลงกัน

"แต่งหล่อขนาดนี้มาเจอพี่เลยนะ"
"ไม่ให้มองแล้วจะแต่งมาทำไม"

พอลุกขึ้นยืนข้างกันแล้วเลยชิงบีบแก้มไปทีนึง, ไม่เฉลยว่าซื้ออะไรให้

"อยากกินม่อนดอง"
"กินกัน"
คว้าแขนไว้เองแล้วคราวนี้ จะไป ไปกัน ราวกับสื่อออกมาเชิงนั้น