ธอธวย
@th4ralnwza.bsky.social
‧₊˚ ୨୧ ˚₊‧
𝙏𝙝𝙖𝙧𝙖 🪐 | multi dom • power bttm 💯
𓍯 ✶ 𓂋 ✿ ֯ 𓌈 ⌇ ⊹ 𓈒 * ﹆
digital artist 🎨🎮
𝙏𝙝𝙖𝙧𝙖 🪐 | multi dom • power bttm 💯
𓍯 ✶ 𓂋 ✿ ֯ 𓌈 ⌇ ⊹ 𓈒 * ﹆
digital artist 🎨🎮
ในเอ้กก็ชื่ออันนี้นะคุ้บ มีรีโป๊นิดหน่อย😔🫶
October 22, 2024 at 3:37 PM
ในเอ้กก็ชื่ออันนี้นะคุ้บ มีรีโป๊นิดหน่อย😔🫶
ดะ เดี๋ยวมาต่อนะคะ แต่งตอนเบลอๆ ตอนนี้หัวไม่แล่นแล้วค่ะ😭👍 ฝากงานวาดกับฟิคไว้ด้วยนะคะ
October 22, 2024 at 2:59 PM
ดะ เดี๋ยวมาต่อนะคะ แต่งตอนเบลอๆ ตอนนี้หัวไม่แล่นแล้วค่ะ😭👍 ฝากงานวาดกับฟิคไว้ด้วยนะคะ
“ริน ฉันคิดว่าเสาร์นี้คงไม่ว่างน่ะ”
“ว่าไงนะ?“
หมาน้อยกลับมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกแล้ว
”คือต้องไปทำงานน่ะ เป็นวันหยุดแท้ๆ เนอะ..“
ว่าจบรินก็ขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม ทำอิซางิรู้สึกทำตัวไม่ถูก
ก็เพราะรินน่ะ เกลียดการโดนแย่งไปสุดๆ เลยล่ะ
”ฉันว่าให้นายลาออกนั่นแหละดีแล้ว วันหยุดแท้ๆ แต่กลับให้มาทำงานเนี่ยนะ“
รินเริ่มบ่นพลางซบหน้าลงกับลาดไหล่อิซางิ แอบสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวเนียนๆ (?)
(5)
“ว่าไงนะ?“
หมาน้อยกลับมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกแล้ว
”คือต้องไปทำงานน่ะ เป็นวันหยุดแท้ๆ เนอะ..“
ว่าจบรินก็ขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม ทำอิซางิรู้สึกทำตัวไม่ถูก
ก็เพราะรินน่ะ เกลียดการโดนแย่งไปสุดๆ เลยล่ะ
”ฉันว่าให้นายลาออกนั่นแหละดีแล้ว วันหยุดแท้ๆ แต่กลับให้มาทำงานเนี่ยนะ“
รินเริ่มบ่นพลางซบหน้าลงกับลาดไหล่อิซางิ แอบสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวเนียนๆ (?)
(5)
October 22, 2024 at 2:55 PM
“ริน ฉันคิดว่าเสาร์นี้คงไม่ว่างน่ะ”
“ว่าไงนะ?“
หมาน้อยกลับมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกแล้ว
”คือต้องไปทำงานน่ะ เป็นวันหยุดแท้ๆ เนอะ..“
ว่าจบรินก็ขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม ทำอิซางิรู้สึกทำตัวไม่ถูก
ก็เพราะรินน่ะ เกลียดการโดนแย่งไปสุดๆ เลยล่ะ
”ฉันว่าให้นายลาออกนั่นแหละดีแล้ว วันหยุดแท้ๆ แต่กลับให้มาทำงานเนี่ยนะ“
รินเริ่มบ่นพลางซบหน้าลงกับลาดไหล่อิซางิ แอบสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวเนียนๆ (?)
(5)
“ว่าไงนะ?“
หมาน้อยกลับมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกแล้ว
”คือต้องไปทำงานน่ะ เป็นวันหยุดแท้ๆ เนอะ..“
ว่าจบรินก็ขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม ทำอิซางิรู้สึกทำตัวไม่ถูก
ก็เพราะรินน่ะ เกลียดการโดนแย่งไปสุดๆ เลยล่ะ
”ฉันว่าให้นายลาออกนั่นแหละดีแล้ว วันหยุดแท้ๆ แต่กลับให้มาทำงานเนี่ยนะ“
รินเริ่มบ่นพลางซบหน้าลงกับลาดไหล่อิซางิ แอบสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวเนียนๆ (?)
(5)
เจ้าของผมทรงต้นอ่อน (?) คิดพลางปล่อยมือออกจากริน
“เอาสิ”
ร่างของชายทั้งสองที่อยู่ในห้องน้ำด้วยกันทำให้มีพื้นที่แคบลง แต่มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับรินที่พยายามจะกอดอิซางิไว้ตลอด
“นายจะทำแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่?”
อิซางิพูดพร้อมถูหลังให้ริน
“..จนกว่าความรู้สึกบ้าๆ นี่จะหายไป”
ฮึ อิซางิหัวเราะในลำคอ ความเอ็นดูเต็มนัยตาสีกรมนั่น เป็นสิ่งที่ทำให้รินพอใจเลยทีเดียว (?)
(4)
“เอาสิ”
ร่างของชายทั้งสองที่อยู่ในห้องน้ำด้วยกันทำให้มีพื้นที่แคบลง แต่มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับรินที่พยายามจะกอดอิซางิไว้ตลอด
“นายจะทำแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่?”
อิซางิพูดพร้อมถูหลังให้ริน
“..จนกว่าความรู้สึกบ้าๆ นี่จะหายไป”
ฮึ อิซางิหัวเราะในลำคอ ความเอ็นดูเต็มนัยตาสีกรมนั่น เป็นสิ่งที่ทำให้รินพอใจเลยทีเดียว (?)
(4)
October 22, 2024 at 2:48 PM
เจ้าของผมทรงต้นอ่อน (?) คิดพลางปล่อยมือออกจากริน
“เอาสิ”
ร่างของชายทั้งสองที่อยู่ในห้องน้ำด้วยกันทำให้มีพื้นที่แคบลง แต่มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับรินที่พยายามจะกอดอิซางิไว้ตลอด
“นายจะทำแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่?”
อิซางิพูดพร้อมถูหลังให้ริน
“..จนกว่าความรู้สึกบ้าๆ นี่จะหายไป”
ฮึ อิซางิหัวเราะในลำคอ ความเอ็นดูเต็มนัยตาสีกรมนั่น เป็นสิ่งที่ทำให้รินพอใจเลยทีเดียว (?)
(4)
“เอาสิ”
ร่างของชายทั้งสองที่อยู่ในห้องน้ำด้วยกันทำให้มีพื้นที่แคบลง แต่มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับรินที่พยายามจะกอดอิซางิไว้ตลอด
“นายจะทำแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่?”
อิซางิพูดพร้อมถูหลังให้ริน
“..จนกว่าความรู้สึกบ้าๆ นี่จะหายไป”
ฮึ อิซางิหัวเราะในลำคอ ความเอ็นดูเต็มนัยตาสีกรมนั่น เป็นสิ่งที่ทำให้รินพอใจเลยทีเดียว (?)
(4)
อิซางิว่าพลางยกมือข้างถนัดขึ้นมาลูบผมสีดำทมิฬที่ฟูเล็กน้อยจากการเอาหัวถูไปกับอกของอิซางิ
“ฉันจะให้นาย อึก ลาออกจากงาน”
รินสะอึกแต่ยังพยายามพูดสิ่งที่ตัวเองอยากจะเอ่ย
“โธ่ หมาน้อย ถ้าฉันลาออกแล้วเราจะเอาอะไรกินล่ะ จริงไหม?”
อิซางิคลี่ยิ้มละไม นัยตาบ่งบอกชัดเจนว่าเอ็นดูเจ้าหมาตัวนี้แค่ไหน
“ช่างมันเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำ อิซางิจะอาบด้วยไหม”
เหมือนจะสร่างเมาแล้วแฮะ..
(3)
“ฉันจะให้นาย อึก ลาออกจากงาน”
รินสะอึกแต่ยังพยายามพูดสิ่งที่ตัวเองอยากจะเอ่ย
“โธ่ หมาน้อย ถ้าฉันลาออกแล้วเราจะเอาอะไรกินล่ะ จริงไหม?”
อิซางิคลี่ยิ้มละไม นัยตาบ่งบอกชัดเจนว่าเอ็นดูเจ้าหมาตัวนี้แค่ไหน
“ช่างมันเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำ อิซางิจะอาบด้วยไหม”
เหมือนจะสร่างเมาแล้วแฮะ..
(3)
October 22, 2024 at 2:40 PM
อิซางิว่าพลางยกมือข้างถนัดขึ้นมาลูบผมสีดำทมิฬที่ฟูเล็กน้อยจากการเอาหัวถูไปกับอกของอิซางิ
“ฉันจะให้นาย อึก ลาออกจากงาน”
รินสะอึกแต่ยังพยายามพูดสิ่งที่ตัวเองอยากจะเอ่ย
“โธ่ หมาน้อย ถ้าฉันลาออกแล้วเราจะเอาอะไรกินล่ะ จริงไหม?”
อิซางิคลี่ยิ้มละไม นัยตาบ่งบอกชัดเจนว่าเอ็นดูเจ้าหมาตัวนี้แค่ไหน
“ช่างมันเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำ อิซางิจะอาบด้วยไหม”
เหมือนจะสร่างเมาแล้วแฮะ..
(3)
“ฉันจะให้นาย อึก ลาออกจากงาน”
รินสะอึกแต่ยังพยายามพูดสิ่งที่ตัวเองอยากจะเอ่ย
“โธ่ หมาน้อย ถ้าฉันลาออกแล้วเราจะเอาอะไรกินล่ะ จริงไหม?”
อิซางิคลี่ยิ้มละไม นัยตาบ่งบอกชัดเจนว่าเอ็นดูเจ้าหมาตัวนี้แค่ไหน
“ช่างมันเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำ อิซางิจะอาบด้วยไหม”
เหมือนจะสร่างเมาแล้วแฮะ..
(3)
จู่ๆ น้ำตาหยดหนึ่งร่วงแผละลงบนเสื้อของเจ้าของ
“นาย.. เป็นอะไรเนี่ย”
อิซางิไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไหร่นัก แต่ก็ยืนขึ้นพลางเดินไปสวมกอดคนขี้แย (?)
“นายไม่- ฮึก ไม่เหมือนเดิม”
ดูท่า.. หมอนี่คงเมาสินะ อิซางิคิดพลางเหงื่อตก รินเป็นคนประเภทที่เมาแล้วมองไม่ค่อยออกรวมถึงอิซางิด้วย
“ฉันไม่เหมือนเดิมตรงไหน?”
(2)
“นาย.. เป็นอะไรเนี่ย”
อิซางิไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไหร่นัก แต่ก็ยืนขึ้นพลางเดินไปสวมกอดคนขี้แย (?)
“นายไม่- ฮึก ไม่เหมือนเดิม”
ดูท่า.. หมอนี่คงเมาสินะ อิซางิคิดพลางเหงื่อตก รินเป็นคนประเภทที่เมาแล้วมองไม่ค่อยออกรวมถึงอิซางิด้วย
“ฉันไม่เหมือนเดิมตรงไหน?”
(2)
October 22, 2024 at 2:35 PM
จู่ๆ น้ำตาหยดหนึ่งร่วงแผละลงบนเสื้อของเจ้าของ
“นาย.. เป็นอะไรเนี่ย”
อิซางิไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไหร่นัก แต่ก็ยืนขึ้นพลางเดินไปสวมกอดคนขี้แย (?)
“นายไม่- ฮึก ไม่เหมือนเดิม”
ดูท่า.. หมอนี่คงเมาสินะ อิซางิคิดพลางเหงื่อตก รินเป็นคนประเภทที่เมาแล้วมองไม่ค่อยออกรวมถึงอิซางิด้วย
“ฉันไม่เหมือนเดิมตรงไหน?”
(2)
“นาย.. เป็นอะไรเนี่ย”
อิซางิไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไหร่นัก แต่ก็ยืนขึ้นพลางเดินไปสวมกอดคนขี้แย (?)
“นายไม่- ฮึก ไม่เหมือนเดิม”
ดูท่า.. หมอนี่คงเมาสินะ อิซางิคิดพลางเหงื่อตก รินเป็นคนประเภทที่เมาแล้วมองไม่ค่อยออกรวมถึงอิซางิด้วย
“ฉันไม่เหมือนเดิมตรงไหน?”
(2)