เทียบกับชีจังละโรคุฮะไม่ใช่เด็กดีอะ (...) ไม่เลย มีปมเพราะน้องสาวอีก ทั้งที่ชีจังก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ขนาดนั้น แค่ใช้ชีวิตไปตามปกติ- แต่เพราะแบบนั้นล่ะมั้งเลยสนุก เป็นคนสวย(..)เก็บกด

เสียดายไม่ได้เปิดตรงนี้มาก่อนหยิบออกมู

หมดใจกับประสบการณ์ที่ได้รับจากงานเขียนเขาก็ส่วนนึง แต่เพราะนี่ก็คนฟินกะ nc ไม่แพ้กันกัน ในแง่ที่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันควรนับว่าดีหรือร้ายด้วย ไอ้ที่ได้ยินกรี้ดต่อๆ กันมา /เกาหน้าing

ปกติก็มี kink หลายอันที่ออกสื่อไม่ได้นะ และยอมรับว่าไม่ใช่ไม่เคยอ่านเลย คือเพราะเสียงส่วนมากมันเป็นแบบนั้น มันเลยทำให้พอมาอ่านจริงละรู้สึกสวนทางกับประสบการณ์ตอนอ่านดิฉันมาก...

จนปจบเลยยังไม่ได้แตะปรมาจารย์ที่ซื้อมาตั้งแต่สนพ.ยังออกเล่มไม่จบซักที ซื้อมาดองไว้ครบละแต่ยังไม่สามารถดึงตัวเองไปอ่านได้ และน่าจะไม่ได้ไปอีกนานที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้อ่าน (...)

ไม่ได้มองว่าตัวเองบาร์ต่ำหรือบาร์สูงอะไร แต่ในเรื่องที่อ่านมัน dub-con ชัดเจนจนเกือบเรียกได้ว่า non-con ละ (หรือ non-con ละวะ) แล้วตัวละครฝ่ายรับค่อนข้างชัดเจนว่าไม่มีความสุขกับมันเลย (หรือมีแต่เรามองไม่ออก) แต่การเจอแต่เสียงส่วนมากที่แบบ ฟินมาก อร่อยสุบ ไม่เคยบริงอัพเรื่องนี้ขึ้นมาเลยมันก็จะรู้สึกเกาตาหน่อยๆ ว่าหรือฉันรู้สึกไปเองคนเดียวว่ามัน non/dub-con และบ่โอเค

เพิ่มเติมคือจะไม่มีที่ให้พูดสะเปะสะปะ

หยุมอุ้ง

แอ๊ว หัวด๊อกแด๊กๆๆ

กอดดด เปนแมว hug-

ค่อนข้างเหนื่อยกับการต้องฮึบให้ฮึดขึ้นมาได้แต่ละครั้ง และบางครั้งผลของการฮึดได้ก็ออกมาไม่ดีเท่าไหร่ → ติดลูปที่กลับไปกลัวหนักกว่าเดิมอีกรอบ

เมื่อก่อนมีช่วงที่เอนจอยกับความล้มเหลวเพราะยังเห็นพัฒนาการแท้ๆ แต่ตอนนี้ถึงเห็นพัฒนาการก็รู้สึกว่ายังยาก (⁠´⁠ ⁠.⁠ ⁠.̫⁠ ⁠.⁠ ⁠`⁠) ทำไมน้อ