Tensho
tenshokmi.bsky.social
Tensho
@tenshokmi.bsky.social

เขามองหน้าเธอแล้วคิดตาม จากนั้นก็ระบายยิ้มเอาไว้บนใบหน้า
เขาตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ ได้สิครับ “

“ ผมเองก็มี .. อะไรที่อยากให้เหมือนกัน “
เขายืนขึ้นเต็มความสูง

“ มาสิครับ ผมจะนำทางไปเอง “
ยื่นมือข้างหนึ่งให้เธอ
January 12, 2025 at 3:07 PM
" ผมพักที่หอพักโรงเรียนน่ะ ตอนยังไม่เปิดเทอมก็เหงา ๆ หน่อยเนอะครับ "

" เรากลับกันเลยเถอะ ยังไงก็ทางเดียวกันอยู่แล้วนี่นา "
January 8, 2025 at 5:39 AM
ยังไม่ทันได้ตอบ อีกคำพูดของคุณก็เรียกความสนใจของเขา
อิจิกะเปิดริมฝีปากแล้วงับเอาคุ้กกี้นั้น แล้วเอียงคอเล็กน้อยเป็นการตั้งคำถามด้วยกิริยา

เหมือนกำลังตั้งคำถามว่า คุณเตรียมอะไรมาด้วยเหรอ
January 8, 2025 at 5:32 AM
“ สนิทกันมากเลยไหมครับ กับโซซามะแล้วก็มินะซังน่ะ “
เห็นอีกฝ่ายพูดถึงเขาเลยถามไถ่ จากนั้นก็เงียบไปครู่นึงพลางครุ่นคิด

กระนั้นเขาก็พอรับมือได้บ้าง อิจิกะยกสองมือขึ้นวางบนไหล่ทั้งสองของคุณ จากนั้นก็จับแล้วดันให้เดินไปทางที่ตัวเองต้องการ เหมือนกับการเล่นรถไฟแบบเด็ก ๆ

“ นั่นสิครับ “

“ เมฆวันนี้สวยมากเป็นพิเศษเลยนะ “
แต่สิ่งที่เขาเห็นไม่ได้มีแค่เมฆนี่สิ
January 8, 2025 at 5:25 AM


“ เอาสิครับ “

“ หลังจากนี้เราจะไปไหนกันต่อดีนะ “
ยังคงรอให้คุณป้อนให้เขา เสมือนว่าให้คุณดูแลขนาดขั้นต้องป้อนขนมให้
บรรยากาศยามเย็นมองยังไงก็มอบความรู้สึกชวนผ่อนคลาย บางทีเขาอาจจะแค่อยากงีบสักที่หนึ่งมากกว่ารีบกุลีกุจอไปที่ไหนต่อซะอีก
January 1, 2025 at 10:14 AM
“ งั้นเราเดินไปด้วยกันดีกว่า ระหว่างนี้ ผมอยากให้โซระคุงพูดถึงสิ่งที่ชอบหน่อยสิครับ “
“ แบบว่าชอบอะไรเป็นพิเศษทำนองนี้ “
ว่าแล้วก็ก้าวนำทางเล็กน้อย แต่ลำตัวก้ยังหันมาทางคุณอยู่
เขาเดินถอยหลังได้น่ะนะ
January 1, 2025 at 10:01 AM
อีกฝ่ายดูเป็นคนหลงทิศหลงทางในสายตาเขา ทว่าเท็นโชก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากยกยิ้มรับฟังคำพูดรวมถึงดูในสิ่งที่คุณหยิบยื่น พอได้อ่านก็ยิ่งชัดเจนว่าอีกฝ่ายเป็นอย่างที่เขาคิดจริง ๆ

ดูแล้วยังไงก็น่าเป็นห่วง เด็กหนุ่มพยักหน้ายิ้ม ๆ

“ เข้าใจแล้วล่ะ ผมรู้ทางนะครับ “
January 1, 2025 at 10:01 AM
เขาไม่ได้ตอบอะไรในทันที สิ่งที่คุณเห็นหลังจากคำพูดนั้น คือรอยยิ้มคงเดิมที่เขามีให้
จากนั้น มือข้างหนึ่งก็ถูกยกขึ้นมา วางบนศีรษะคุณเบา ๆ จากนั้นก็ลูบอย่างทะนุถนอมที่สุด

“ แน่นอนสิ “

“ เราจะสนิทกันมากขึ้นอีกนะ “
บางที มันก็เกิดความรู้สึกเหมือนเขาอยากจะดูแลคนตรงหน้า
และเขาเข้าใจดีว่าความรู้สึกแบบไหนที่กำลังก่อเกิดในใจของเขา
December 27, 2024 at 6:45 AM
( เย้ ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคับบ สนุกมาก ๆ เลย! )
December 27, 2024 at 6:31 AM
“ ชิออนจังคงมาที่นี่บ่อยมากแน่เลย “
สายตายังคงจดจ่ออยู่กับแมวตัวหนึ่งแล้วอุ้มมันขึ้นมา แมวสองสีลายวัว ชวนให้นึกถึงอดีตไม่น้อย

“ อยากทานอะไรไหมครับ ผมเลี้ยงเองนะ “
เขายิ้มแล้วหันมามองคุณ
December 27, 2024 at 6:29 AM

เด็กหนุ่มสังเกตทุกอย่างที่เกิดขึ้นในร้าน ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างผู้ใหญ่และคุณ หรือแม้กระทั่งแมวทั้งหมดที่อยู่ตามมุมต่าง ๆ บางส่วนก็มาถูอยู่แถว ๆ ขา
ใบหน้าของเด็กหนุ่มยังคงมีรอยยิ้ม เขาดูมีความสุขดีท่ามกลางพวกมัน
December 27, 2024 at 6:29 AM


“ คาเฟ่เหรอครับ น่าสนใจนะ “
“ ผมชอบไปเที่ยวคาเฟ่อยู่แล้วด้วย ผมจะพลาดร้านนี้ไปได้ยังไง “
เด็กหนุ่มยกยิ้ม ตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่ายังไงก็ต้องแวะแน่ ๆ

“ อยู่แถวไหนเหรอครับ หรือว่าหลังจากนี้ เธอจะแวะไปที่นั่นด้วย “
“ ผมตามไปได้หรือเปล่า แค่อยากไปดูน่ะครับ “
December 27, 2024 at 6:20 AM
“ อา .. จะทำให้บ่อย ๆ เลยเหรอครับ “ เขาหัวเราะเบา ๆ

“ แบบนี้ก็เกรงใจแย่เลย ผมต้องทำอะไรตอบแทนบ้างแล้วล่ะ “
“แต่ตัวผมเองก็ไม่ใช่คนทำอาหารหรือขนมเก่งด้วยสิ อืม .. “
เขาลากเสียง ครุ่นคิดไปพักใหญ่

“ ไว้ผมลองไปคิดดีกว่าว่าจะทำอะไรดี “
“ จะได้ตอบแทนความใจดีของโยโกะจังไง “
December 26, 2024 at 12:33 PM
เขาเองก็ึคุยจนลืมเรื่องสำคัญไปเหมือนกัน
ก็นะ .. มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก ๆ จนลืมตอบไปเลย

“ อ้ะ ขอโทษนะครับ “

“ ผมอิจิกะ เท็นโช เรียกเท็นโชแล้วกันนะ “ เขายิ้ม
“ เดินทางปลอดภัยนะครับ ไว้เจอกัน “
เขาไม่ได้หันไปทันทีหรอก เขาจะยืนส่งคุณตรงนี้แหละ
December 22, 2024 at 1:40 PM
“ ลำบากใจจริง ๆ น้า คุณกระต่ายจะโดนกินเหรอเนี่ย“
เขาปิดตา ก้มหน้าลงมาเล็กน้อย มือข้างหนึ่งทัดเส้นผมสีเงินไว้ที่หู
เขาอ้าปาก รับคุ้กกี้ชิ้นนั้นเข้ามา ในตอนนั้นเองที่เขาลืมตาขึ้นมาสบตากับคุณในระยะใกล้

เขายิ้ม
บ่งบอกว่ามีความสุขที่โดนทำแบบนี้

จากนั้นก็จัดการกับเจ้ากระต่ายตัวนั้นจนหมด

“ อร่อยมากเลยครับ “
“ ไม่หวานมากจนเกินไปด้วยแหะ “
December 22, 2024 at 1:38 PM
“ อ้ะ โซระคุง “

“ ผมเท็นโชนะ “
เขายิ้มอารมณ์ดี ก่อนจะทำสีหน้าครุ่นคิด
“ ร้านยูเมะโนะทซึคิ .. อืม ผมรู้สึกคุ้นจัง มันคือร้านอะไรเหรอครับ “
หรือบางที เขาอาจจะเคยผ่านมันมาก่อนก็ได้
December 22, 2024 at 1:33 PM
“ อื้อ ! “

“ อ้ะจริงสิ ชิมิซุซังพักที่ไหนแล้วนะครับ ที่หอหรือเปล่านะ “
“ เอ้ .. หรือว่าบ้านพักอะไรทำนองนั้น “
December 20, 2024 at 3:05 PM


สถานที่แห่งนี้ดูไม่คุ้นตาเท่าไหร่สำหรับเขา โดยเฉพาะหากจะเรียกมันว่าคาเฟ่ เพราะพื้นเพเบื้องหน้าเหมือนที่อยู่อาศัยมากกว่าร้านรวงซะอีก แต่เขาก็ไม่ได้ปิดใจซะทีเดียว ไหนจะรู้สึกตื่นเต้นด้วยซ้ำว่าภายในนั้นเป็นอย่างไร

“ น่าสนใจนะครับ “
เขาดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แล้วก็ชะเง้อมองข้างในบ้าง

“ ผมตื่นเต้นมาก ๆ เลย ไม่รู้ข้างในจะเป็นยังไง “

“ เราเข้าไปกันเถอะครับ “
December 20, 2024 at 2:48 PM
เขาลากเสียงในลำคอครุ่นคิด
ดูจากสีหน้าก็เหมือนกับว่าลำบากใจ
แต่ก็ไม่นานนักหรอก เด็กหนุ่มเจ้าเล่ห์กว่าที่คุณคิด

เขายกยิ้มให้เด็กสาว

“ ให้โยโกะจังเลือกให้ดีกว่า “
“ แล้วก็ ป้อนด้วยนะครับ “
แหม มีเด็กสาวน่ารักออกปากจะป้อนให้
มีหรือที่เขาจะไม่คว้าโอกาสนี้ไว้
December 19, 2024 at 5:11 PM
“ โอ้ะ คุณแม่เป็นศิษย์เก่าเหรอครับ แปลว่าเรื่องแปลก ๆในโรงเรียนที่เล่า ๆ กันมาก็เกิดขึ้นนานหลายปีแล้วสินะ หลายสิบ หลายร้อยปีแบบนั้น “
เขาค้นพบว่ามันน่ามหัศจรรย์มากกว่าน่ากลัวซะอีก

“ และแน่นอนครับ ผมจะมาเล่าให้ฟังถ้ามีโอกาสนะ “

“ ผมรบกวนเวลาฮากะจังพอสมควรแล้วสิ “
“ จะไปต่อที่ไหนหรือเปล่าครับ ผมไม่รบกวนเวลาแล้วล่ะ ! “
December 19, 2024 at 4:44 PM
“ แบบนี้นี่เอง “
เท็นโชพยักหน้า แล้วก็ยิ้มออกมา

“ ผมรู้นะว่าร้านอยู่ไหน “
“ ตามมาสิครับ “
เขาตอบอย่างเริงร่าและพร้อมแล้วที่จะเป็นไกด์ให้คุณ
December 19, 2024 at 4:40 PM
( ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮืออออออออออออออออออ น่ารักสดใสมากคับ จะสลาย คนเราจะอยู่ไปทำไม อ้ากกกกกกกกกกก ไม่อยู่แล้ว //สลายไป )
December 17, 2024 at 3:06 PM
“ โอ้ .. “

“ น่ารักสมกับเป็นโยโกะจัง แต่ทำออกมาสวยขนาดนี้ ผมก็ไม่กล้ากินนะครับเนี่ย “
“ ดูสิ อย่างกระต่ายตัวนี้ “ เขาหยิบมันขึ้นมา

“ กินลงผมก็เป็นรุ่นพี่ที่ใจร้ายแล้วนะครับ “
เขาหัวเราะออกมา

“ เก่งมากเลย “
“ ทำออกมาได้สวยจริงๆ ครับ “
เขานั่งลงตามหลังคุณ ดวงตายังมองคุ้กกี้ไม่วาง
December 12, 2024 at 4:23 AM
เด็กหนุ่มพยักหน้าก่อนจะเดินหายเข้าไปหาของที่ึคุณต้องการ
ใช้เวลาสักพักถึงจะกลับมาพร้อมของในมือ เขาส่งให้กับคุณ

การซื้อของร่วมกัน ก็คงเรียบง่ายเช่นเดิม
เพราะไม่ว่าจะกี่ร้าน เด็กหนุ่มก็เป็นผู้ช่วยที่ดีคนหนึ่งในการหยิบของแต่ละชิ้นให้

จนกระทั่งเสร็จสิ้น ตอนนี้ก็ใกล้จะค่ำเต็มทีแล้ว

“ ไม่ขาดอะไรแล้วนะครับ “
บนถนน หน้าร้านสุดท้ายที่เพิ่งออกมา
เขายิ้มให้กับคุณ
December 11, 2024 at 4:57 PM
“ ผมฝันเห็นตัวเองวัยเด็กเหมือนกัน แล้วตื่นขึ้นมาก็เจอเส้นด้ายสีชมพู ผมเก็บเอาไว้อย่างดีเลยล่ะ “

“ อีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้ว ด้ายนี้อาจจะเฉลยอะไรสักอย่างก็ได้ มั้งนะ “
เขาหัวเราะ

“ ฮากะจังไม่กลัวเหรอ “
December 8, 2024 at 4:28 PM