เขามองหน้าเธอแล้วคิดตาม จากนั้นก็ระบายยิ้มเอาไว้บนใบหน้า
เขาตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ ได้สิครับ “
“ ผมเองก็มี .. อะไรที่อยากให้เหมือนกัน “
เขายืนขึ้นเต็มความสูง
“ มาสิครับ ผมจะนำทางไปเอง “
ยื่นมือข้างหนึ่งให้เธอ
เขามองหน้าเธอแล้วคิดตาม จากนั้นก็ระบายยิ้มเอาไว้บนใบหน้า
เขาตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ ได้สิครับ “
“ ผมเองก็มี .. อะไรที่อยากให้เหมือนกัน “
เขายืนขึ้นเต็มความสูง
“ มาสิครับ ผมจะนำทางไปเอง “
ยื่นมือข้างหนึ่งให้เธอ
" เรากลับกันเลยเถอะ ยังไงก็ทางเดียวกันอยู่แล้วนี่นา "
" เรากลับกันเลยเถอะ ยังไงก็ทางเดียวกันอยู่แล้วนี่นา "
อิจิกะเปิดริมฝีปากแล้วงับเอาคุ้กกี้นั้น แล้วเอียงคอเล็กน้อยเป็นการตั้งคำถามด้วยกิริยา
เหมือนกำลังตั้งคำถามว่า คุณเตรียมอะไรมาด้วยเหรอ
อิจิกะเปิดริมฝีปากแล้วงับเอาคุ้กกี้นั้น แล้วเอียงคอเล็กน้อยเป็นการตั้งคำถามด้วยกิริยา
เหมือนกำลังตั้งคำถามว่า คุณเตรียมอะไรมาด้วยเหรอ
เห็นอีกฝ่ายพูดถึงเขาเลยถามไถ่ จากนั้นก็เงียบไปครู่นึงพลางครุ่นคิด
กระนั้นเขาก็พอรับมือได้บ้าง อิจิกะยกสองมือขึ้นวางบนไหล่ทั้งสองของคุณ จากนั้นก็จับแล้วดันให้เดินไปทางที่ตัวเองต้องการ เหมือนกับการเล่นรถไฟแบบเด็ก ๆ
“ นั่นสิครับ “
“ เมฆวันนี้สวยมากเป็นพิเศษเลยนะ “
แต่สิ่งที่เขาเห็นไม่ได้มีแค่เมฆนี่สิ
เห็นอีกฝ่ายพูดถึงเขาเลยถามไถ่ จากนั้นก็เงียบไปครู่นึงพลางครุ่นคิด
กระนั้นเขาก็พอรับมือได้บ้าง อิจิกะยกสองมือขึ้นวางบนไหล่ทั้งสองของคุณ จากนั้นก็จับแล้วดันให้เดินไปทางที่ตัวเองต้องการ เหมือนกับการเล่นรถไฟแบบเด็ก ๆ
“ นั่นสิครับ “
“ เมฆวันนี้สวยมากเป็นพิเศษเลยนะ “
แต่สิ่งที่เขาเห็นไม่ได้มีแค่เมฆนี่สิ
“ เอาสิครับ “
“ หลังจากนี้เราจะไปไหนกันต่อดีนะ “
ยังคงรอให้คุณป้อนให้เขา เสมือนว่าให้คุณดูแลขนาดขั้นต้องป้อนขนมให้
บรรยากาศยามเย็นมองยังไงก็มอบความรู้สึกชวนผ่อนคลาย บางทีเขาอาจจะแค่อยากงีบสักที่หนึ่งมากกว่ารีบกุลีกุจอไปที่ไหนต่อซะอีก
“ เอาสิครับ “
“ หลังจากนี้เราจะไปไหนกันต่อดีนะ “
ยังคงรอให้คุณป้อนให้เขา เสมือนว่าให้คุณดูแลขนาดขั้นต้องป้อนขนมให้
บรรยากาศยามเย็นมองยังไงก็มอบความรู้สึกชวนผ่อนคลาย บางทีเขาอาจจะแค่อยากงีบสักที่หนึ่งมากกว่ารีบกุลีกุจอไปที่ไหนต่อซะอีก
“ แบบว่าชอบอะไรเป็นพิเศษทำนองนี้ “
ว่าแล้วก็ก้าวนำทางเล็กน้อย แต่ลำตัวก้ยังหันมาทางคุณอยู่
เขาเดินถอยหลังได้น่ะนะ
“ แบบว่าชอบอะไรเป็นพิเศษทำนองนี้ “
ว่าแล้วก็ก้าวนำทางเล็กน้อย แต่ลำตัวก้ยังหันมาทางคุณอยู่
เขาเดินถอยหลังได้น่ะนะ
ดูแล้วยังไงก็น่าเป็นห่วง เด็กหนุ่มพยักหน้ายิ้ม ๆ
“ เข้าใจแล้วล่ะ ผมรู้ทางนะครับ “
ดูแล้วยังไงก็น่าเป็นห่วง เด็กหนุ่มพยักหน้ายิ้ม ๆ
“ เข้าใจแล้วล่ะ ผมรู้ทางนะครับ “
จากนั้น มือข้างหนึ่งก็ถูกยกขึ้นมา วางบนศีรษะคุณเบา ๆ จากนั้นก็ลูบอย่างทะนุถนอมที่สุด
“ แน่นอนสิ “
“ เราจะสนิทกันมากขึ้นอีกนะ “
บางที มันก็เกิดความรู้สึกเหมือนเขาอยากจะดูแลคนตรงหน้า
และเขาเข้าใจดีว่าความรู้สึกแบบไหนที่กำลังก่อเกิดในใจของเขา
จากนั้น มือข้างหนึ่งก็ถูกยกขึ้นมา วางบนศีรษะคุณเบา ๆ จากนั้นก็ลูบอย่างทะนุถนอมที่สุด
“ แน่นอนสิ “
“ เราจะสนิทกันมากขึ้นอีกนะ “
บางที มันก็เกิดความรู้สึกเหมือนเขาอยากจะดูแลคนตรงหน้า
และเขาเข้าใจดีว่าความรู้สึกแบบไหนที่กำลังก่อเกิดในใจของเขา
สายตายังคงจดจ่ออยู่กับแมวตัวหนึ่งแล้วอุ้มมันขึ้นมา แมวสองสีลายวัว ชวนให้นึกถึงอดีตไม่น้อย
“ อยากทานอะไรไหมครับ ผมเลี้ยงเองนะ “
เขายิ้มแล้วหันมามองคุณ
สายตายังคงจดจ่ออยู่กับแมวตัวหนึ่งแล้วอุ้มมันขึ้นมา แมวสองสีลายวัว ชวนให้นึกถึงอดีตไม่น้อย
“ อยากทานอะไรไหมครับ ผมเลี้ยงเองนะ “
เขายิ้มแล้วหันมามองคุณ
เด็กหนุ่มสังเกตทุกอย่างที่เกิดขึ้นในร้าน ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างผู้ใหญ่และคุณ หรือแม้กระทั่งแมวทั้งหมดที่อยู่ตามมุมต่าง ๆ บางส่วนก็มาถูอยู่แถว ๆ ขา
ใบหน้าของเด็กหนุ่มยังคงมีรอยยิ้ม เขาดูมีความสุขดีท่ามกลางพวกมัน
เด็กหนุ่มสังเกตทุกอย่างที่เกิดขึ้นในร้าน ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างผู้ใหญ่และคุณ หรือแม้กระทั่งแมวทั้งหมดที่อยู่ตามมุมต่าง ๆ บางส่วนก็มาถูอยู่แถว ๆ ขา
ใบหน้าของเด็กหนุ่มยังคงมีรอยยิ้ม เขาดูมีความสุขดีท่ามกลางพวกมัน
“ คาเฟ่เหรอครับ น่าสนใจนะ “
“ ผมชอบไปเที่ยวคาเฟ่อยู่แล้วด้วย ผมจะพลาดร้านนี้ไปได้ยังไง “
เด็กหนุ่มยกยิ้ม ตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่ายังไงก็ต้องแวะแน่ ๆ
“ อยู่แถวไหนเหรอครับ หรือว่าหลังจากนี้ เธอจะแวะไปที่นั่นด้วย “
“ ผมตามไปได้หรือเปล่า แค่อยากไปดูน่ะครับ “
“ คาเฟ่เหรอครับ น่าสนใจนะ “
“ ผมชอบไปเที่ยวคาเฟ่อยู่แล้วด้วย ผมจะพลาดร้านนี้ไปได้ยังไง “
เด็กหนุ่มยกยิ้ม ตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่ายังไงก็ต้องแวะแน่ ๆ
“ อยู่แถวไหนเหรอครับ หรือว่าหลังจากนี้ เธอจะแวะไปที่นั่นด้วย “
“ ผมตามไปได้หรือเปล่า แค่อยากไปดูน่ะครับ “
“ แบบนี้ก็เกรงใจแย่เลย ผมต้องทำอะไรตอบแทนบ้างแล้วล่ะ “
“แต่ตัวผมเองก็ไม่ใช่คนทำอาหารหรือขนมเก่งด้วยสิ อืม .. “
เขาลากเสียง ครุ่นคิดไปพักใหญ่
“ ไว้ผมลองไปคิดดีกว่าว่าจะทำอะไรดี “
“ จะได้ตอบแทนความใจดีของโยโกะจังไง “
“ แบบนี้ก็เกรงใจแย่เลย ผมต้องทำอะไรตอบแทนบ้างแล้วล่ะ “
“แต่ตัวผมเองก็ไม่ใช่คนทำอาหารหรือขนมเก่งด้วยสิ อืม .. “
เขาลากเสียง ครุ่นคิดไปพักใหญ่
“ ไว้ผมลองไปคิดดีกว่าว่าจะทำอะไรดี “
“ จะได้ตอบแทนความใจดีของโยโกะจังไง “
ก็นะ .. มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก ๆ จนลืมตอบไปเลย
“ อ้ะ ขอโทษนะครับ “
“ ผมอิจิกะ เท็นโช เรียกเท็นโชแล้วกันนะ “ เขายิ้ม
“ เดินทางปลอดภัยนะครับ ไว้เจอกัน “
เขาไม่ได้หันไปทันทีหรอก เขาจะยืนส่งคุณตรงนี้แหละ
ก็นะ .. มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก ๆ จนลืมตอบไปเลย
“ อ้ะ ขอโทษนะครับ “
“ ผมอิจิกะ เท็นโช เรียกเท็นโชแล้วกันนะ “ เขายิ้ม
“ เดินทางปลอดภัยนะครับ ไว้เจอกัน “
เขาไม่ได้หันไปทันทีหรอก เขาจะยืนส่งคุณตรงนี้แหละ
เขาปิดตา ก้มหน้าลงมาเล็กน้อย มือข้างหนึ่งทัดเส้นผมสีเงินไว้ที่หู
เขาอ้าปาก รับคุ้กกี้ชิ้นนั้นเข้ามา ในตอนนั้นเองที่เขาลืมตาขึ้นมาสบตากับคุณในระยะใกล้
เขายิ้ม
บ่งบอกว่ามีความสุขที่โดนทำแบบนี้
จากนั้นก็จัดการกับเจ้ากระต่ายตัวนั้นจนหมด
“ อร่อยมากเลยครับ “
“ ไม่หวานมากจนเกินไปด้วยแหะ “
เขาปิดตา ก้มหน้าลงมาเล็กน้อย มือข้างหนึ่งทัดเส้นผมสีเงินไว้ที่หู
เขาอ้าปาก รับคุ้กกี้ชิ้นนั้นเข้ามา ในตอนนั้นเองที่เขาลืมตาขึ้นมาสบตากับคุณในระยะใกล้
เขายิ้ม
บ่งบอกว่ามีความสุขที่โดนทำแบบนี้
จากนั้นก็จัดการกับเจ้ากระต่ายตัวนั้นจนหมด
“ อร่อยมากเลยครับ “
“ ไม่หวานมากจนเกินไปด้วยแหะ “
“ ผมเท็นโชนะ “
เขายิ้มอารมณ์ดี ก่อนจะทำสีหน้าครุ่นคิด
“ ร้านยูเมะโนะทซึคิ .. อืม ผมรู้สึกคุ้นจัง มันคือร้านอะไรเหรอครับ “
หรือบางที เขาอาจจะเคยผ่านมันมาก่อนก็ได้
“ ผมเท็นโชนะ “
เขายิ้มอารมณ์ดี ก่อนจะทำสีหน้าครุ่นคิด
“ ร้านยูเมะโนะทซึคิ .. อืม ผมรู้สึกคุ้นจัง มันคือร้านอะไรเหรอครับ “
หรือบางที เขาอาจจะเคยผ่านมันมาก่อนก็ได้
“ อ้ะจริงสิ ชิมิซุซังพักที่ไหนแล้วนะครับ ที่หอหรือเปล่านะ “
“ เอ้ .. หรือว่าบ้านพักอะไรทำนองนั้น “
“ อ้ะจริงสิ ชิมิซุซังพักที่ไหนแล้วนะครับ ที่หอหรือเปล่านะ “
“ เอ้ .. หรือว่าบ้านพักอะไรทำนองนั้น “
สถานที่แห่งนี้ดูไม่คุ้นตาเท่าไหร่สำหรับเขา โดยเฉพาะหากจะเรียกมันว่าคาเฟ่ เพราะพื้นเพเบื้องหน้าเหมือนที่อยู่อาศัยมากกว่าร้านรวงซะอีก แต่เขาก็ไม่ได้ปิดใจซะทีเดียว ไหนจะรู้สึกตื่นเต้นด้วยซ้ำว่าภายในนั้นเป็นอย่างไร
“ น่าสนใจนะครับ “
เขาดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แล้วก็ชะเง้อมองข้างในบ้าง
“ ผมตื่นเต้นมาก ๆ เลย ไม่รู้ข้างในจะเป็นยังไง “
“ เราเข้าไปกันเถอะครับ “
สถานที่แห่งนี้ดูไม่คุ้นตาเท่าไหร่สำหรับเขา โดยเฉพาะหากจะเรียกมันว่าคาเฟ่ เพราะพื้นเพเบื้องหน้าเหมือนที่อยู่อาศัยมากกว่าร้านรวงซะอีก แต่เขาก็ไม่ได้ปิดใจซะทีเดียว ไหนจะรู้สึกตื่นเต้นด้วยซ้ำว่าภายในนั้นเป็นอย่างไร
“ น่าสนใจนะครับ “
เขาดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แล้วก็ชะเง้อมองข้างในบ้าง
“ ผมตื่นเต้นมาก ๆ เลย ไม่รู้ข้างในจะเป็นยังไง “
“ เราเข้าไปกันเถอะครับ “
ดูจากสีหน้าก็เหมือนกับว่าลำบากใจ
แต่ก็ไม่นานนักหรอก เด็กหนุ่มเจ้าเล่ห์กว่าที่คุณคิด
เขายกยิ้มให้เด็กสาว
“ ให้โยโกะจังเลือกให้ดีกว่า “
“ แล้วก็ ป้อนด้วยนะครับ “
แหม มีเด็กสาวน่ารักออกปากจะป้อนให้
มีหรือที่เขาจะไม่คว้าโอกาสนี้ไว้
ดูจากสีหน้าก็เหมือนกับว่าลำบากใจ
แต่ก็ไม่นานนักหรอก เด็กหนุ่มเจ้าเล่ห์กว่าที่คุณคิด
เขายกยิ้มให้เด็กสาว
“ ให้โยโกะจังเลือกให้ดีกว่า “
“ แล้วก็ ป้อนด้วยนะครับ “
แหม มีเด็กสาวน่ารักออกปากจะป้อนให้
มีหรือที่เขาจะไม่คว้าโอกาสนี้ไว้
เขาค้นพบว่ามันน่ามหัศจรรย์มากกว่าน่ากลัวซะอีก
“ และแน่นอนครับ ผมจะมาเล่าให้ฟังถ้ามีโอกาสนะ “
“ ผมรบกวนเวลาฮากะจังพอสมควรแล้วสิ “
“ จะไปต่อที่ไหนหรือเปล่าครับ ผมไม่รบกวนเวลาแล้วล่ะ ! “
เขาค้นพบว่ามันน่ามหัศจรรย์มากกว่าน่ากลัวซะอีก
“ และแน่นอนครับ ผมจะมาเล่าให้ฟังถ้ามีโอกาสนะ “
“ ผมรบกวนเวลาฮากะจังพอสมควรแล้วสิ “
“ จะไปต่อที่ไหนหรือเปล่าครับ ผมไม่รบกวนเวลาแล้วล่ะ ! “
เท็นโชพยักหน้า แล้วก็ยิ้มออกมา
“ ผมรู้นะว่าร้านอยู่ไหน “
“ ตามมาสิครับ “
เขาตอบอย่างเริงร่าและพร้อมแล้วที่จะเป็นไกด์ให้คุณ
เท็นโชพยักหน้า แล้วก็ยิ้มออกมา
“ ผมรู้นะว่าร้านอยู่ไหน “
“ ตามมาสิครับ “
เขาตอบอย่างเริงร่าและพร้อมแล้วที่จะเป็นไกด์ให้คุณ
“ น่ารักสมกับเป็นโยโกะจัง แต่ทำออกมาสวยขนาดนี้ ผมก็ไม่กล้ากินนะครับเนี่ย “
“ ดูสิ อย่างกระต่ายตัวนี้ “ เขาหยิบมันขึ้นมา
“ กินลงผมก็เป็นรุ่นพี่ที่ใจร้ายแล้วนะครับ “
เขาหัวเราะออกมา
“ เก่งมากเลย “
“ ทำออกมาได้สวยจริงๆ ครับ “
เขานั่งลงตามหลังคุณ ดวงตายังมองคุ้กกี้ไม่วาง
“ น่ารักสมกับเป็นโยโกะจัง แต่ทำออกมาสวยขนาดนี้ ผมก็ไม่กล้ากินนะครับเนี่ย “
“ ดูสิ อย่างกระต่ายตัวนี้ “ เขาหยิบมันขึ้นมา
“ กินลงผมก็เป็นรุ่นพี่ที่ใจร้ายแล้วนะครับ “
เขาหัวเราะออกมา
“ เก่งมากเลย “
“ ทำออกมาได้สวยจริงๆ ครับ “
เขานั่งลงตามหลังคุณ ดวงตายังมองคุ้กกี้ไม่วาง
ใช้เวลาสักพักถึงจะกลับมาพร้อมของในมือ เขาส่งให้กับคุณ
การซื้อของร่วมกัน ก็คงเรียบง่ายเช่นเดิม
เพราะไม่ว่าจะกี่ร้าน เด็กหนุ่มก็เป็นผู้ช่วยที่ดีคนหนึ่งในการหยิบของแต่ละชิ้นให้
จนกระทั่งเสร็จสิ้น ตอนนี้ก็ใกล้จะค่ำเต็มทีแล้ว
“ ไม่ขาดอะไรแล้วนะครับ “
บนถนน หน้าร้านสุดท้ายที่เพิ่งออกมา
เขายิ้มให้กับคุณ
ใช้เวลาสักพักถึงจะกลับมาพร้อมของในมือ เขาส่งให้กับคุณ
การซื้อของร่วมกัน ก็คงเรียบง่ายเช่นเดิม
เพราะไม่ว่าจะกี่ร้าน เด็กหนุ่มก็เป็นผู้ช่วยที่ดีคนหนึ่งในการหยิบของแต่ละชิ้นให้
จนกระทั่งเสร็จสิ้น ตอนนี้ก็ใกล้จะค่ำเต็มทีแล้ว
“ ไม่ขาดอะไรแล้วนะครับ “
บนถนน หน้าร้านสุดท้ายที่เพิ่งออกมา
เขายิ้มให้กับคุณ
“ อีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้ว ด้ายนี้อาจจะเฉลยอะไรสักอย่างก็ได้ มั้งนะ “
เขาหัวเราะ
“ ฮากะจังไม่กลัวเหรอ “
“ อีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้ว ด้ายนี้อาจจะเฉลยอะไรสักอย่างก็ได้ มั้งนะ “
เขาหัวเราะ
“ ฮากะจังไม่กลัวเหรอ “