แต่ก็ตามคาด น้ำอัดลมในมือที่ถูกเปิดมีฟองฟู่ขึ้นมาจนเอ่อเต็มขอบ ด้วยสัญชาตญาณจึงรีบใช้ริมฝีปากรับน้ำหวานที่ล้นออกมาก่อนจะยื่นให้อีกฝ่าย

“ นี่ครับ “

“ เดี๋ยวไปเก็บมาให้นะครับ ”

หยัดตัวลุกขึ้นก่อนจะเดินไปเก็บกระป๋องน้ำที่หยุดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลปลายเท้าของใครบางคน เจ้าตัวเลือกที่จะเมินผ่านไปก่อนจะจะเดินกลับไปนั่งข้างรุ่นพี่ดังเดิม

“ว่าแต่ไปทำอะไรมาเหรอครับ ดูหงุดหงิดเชียว“ เขาเอ่ยถาม

แกร่ก ฟู่!

ระหว่างนั้นก็ทำหน้าที่เป็นคนดีอาสาเปิดน้ำอัดลมให้

" ขอบคุณนะครับ "

เอ่ยด้วยรอยยิ้มก่อนนะจะถือวิสาสะนั่งลงข้างอีกฝ่าย
เห็นอีกฝ่ายดูอารมณ์ไม่ค่อยดีจึงยื่นน้ำอัดลมที่หยิบติดมือมายืนให้

“ อากาศอบอ้าวนะครับ พี่เจ้นท์ดื่มมั้ยครับ ”

แม้จะเอ่ยออกไปอย่างงั้นแต่อากาศรอบข้างไม่ได้อบอ้าวเลยซักนิด ออกจะหนาวๆเย็นๆเสียด้วยซ้ำ

“ อ้ะ- ”

จู่ๆน้ำอัดลมในมือก็ล่วงหลุดจากมือไป อย่างไม่ทราบสาเหตุ

“น่ารำคาญจริง..” เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา

ตัวเขาที่นั่งฟังกลุ่มคนพูดคุยกันไม่ใกล้ไม่ไกล ก็สังเกตุเห็นว่ามีคนๆนึงได้แยกออกมา พอเห็นแบบนั้นก็เลยลุกจากที่ที่เคยนั่งแล้วเดินไปหาอีกคนอย่างเงียบๆ

ฝีเท้ามาหยุดที่ด้านหลังของรุ่นพี่สีผมชมพูจี๊ดจ๊าดก่อนจะแกล้งก้มตัวลงไปช้าๆ

“ทำไมมานั่งตรงนี้เหรอครับ”

เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้มอย่างที่ชอบทำ

?

พี่เจ้นท์แป้นพังเหรอครับ เห็นพิมพ์อยู่คำเดียวเลย

ฝันดีครับ

พี่เจ้นท์ไปผมไปครับ

ไม่เท่เหรอ 🐍

ตื่นสายจังครับพี่เจ้นท์