(⚠️คาร์ปากไม่ดี ขี้แกล้ง ไม่สบายใจบอกได้ฮะ)
doc: https://bit.ly/Tatsuru_KMI
สะดุดตากับประกาศเชิญชวนที่โปรยปรายมาเบื้องหน้า สองหนุ่มเพื่อนสนิทก็พากันมาเล่นเป็นบทบาทนักสืบเสียกันหน่อย
เข้ามายังส่วนแรกของเรือก็พบบุคคลท่าทางน่าสงสัยเข้าให้ซะแล้ว ทัตสึรุกระทุ้งศอกเบาๆ ที่แขนของเคย์ริว เพยิดใบหน้าให้ช่วยกันสังเกต..
สะดุดตากับประกาศเชิญชวนที่โปรยปรายมาเบื้องหน้า สองหนุ่มเพื่อนสนิทก็พากันมาเล่นเป็นบทบาทนักสืบเสียกันหน่อย
เข้ามายังส่วนแรกของเรือก็พบบุคคลท่าทางน่าสงสัยเข้าให้ซะแล้ว ทัตสึรุกระทุ้งศอกเบาๆ ที่แขนของเคย์ริว เพยิดใบหน้าให้ช่วยกันสังเกต..
“โห-” เขาเพ่งสายตาลงเช่นกันพยายามสำรวจทัศนวิสัยรอบๆ อันบวมเบี้ยวผ่านเลนส์กระจก
”นี่..“
หันกลับมาทางริโอะ ก่อนจะเริ่มปวดตาจนหยีหลับตาลงครู่หนึ่ง และส่งแว่นคืนให้กับเจ้าของ
“นี่แทบเหมือนจะตาบอดแล้วมั้งเนี่ย”
เขานึกไม่ออกเลยว่าด้วยค่าสายตานี้ใช้ชีวิตลำบากขนาดไหน เข้าใจขึ้นมาเลยว่าทำไมเพื่อนบอกไม่มีแว่นแล้วไม่สบายใจ
“โห-” เขาเพ่งสายตาลงเช่นกันพยายามสำรวจทัศนวิสัยรอบๆ อันบวมเบี้ยวผ่านเลนส์กระจก
”นี่..“
หันกลับมาทางริโอะ ก่อนจะเริ่มปวดตาจนหยีหลับตาลงครู่หนึ่ง และส่งแว่นคืนให้กับเจ้าของ
“นี่แทบเหมือนจะตาบอดแล้วมั้งเนี่ย”
เขานึกไม่ออกเลยว่าด้วยค่าสายตานี้ใช้ชีวิตลำบากขนาดไหน เข้าใจขึ้นมาเลยว่าทำไมเพื่อนบอกไม่มีแว่นแล้วไม่สบายใจ
หอประชุม | ระหว่างพิธีเปิดภาคเรียน
โอวาทของผู้อำนวยการโรงเรียนเป็นบทกล่อมชั้นดีให้ทัตสึรุหลับใหลอยู่ที่นั่งแถวหลังๆ ของหอประชุม
สัปหงกมาพักใหญ่ ในที่สุดเปลือกตาก็หนักเกินไป..
(+ได้ครับ หมวกจะร่วงแล้ว..)
(รูปอ่าน ซ้าย <— ขวา)
หอประชุม | ระหว่างพิธีเปิดภาคเรียน
โอวาทของผู้อำนวยการโรงเรียนเป็นบทกล่อมชั้นดีให้ทัตสึรุหลับใหลอยู่ที่นั่งแถวหลังๆ ของหอประชุม
สัปหงกมาพักใหญ่ ในที่สุดเปลือกตาก็หนักเกินไป..
(+ได้ครับ หมวกจะร่วงแล้ว..)
(รูปอ่าน ซ้าย <— ขวา)
ควานมือลงไปในถุง ครั้งนี้จับๆ เลือกดูอย่างมีกลยุทธ
“อ่าห้า-” ถึงกับคลี่ยิ้มเมื่อสัมผัสถึงกระบอกขนมอันคุ้นเคย
แต่พอยกออกมาแล้ว คนขี้แกล้งเหมือนกันครานี้รู้แกวลองเขย่ากระบอกสักหน่อยก่อน..
ทั้งเสียงทั้งน้ำหนักมันไม่คล้ายเคยชิน
“เอ๋?.. แปลกๆนะ ในนี้มีไรอีกอ่ะฮะ?” ถามออกไปด้วยยิ้มสนุก
ควานมือลงไปในถุง ครั้งนี้จับๆ เลือกดูอย่างมีกลยุทธ
“อ่าห้า-” ถึงกับคลี่ยิ้มเมื่อสัมผัสถึงกระบอกขนมอันคุ้นเคย
แต่พอยกออกมาแล้ว คนขี้แกล้งเหมือนกันครานี้รู้แกวลองเขย่ากระบอกสักหน่อยก่อน..
ทั้งเสียงทั้งน้ำหนักมันไม่คล้ายเคยชิน
“เอ๋?.. แปลกๆนะ ในนี้มีไรอีกอ่ะฮะ?” ถามออกไปด้วยยิ้มสนุก
กัดเคี้ยวลงไปคำแรก ก็ถึงกับต้องชะงักกรามค้างไว้กับความเค็มที่แผ่ซ่านไปทั่วลิ้นเหงือกและกระพุ้งแก้ม
วินาทีนั้นคำสอนของคุณยายถึงมารยาทไม่ให้คายถุยอาหารเป็นอย่างเดียวที่ยั้งเขาไว้จากการกระทำนั้น
เขารีบหยิบขวดน้ำกระดกกลืนคุกเกลือที่อยู่ในปากไปลงคอให้สิ้นความทรมาน
+
กัดเคี้ยวลงไปคำแรก ก็ถึงกับต้องชะงักกรามค้างไว้กับความเค็มที่แผ่ซ่านไปทั่วลิ้นเหงือกและกระพุ้งแก้ม
วินาทีนั้นคำสอนของคุณยายถึงมารยาทไม่ให้คายถุยอาหารเป็นอย่างเดียวที่ยั้งเขาไว้จากการกระทำนั้น
เขารีบหยิบขวดน้ำกระดกกลืนคุกเกลือที่อยู่ในปากไปลงคอให้สิ้นความทรมาน
+
เปิดออกมาก็ถึงกับยกยิ้ม
“อันนี้อร่อยมาก ขอบคุณนะครับ” พูดด้วยภาษาถิ่นฮอกไกโดด้วยเสียเลย
เปิดออกมาก็ถึงกับยกยิ้ม
“อันนี้อร่อยมาก ขอบคุณนะครับ” พูดด้วยภาษาถิ่นฮอกไกโดด้วยเสียเลย
จากทัตสึรุและน้องๆ 👻)
จากทัตสึรุและน้องๆ 👻)
(มาเปิดใบโคให้เด็กเกเรฮับ✨
❤️ เฟบ / ✉️ dm: สนใจโค เดี๋ยวทักเดมไป !
🔄 รี : ช่วยทัตจังหาเพื่อน
หรือ มีไอเดียอื่นๆ คุยกันได้เลยคั้บ)
(มาเปิดใบโคให้เด็กเกเรฮับ✨
❤️ เฟบ / ✉️ dm: สนใจโค เดี๋ยวทักเดมไป !
🔄 รี : ช่วยทัตจังหาเพื่อน
หรือ มีไอเดียอื่นๆ คุยกันได้เลยคั้บ)
ปี 2 | 180cm | ชมรมว่ายน้ำ | นิชิโกะ
#KMI_Commu
“คิดไปเองล่ะมั้ง ฉันเปล่าซะหน่อย”
“ขนมนี่อร่อยแฮะ พรุ่งนี้เอามาอีกสิ“
“ต้องเป็นสิ่งลี้ลับแน่ๆ ครับอาจารย์ ผมได้ยินว่ามันส่งตั้งอาทิตย์หน้า”
Doc: bit.ly/Tatsuru_KMI
(ทัก โค/โรล/เวิ่น DM ได้ 24/7 คั้บ)
ปี 2 | 180cm | ชมรมว่ายน้ำ | นิชิโกะ
#KMI_Commu
“คิดไปเองล่ะมั้ง ฉันเปล่าซะหน่อย”
“ขนมนี่อร่อยแฮะ พรุ่งนี้เอามาอีกสิ“
“ต้องเป็นสิ่งลี้ลับแน่ๆ ครับอาจารย์ ผมได้ยินว่ามันส่งตั้งอาทิตย์หน้า”
Doc: bit.ly/Tatsuru_KMI
(ทัก โค/โรล/เวิ่น DM ได้ 24/7 คั้บ)