11.11.11 ​ en haar internationale partners roepen op tot:

➡️ onmiddellijke bevriezing van die financiering
➡️ terugtrekken van Frontex-steun
➡️ opstart van inbreukprocedures tegen lidstaten die fundamentele rechten blijven schenden

Dit illegaal wanbeleid mag niet zonder gevolgen blijven.

Mensen in levensgevaar die aan hun lot worden overgelaten. Geweerschoten, elektroshocks, bootjes die stuk gemaakt worden. Geweld is de rode draad.

De Europese Commissie en de Europese Raad kijken de andere kant op. Sterker nog: ze belonen. Bulgarije kreeg extra middelen voor grensbewaking. ​

In 2024 alleen al vonden minstens 120.457 illegale pushbacks plaats.

Dat blijkt uit een nieuw rapport van 11.11.11, gebaseerd op onderzoek dat we voerden samen met mensenrechtenorganisaties in onder meer Hongarije, Bulgarije en Kroatië.

Wat in Bulgarije gebeurde, is geen vergissing, geen uitzondering. Dit is beleid.

Bulgarije is geen alleenstaand geval. In heel Europa worden mensen systematisch en illegaal teruggeduwd. Illegale pushbacks zijn de norm en gewelddadige realiteit aan de Europese buitengrenzen geworden.

Hulp kwam uiteindelijk. Maar te laat. Rond de lichamen vonden ze sporen. Voetafdrukken van grenswachters. Pootafdrukken van hun honden. Ze hadden de jongens laten liggen in de sneeuw en modder.

Reddingswerkers werden door Bulgaarse grenswachters gedwongen om de lichamen van de jongens te dragen.

Dit is geen fictie. Dit is wat drie Egyptische tieners vorige maand overkwam in Bulgarije.

Ze sloegen alarm. Maar alle hulp werd tegengehouden.

Alledrie stierven ze na tientallen uren van sabotage door Bulgaarse grenswachters. Ze wisten dat deze jongens konden sterven en lieten het gebeuren.

Ze mogen het gebied niet in. Ze mogen niet helpen. Ze worden gesaboteerd. Nog een keer. En nog een keer.

Intussen tikt de klok verder, blijft het ijskoud. En wordt de al kritieke toestand steeds erger. Niemand daagt op.

Maar die hulp arriveert niet. Sterker nog, die hulp wordt tegengehouden door de autoriteiten. Meerdere keren.

Reddingsteams worden aan de kant gezet, geïntimideerd en gedwongen om kilometers te wandelen - in de verkeerde richting.

Je belt de hulpdiensten. Je stuurt je locatie door, foto’s, alles wat ze nodig hebben om te begrijpen dat dit dringend is.

De hulpdiensten zien de beelden. Ze zeggen dat je vriend zich in levensgevaar bevindt. Ze sturen onmiddelijk noodteams uit.

Daar verricht onze partner Aidprofen cruciaal werk. Zij helpen duizenden vrouwen die slachtoffer werden van seksueel geweld.

Hier zie je hun oprichter Passy Mubalama terwijl ze vorige maand de VN Veiligheidsraad toesprak. Het werk van Aidprofen heeft impact tot op de hoogtste niveaus.

De impact zal gevoeld worden op plekken waar de situatie het meest nijpend is.

Neem bijvoorbeeld Oost-Congo. Het geweld laait daar op. Rebellen namen een belangrijke stad in en meer dan 237.000 raakten dit jaar ontheemd.

Het gaat om echte mensen in een door oorlog verscheurde regio.

De gelekte onderhandelingsnota geeft een rampzalig signaal.

Internationale solidariteit is geen liefdadigheid, maar een investering in stabiliteit, veiligheid & mensenrechten.

Besparen brengt mensenlevens en de eigen geopolitieke & economische belangen in gevaar.

www.demorgen.be/politiek/bes...