(แฮปปี้เบิดเดนะค้าบ!)

takobestbouzZ : ฮึ เสียดายที่อยู่สีเดียวกันจริง ๆ เฟร้ยยย!!!!

takobestbouzZ : เธออย่าไปคิดแบบนั้นเซ่.. อย่างน้อยก็ได้ลงแข่งทำเพื่อสีนี่!

(ล ลงหมด)​

(ฉันเสียใจ แต่ไม่เปนไร จุบุนะ)​

ก็ไม่ได้แย่สินะ..

ปุ่มสวิชต์ปรับอารมณ์ของเขาก็ถูกกดเปลี่ยนสีหน้าทันที อย่างน้อยถ้าไม่แย่สำหรับเจ้าพ่อแฟชั่น ก็คงจะไม่แย่มากเท่าไหร่.. ㅡล่ะมั้ง?

สภาพคนซึม ๆ เปลี่ยนเป็นขบขัน นึกขำคำพูดที่ว่าหูที่ใส่มานั่นดูงี่เง่า ออกจะเข้ากับอีกฝ่ายด้วยซ้ำ

"ฉันว่าหูนี่มันㅡ" เขาชะงักครู่หนึ่ง เม้มริมฝีปากราวกับกำลังพิจารณาคำพูด

"ฉันว่ามันก็.. น่ารักดีออก" สุดท้ายก็เอ่ยออกไปแบบนั้น "แต่ฉันก็ยังอยากเดินเล่นนะ แต่งมาทั้งที"

"ร หรอ.. นายนี่ตามใจน้องดีนะ" เขาตั้งสติคุยกับอีกฝ่าย สูดลมหายใจเข้าออกแล้วเข้าออกอีก

"แล้วนี่คางุยะจังเสนอให้แต่งเป็นเจ้าทาโกะเรอะ!" แกล้งเอ่ยแซวไปงั้น พลางยื่นนิ้วไปสะกิดปลายหูเหมือนที่ชอบแหย่เจ้าแมวสีดำตัวนั้น ㅡจริง ๆ นิสัยก็ออกจะ.. คล้ายกับอีกฝ่ายนิดหน่อย?

"หรอ.. มันไม่ได้ดูแย่?" เขาตาโต ส่วนมืออีกข้างยกหมวกใบใหญ่ขึ้นสวมไว้บนศีรษะ คอยขยับจับปีกหมวกให้ปรกใบหน้าไว้
+

(เอ๊อ เราก็ขี้หนาว)​

(หล่อเชียวล่ะ)