เจ้าเด็กเอียงคอเล็กน้อย ลากเสียงยาวก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"ถ้างั้นเจอเรื่องแย่ๆมาหรอ?"
"แบบว่า..อยากให้ช่วยอะไรมั้ยฮะ?"
เสียงทาเคมิยังดูสดใสเหมือนทุกครั้ง แต่กลับมีความจริงจังแฝงอยู่ ให้รู้สึกได้ว่าเขาใส่ใจความรู้สึกอีกฝ่ายมากขนาดไหน
เจ้าเด็กเอียงคอเล็กน้อย ลากเสียงยาวก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"ถ้างั้นเจอเรื่องแย่ๆมาหรอ?"
"แบบว่า..อยากให้ช่วยอะไรมั้ยฮะ?"
เสียงทาเคมิยังดูสดใสเหมือนทุกครั้ง แต่กลับมีความจริงจังแฝงอยู่ ให้รู้สึกได้ว่าเขาใส่ใจความรู้สึกอีกฝ่ายมากขนาดไหน
เสียงเรียกคุ้นหูดังขึ้นใกล้ๆ พร้อมกับเด็กปีหนึ่งที่คุ้นหนึ่งคุ้นตาโผล่หน้ามาให้เห็น
เป็นทาเคมิที่ผ่านมาเห็นและเข้ามาทักอย่างไม่ลังเล สีหน้าแสดงความเป็นห่วงชัดเจน ไม่มีท่าทีกวนๆเหมือนอย่างเคย
"เป็นอะไรอะ? ใครแกล้งหรอ?"
เสียงเรียกคุ้นหูดังขึ้นใกล้ๆ พร้อมกับเด็กปีหนึ่งที่คุ้นหนึ่งคุ้นตาโผล่หน้ามาให้เห็น
เป็นทาเคมิที่ผ่านมาเห็นและเข้ามาทักอย่างไม่ลังเล สีหน้าแสดงความเป็นห่วงชัดเจน ไม่มีท่าทีกวนๆเหมือนอย่างเคย
"เป็นอะไรอะ? ใครแกล้งหรอ?"
ความสดใสของคนหนุ่มกว่าอาจจะค่อยๆเยียวยาโลกที่มืดมนของอีกคนได้ทีละนิด จนกว่าจะถึงวันที่เขาเรียนจบและจากโรงเรียนนี้ไป อีกคนก็คงจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้บ้าง..
ความสดใสของคนหนุ่มกว่าอาจจะค่อยๆเยียวยาโลกที่มืดมนของอีกคนได้ทีละนิด จนกว่าจะถึงวันที่เขาเรียนจบและจากโรงเรียนนี้ไป อีกคนก็คงจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้บ้าง..
"ขอบคุณฮะ.. ไม่เป็นไรแล้วล่ะ"
ว่าแล้วก็ยิ้มแบบแลบลิ้นสองแฉกใส่ ดูเหมือนหมา?มากกว่างูซะอีก
"งั้นเดี๋ยวนี่ผมซักคืนน้า ไปล่ะ-"
ตัดสินใจเอาเองไม่รอให้อีกฝ่ายตอบด้วย เก็บผ้าสะอาดใส่กระเป๋าแล้วโบกมือหนีเฉยเลย
"ขอบคุณฮะ.. ไม่เป็นไรแล้วล่ะ"
ว่าแล้วก็ยิ้มแบบแลบลิ้นสองแฉกใส่ ดูเหมือนหมา?มากกว่างูซะอีก
"งั้นเดี๋ยวนี่ผมซักคืนน้า ไปล่ะ-"
ตัดสินใจเอาเองไม่รอให้อีกฝ่ายตอบด้วย เก็บผ้าสะอาดใส่กระเป๋าแล้วโบกมือหนีเฉยเลย
"ไม่ใช่ขาครับ.. "
เจ้าเด็กปล่อยบรรยากาศเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่สิ่งนั้นจะขยุกๆขึ้นมา
ฟึบ!
เป็นหางงูโผล่ออกมาจากเสื้อ! ขนาดเล็กแต่กลับยาวจนชวนเข้าใจผิดว่ามีงูเกาะเสื้อเลยล่ะ
"หางผมเองล่ะ.. "
เจ้าหางยังสั่นระริกไม่หาย ท่าทางจะอ่อนไหวเป็นพิเศษล่ะ
"ไม่ใช่ขาครับ.. "
เจ้าเด็กปล่อยบรรยากาศเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่สิ่งนั้นจะขยุกๆขึ้นมา
ฟึบ!
เป็นหางงูโผล่ออกมาจากเสื้อ! ขนาดเล็กแต่กลับยาวจนชวนเข้าใจผิดว่ามีงูเกาะเสื้อเลยล่ะ
"หางผมเองล่ะ.. "
เจ้าหางยังสั่นระริกไม่หาย ท่าทางจะอ่อนไหวเป็นพิเศษล่ะ
ทาเคมิกำลังถือของเต็มไม้เต็มมือเดืนผ่านหน้าห้องอย่างรีบร้อนโดยไม่ได้เว้นระยะห่างเผื่อใครเปิดประตูออกมาเลย
แหมะ..แหมะ..
แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เลยขึ้นจริงๆ แย่กว่านั้นคือเพราะทาเคมิหันหน้าหนี น้ำเลยหกใส่กางเกงด้านหลัง
"อ๊ะ!?- พี่ดาลี่?.. ฮ่าๆๆ นั่นสินะเกือบไป.."
เขาก้มมอง หางใต้กางเกงดิ้นใหญ่เลยเพราะเปียกน้ำ
สายตาสิ้นหวังลงทันที...
ทาเคมิกำลังถือของเต็มไม้เต็มมือเดืนผ่านหน้าห้องอย่างรีบร้อนโดยไม่ได้เว้นระยะห่างเผื่อใครเปิดประตูออกมาเลย
แหมะ..แหมะ..
แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เลยขึ้นจริงๆ แย่กว่านั้นคือเพราะทาเคมิหันหน้าหนี น้ำเลยหกใส่กางเกงด้านหลัง
"อ๊ะ!?- พี่ดาลี่?.. ฮ่าๆๆ นั่นสินะเกือบไป.."
เขาก้มมอง หางใต้กางเกงดิ้นใหญ่เลยเพราะเปียกน้ำ
สายตาสิ้นหวังลงทันที...