(ไม่เป็นไรเลยค้าบบ ทางนี้ก็ช้าเหมือนกัน🤲)

" ฮายาโตะครับ^^ "

แก้ชื่อให้

" แค่ออกมาเดินเล่นน่ะ "

" ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่ามนุษย์ด้วยกันแล้วล่ะครับ~ "

หืม....

" กำลังหาอะไรอยู่ล่ะ? "

ดูสนใจ แต่ยังไม่ตอบตกลงช่วยในทันที

" ถึงยากที่จะเติมเต็มภาพฝันนั้นให้เป็นจริง ถึงจะไกลออกไปจนไม่อาจหวนคืน "

" มินาคามิคุงทำได้อยู่แล้วครับ ^^ "

...

" ผมคิดว่าแบบนั้น และเธอเองก็เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้ล่ะ "

คงเป็นการให้กำลังใจอย่างนึงของเขาล่ะนะ

" ถึงไม่รู้ว่าตัวผมในอนาคตจะยังถ่ายรูปได้เหมือนตอนนี้รึเปล่า "

" แต่หวังว่าจะได้เจอเช่นกันครับ "

(นุขอปล่อยบอทฮายาโตะยืนถ่ายรูป ขอบคุณสำหรับโรลคับบบ🙌🌸)

" หุๆ งั้นผมเป็นคนเริ่มแล้วกันนะครับ "

เขาว่าแบบนั้น ก่อนจะขยับตัวลงนั่งพิงกำแพงข้างประตู

" 1 ผมย้ายมาจากโตเกียวได้ 2 ปีแล้ว
2 หลังจากสูญเสียสิ่งสำคัญไป ผมไร้จุดหมายและความปรารถนา
3 อยู่ที่นี่ผมนอนก่อน 5 ทุ่ม เพราะมักจะถูกคุณย่าดุอยู่บ่อยๆหากนอนดึกไปกว่านั้น "

หลังจากกล่าวจบ เขาก็ยกยิ้มให้คุณพร้อมกับดวงตาสีดำที่แสนว่างเปล่า

" คุณคิดว่าข้อไหนคือความจริงกันล่ะครับ ? "