ดนตรี │การร้องเพลง
Account for #SZW_Commu
เธอรับสัมผัสที่อบอุ่นนั้นมา แม้ในใจลึกๆยังอยากที่จะอยู่ แต่ก็รู้ดีว่าเวลาล่วงเลยมานานเกินไปแล้ว
เธอเผยยิ้มกว้างออกมาและโบกมือบ้ายบาย เพราะก็อย่างที่อีกฝ่ายกล่าวมา นี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอกันเสียหน่อย
"รุ่นพี่ก็ด้วยนะคะกลับดีๆ ราตรีสวัสดิ์ แล้วไว้เจอกันนะคะ!"
"ริงโกะจะรอไปเที่ยวกับรุ่นพี่อีกนะคะ!"
เธอกล่าวสุดเสียงและประตูรถไฟก็ปิดลง
เธอรับสัมผัสที่อบอุ่นนั้นมา แม้ในใจลึกๆยังอยากที่จะอยู่ แต่ก็รู้ดีว่าเวลาล่วงเลยมานานเกินไปแล้ว
เธอเผยยิ้มกว้างออกมาและโบกมือบ้ายบาย เพราะก็อย่างที่อีกฝ่ายกล่าวมา นี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอกันเสียหน่อย
"รุ่นพี่ก็ด้วยนะคะกลับดีๆ ราตรีสวัสดิ์ แล้วไว้เจอกันนะคะ!"
"ริงโกะจะรอไปเที่ยวกับรุ่นพี่อีกนะคะ!"
เธอกล่าวสุดเสียงและประตูรถไฟก็ปิดลง
"เหมือนว่าถ้านั่งรถไฟไปสถานีนึงจะมีร้านตัดผมอยู่นะคะ"
"รุ่นพี่ไปที่นั่นกันไหมคะ!"
"เหมือนว่าถ้านั่งรถไฟไปสถานีนึงจะมีร้านตัดผมอยู่นะคะ"
"รุ่นพี่ไปที่นั่นกันไหมคะ!"
"รุ่นพี่ไอริ!" เสียงใสตะโกนดังลั่น วิ่งไปทางคนผมสีชมพู เธอเดินเข้าไปหาพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาให้
"อ๊ะ! ผมทรงใหม่หรอคะ"
"ดูดีจังเลยค่ะ อ้ะ จะว่าไปรุ่นพี่กำลังเจอปัญหาอะไรรึเปล่าคะ"
"รุ่นพี่ไอริ!" เสียงใสตะโกนดังลั่น วิ่งไปทางคนผมสีชมพู เธอเดินเข้าไปหาพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาให้
"อ๊ะ! ผมทรงใหม่หรอคะ"
"ดูดีจังเลยค่ะ อ้ะ จะว่าไปรุ่นพี่กำลังเจอปัญหาอะไรรึเปล่าคะ"
เธอเอ่ยกล่าวพลางหัวเราะออกมาเล็กๆอย่างขบขัน
"ดีใจที่ชอบนะคะ!"
"อยากลองสุ่มเพิ่มไหมคะ!"
ว่าแล้วก็วิ่งแจ้นไปหยิบกล่องสุ่มมาให้
เธอเอ่ยกล่าวพลางหัวเราะออกมาเล็กๆอย่างขบขัน
"ดีใจที่ชอบนะคะ!"
"อยากลองสุ่มเพิ่มไหมคะ!"
ว่าแล้วก็วิ่งแจ้นไปหยิบกล่องสุ่มมาให้
“ของรางวัลให้เจ้าชายฝึกหัดที่มาช่วยกันวันนี้ล่ะ”
“ถ้าเป็นโกลเด้นน้อย เดี๋ยวก็คงกลายเป็นเจ้าชายที่น่าภาคภูมิได้แน่”
เรียวยกยิ้ม ดวงตาเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยนในถ้อยคำที่พูดออกมาจากใจจริง เพราะในสายตาของเขา พรสวรรค์และความพยายามของรุ่นน้องตรงหน้ากำลังเติบโตอย่างงดงาม
“ของรางวัลให้เจ้าชายฝึกหัดที่มาช่วยกันวันนี้ล่ะ”
“ถ้าเป็นโกลเด้นน้อย เดี๋ยวก็คงกลายเป็นเจ้าชายที่น่าภาคภูมิได้แน่”
เรียวยกยิ้ม ดวงตาเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยนในถ้อยคำที่พูดออกมาจากใจจริง เพราะในสายตาของเขา พรสวรรค์และความพยายามของรุ่นน้องตรงหน้ากำลังเติบโตอย่างงดงาม
"อืม.. ไม่เคยเลยค่ะ"
"ปกติก็ตะลอนเที่ยวแต่ที่แถวๆบ้านค่ะ"
เธอตอบไป และหันหน้าไปตรงวิวแสงสีที่โดดเด่นสะดุดตา จะว่าไปมันสวยมากเลยนะที่นี่น่ะ
"แล้วคุณเกาลัดละคะ! เคยมาไหมคะ"
"อืม.. ไม่เคยเลยค่ะ"
"ปกติก็ตะลอนเที่ยวแต่ที่แถวๆบ้านค่ะ"
เธอตอบไป และหันหน้าไปตรงวิวแสงสีที่โดดเด่นสะดุดตา จะว่าไปมันสวยมากเลยนะที่นี่น่ะ
"แล้วคุณเกาลัดละคะ! เคยมาไหมคะ"
"ฮะฮะ ไม่จำเป็นต้องกินหมดหรอกค่ะ ! แค่ได้ลิ้มรสความสุขในวันฮาโลวีนเท่านี้ก็สนุกแล้วละค่ะ!"
แต่เหมือนคนสนุกจะเป็นเธอนะ
"ฮะฮะ ไม่จำเป็นต้องกินหมดหรอกค่ะ ! แค่ได้ลิ้มรสความสุขในวันฮาโลวีนเท่านี้ก็สนุกแล้วละค่ะ!"
แต่เหมือนคนสนุกจะเป็นเธอนะ
เมื่อเงยหน้าขึ้น สายตาคู่นั้นสบเข้ากับอีกฝ่าย เรียวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง พลันรอยยิ้มสดใสที่คุ้นเคยก็ผุดขึ้นบนริมฝีปาก
“ถือซะว่าเป็นของตอบแทนที่มาช่วยเลือกนะ”
เมื่อเงยหน้าขึ้น สายตาคู่นั้นสบเข้ากับอีกฝ่าย เรียวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง พลันรอยยิ้มสดใสที่คุ้นเคยก็ผุดขึ้นบนริมฝีปาก
“ถือซะว่าเป็นของตอบแทนที่มาช่วยเลือกนะ”
ถึงแม้เธอจะรู้ว่าอีกฝ่ายก็ไม่ได้สลายไปจริงๆทว่าเธอก็อยากให้อีกฝ่ายได้เห็นวิวตรงหน้านี้
ถึงแม้เธอจะรู้ว่าอีกฝ่ายก็ไม่ได้สลายไปจริงๆทว่าเธอก็อยากให้อีกฝ่ายได้เห็นวิวตรงหน้านี้