"ไอ้พวกนี้นี่! มันน่าโมโหจริง ๆ เลย!

ฉันเองก็อยากเจออิซางิเหมือนกันนะเนส อยากขอบคุณ อยากบอกอะไรหลาย ๆ อย่างด้วย

โอ๊ย! เป็นเพราะโนอาคนเดียวเลยเนี่ย ที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวายขนาดนี้

ไม่งั้นป่านนี้ฉันก็ขอมันแต่งงานไปล่ะ!" (205)

มันไม่ใช่ว่าไกเซอร์จะไม่ยอมให้อิซางิมีความรักเลย แต่มันเป็นเพราะว่าไกเซอร์รู้นิสัยของเนสดีเกินไป จนมันทำให้เจ้าตัวก็รู้สึกหวงอิซางิขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้

'ฉายาเนสวันไนท์ที่แกจะได้ในอนาคตข้างหน้านี้ แกอย่าเอามาใช้กับโยอิจิแล้วกัน ไม่งั้นฉันเอาแกตายแน่เนส' (255)

"เดี๋ยวค่อยมาปลุกไอ้เด็กอ้วนนี่ดีกว่า" ไกเซอร์พูดกับตัวเองขึ้นมาเบา ๆ ก่อนที่จะค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินไปเข้าห้องน้ำแบบเงียบ ๆ

เพราะภาพที่ไกเซอร์เห็นนั้น ก็คือภาพที่อิซางิกำลังนอนหลับสนิทอยู่อย่างมีความสุข ไกเซอร์ถึงได้ตัดสินใจปล่อยให้อิซางินอนต่อไปอีกสักพัก (243)

ทั้งถุงใส่ซองขนมขบเคี้ยว ถุงใส่ขวดน้ำ และอื่น ๆ อีกมากมาย

แต่แมวตัวนั้นก็เลือกที่จะเอาหัวมุดลงไปในถุงขนม แล้วมันก็พยายามลากอะไรสักอย่างออกมาจนสำเร็จ

"แม๊ว แม๊ว แม๊ว แม๊ว (เอ้านี่! ขนมที่ฉันชอบ ชัดยัง หรือจะให้ทำอะไรอีก!)"

แล้วนิเรอิก็เป็นลมล้มไปกองอยู่ที่พื้นทันที... (15)

“เลี้ยงต่อได้ไหม...นะ” ซามอยด์สองตัวออดอ้อนซ้ายขวา น้ำเสียงเหมือนจะหลอกล่อให้อิซางิหลงกล

ซึ่งแน่นอนว่าเขาหลงกลทันที

กว่าอิซางิจะรู้ตัวเขาก็ถูกไดร์วูฟฝาแฝดจองเอาไว้ พันธนาการอย่างแน่นหนาให้หนีไปไม่ได้อีก

จากคนธรรมดากลายเป็นผู้ผูกพันธะคู่ชีวิตกับสองหัวหน้าเผ่าไดร์วูฟในตำนานเฉยเลย!

พวกหมาปลอมเจ้าเล่ห์เอ๊ย!

พอเช้ามาอิซางิก็ต้องเปลี่ยนความคิด

หูกับหางของเขาหายไปแล้ว
แต่อิซางิมีไอเทมหนึ่งเพิ่มขึ้น

โชกเกอร์...ที่ดูยังไงๆ ก็เหมือนปลอกคออันแสนหรูหรา
สวมไว้บนคอของเขา

ประดับอัญมณีสีตาของเจ้าสองพี่น้องนั่น....

เหมือนการประกาศความเป็นเจ้าของกรายๆ

อิซางิโมโหจนต้นอ่อนบนหัวกระดิกยิก เขาตะโกนลั่นห้อง

“อิโตชิ ซาเอะ! อิโตชิ ริน! ทำบ้าอะไรกันไม่ทราบครับ! อ๊ากกก!”

แต่แล้วซากุระก็สังเกตได้ว่าข้าง ๆ ตัวของนิเรอินั้นมีแหวนของจิกะวางเอาไว้อยู่

"แล้วแหวนนี่มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงเหรอ" ซากุระถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกได้ถึงความสงสัย สุโอจึงยิ้มแห้ง ๆ ออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดตอบออกไปว่า

"ก็พี่นายนั่นแหละที่ให้มา เขาบอกว่าให้นิเรอิเอาไปใส่ไว้ป้องกันตัวเอง" (234)

แล้วไกเซอร์ก็ได้ซองใส่ทิชชูปามาใส่เป็นรางวัล

"จ้าพ่อจักรพรรดิผู้สูงส่ง แต่แข่งกันรอบล่าสุดนี่ แกก็แพ้ฉันนะ"

"รอบหน้าฉันไม่แพ้แกแน่โยอิจิ!"

ถึงแม้ว่าทั้ง 2 คนนี้จะนับว่าอีกฝ่ายเป็นศัตรูตัวฉกาจของตัวเอง แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมพอได้พูดคุยแบบนี้กันแล้ว มันกลับไม่มีความรู้สึกอึดอัดที่เกิดขึ้นมาเลยสักนิดเดียว (201)

"แหมเอโกะ ฉันก็ว่าอยู่แล้วเชียวทำไมรอบนี้ถึงได้รวมทุกทีมมาที่สนามใหญ่" เป็นคริสที่เดินเข้ามาพูดกับเอโกะด้วยน้ำเสียงที่นึกสนุก

"ก็นะ นาน ๆ จะได้เห็นโนอามันหัวร้อนสักที ฉันก็ต้องแบ่งให้พวกแกดูด้วยสิ สะใจชะมัดเลย" (130)

ฮิโอริพูดพึมพำกับตัวเองขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม จากนั้นเจ้าตัวก็วิ่งเหยาะ ๆ ไปทางอิซางิที่กำลังยืนทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่

"เป็นอะไรหรือเปล่าอิซางิคุง?" เมื่อได้ยินเสียงของฮิโอริดังขึ้นมา อิซางิจึงถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดออกไปว่า

"ฉันอยากเอาชนะไกเซอร์กับรินอะฮิโอริ นายพอจะนึกอะไรออกบ้างไหม?" (66)

ฮิโอรินึกออกมั้ยไม่รู้ แต่เรานึกได้อยู่อย่างนึง ทำให้ 2 คนนั้นตีกัน แล้วแย่งบอลมาทำประตูเองเลยยจจัง 😈

เพราะภาพที่เจ้าตัวเห็นอยู่ ณ ตอนนี้ ดูยังไงไกเซอร์ก็เหมือนเป็นพี่ชายอิซางิชัด ๆ เลย

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ" เนสตอบออกไป โดยที่สายตาของเจ้าตัวจ้องมองไปทางไกเซอร์กับอิซางิแบบจับผิด

'แปลก ๆ เหมือนมันมีอะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้องเลย' (223)