" โอ๊ะ Wait a moment "
ทักกี้พูดแล้วดึงผ้าโพกหัวตัวเองออกมายื่นให้อีกฝ่าย

เป็นผ้าที่พอคลี่ออกมาก็ขนาดใหญ่พอที่จะปิดคอได้เลยแน่นอน

"เอานี่ไปคลุมสิจะได้ไม่เปื้อน แบบนี้ ๆ"

ว่าแล้วเขาก็ทำท่าผูกให้ดูอย่างแข็งขัน

ถ้านึกภาพไม่ออกก็นึกถึงเวลาพ่อกับแม่คุณใส่ผ้ากันเปื้อนให้ทารก ทำนองนั้น แต่ผ้านี่มันบดบังความสวยของชุดคุณไปหมดเลย

เย้ย ทำท่าสะดุ้งแล้วถอยหนีไปก้าวหนึ่งหาระยะปลอดภัยให้กับตัวเอง

" อะแฮ่ม ถ้าใส่ก็เลอะสิ พ่อฉันเนี่ยขี้บ่นสุดๆ ไม่ใส่หรอก บรื้อ อ้อ–จะว่าไป"

ว่าแล้วก็มองชุดอีกฝ่ายขึ้นลงสองสามที

" อาริจินไม่กลัวกินแล้วเลอะเสื้อเหรอ? แต่งมาซะสวยขนาดนี้เลยนา"

[ กิจกรรมพิเศษ ]

※ ข้าง ๆ ร้านจะมีเก้าอี้สำหรับนั่งอยู่ สามารถใช้นั่งกินได้ หรือถ้าสะดวกยืนกินก็สามารถทำได้ (แต่เมื่อย)
※ ร้านจะมีน้ำเปล่าให้ ป้องกันติดคอแล้วได้ไปฉลองโอบ้งในฐานะวิญญาณแทน

ชินดันสุ่มสถานการณ์ : th.shindanmaker.com/1247264

[เมนูภายในร้าน]

※ ไม่สามารถรีเควสเป็นเวอร์ชั่นมังสวิรัติได้

" โอ๊ะ "
บุคคลใหม่ที่เดินมาจากด้านหลังที่ส่งเสียงประหลาดใจ ทักกี้นั่นเอง

" อาริจิน เจ๋ง~ ไป~เลย~ " ทักกี้ยิ้มแล้วชี้ไม้ชี้มือไปยังอีกฝ่ายที่นัดกันมาเดินกิน

เขาใส่ชุดลำลองสบายๆ แม้รอบด้านส่วนใหญ่จะเต็มไปด้วยคนใส่ชุดยูกาตะก็ตามที แต่ไม่วายพูดอีกสักรอบนึงแล้วกระแอม

" ชมพูทั้งตัว สมเป็นปีศา- แค่กๆ "

( จริงกับพี่ พวกเราแม่งโครตเท่เลยอานิกิ )

( รุ่นน้องผมน่ารักมาก ฮึกๆ โดดดึ๋งๆเลย 😭 )

( ทำไมหล่ออ้ะ แกล้งๆๆ )

( ใส่เร้ว ขอเวอร์นี้ตอนเล่นบาสด้วย55555)

( ทับเลย ไม่ปล่อยให้คุณลุก )

( ได้ ถ้าตามทัน แน่จริงก็มาวิ่งจับพวกผมยัดเข้าห่วงให้ได้สิคับ 🫣🫣 )

( จริงเหรอ! //เสยผม 😞✨✨😏)