(แบบนั้นให้เคนจังไถหัวข้างบนก็จะเป็นชิบะขาวแล้วครับ)

(แล้วปกติฉันไม่เท่รึไง!)

(👁👁)

เดินๆอยู่ก็หันมาเจอคนคุ้นหน้าเดินมาทัก เขาหันมา ข้างแก้มมีหยดน้ำฝนที่ยังไม่ทันจะเช็ดออก รอยยิ้มบาง ๆ ยังไม่หายไปจากใบหน้าแม้สักนิด

"คนอย่างฉันไม่เป็นหวัดง่ายๆหรอก" หัวเราะร่วน

"มีผ้าขนหนูกับชุดวอร์มอยู่ในล็อกเกอร์ที่ห้องน่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนเอา✌"

...

"เธอก็เปียกนี่ ไปทำอะไรมาล่ะ?"

เขาถาม พลางขยี้ผมตัวเองเบา ๆ ทำให้ผมยุ่งกว่าเดิมแต่กลับดูไม่แย่เลย

(ได้เล้ย)

(ทั้งที่ห้องเรามีหมา10กว่าชีวิตน่ะเหรอ!😭)

( WHYYYYY! )

(เพราะเธอมองว่าฉันเท่แล้วต่างหากล่ะ 🥸☝)

(ช่วงโกลเด้นไทม์ของพวกเด็กม.ปลาย🥺✨)

(ถ้ามีฟุยุโตะอีกคนจะเป็นทริโอ้สุดร้อนแรงเลยนะ!! /ขอบคุณค่ะ ฮือๆๆๆๆๆ พวกหมาน้ำลายยืด😭)

(ห้าเข้าเพราะหมาเยอะเกินไปแล้วเหรอ!55555)

( ไปเล่นกันเถอะ! ตอนนี้เลย!(?))

(ปีนี้ฉันเท่กว่าปีที่แล้วใช่มั้ย)

(หมาห้องเอยังไงล่า ห้องมีแต่ม๋าเต็มไปหมดด)

(ก้มให้เพ้ทๆๆ ><)

(จับตาดูสองตัวนี้ให้ดีๆนะประธาน อย่าให้หลุด(?))

( เพราะกลัวหมาดุแน่ๆ )

(โมมิโจชมฉัน ><!!)

(เซนเซย์ยืนตรงกลางจะเท่ขึ้นอีกครับ ! หัวหน้าชิบะ!(?))

"ไม่ต้องเป็นพิธีหรอกน่า แค่ขนมเอง"
เห็นคนดีใจได้ขนมก็หัวเราะเอ็นดู เจ้าตัวก็นั่งแกะขนมซองใหม่นั่งกินอยู่ข้างๆ

เงยหน้ามองฝนที่ไม่มีท่าทีจะหยุด เสียงกรอบของขนมที่โดนกัดดังแทรกเสียงฝนที่ตกกระทบลงหลังคาสม่ำเสมอ ฟังแล้วบรรยากาศดูเหงาชอบกล

"ชมรมกรีฑาก็งดซ้อมเหมือนกันสิน้า..."