もちもち 🍡
@ssr-saya.bsky.social
🌸ꗥ～ꗥ🌸 𝐦𝐨𝐜𝐡𝐢 𝐝𝐚𝐲𝐬 & 𝐭𝐞𝐚 𝐧𝐢𝐠𝐡𝐭𝐬 🌸ꗥ～ꗥ🌸
Momono Saya ❀ 1-C ❀ Ezo Flying Squirrel ❀ 148cm / 38kg ❀ #SSR_Commu
Doc - https://cutt.ly/9rAlfG1t
Momono Saya ❀ 1-C ❀ Ezo Flying Squirrel ❀ 148cm / 38kg ❀ #SSR_Commu
Doc - https://cutt.ly/9rAlfG1t
ดวงตากระพริบเล็กน้อยรับใบหูที่กระดิกเบา ๆ ก่อนจะก้มหน้าลงและบีบมือคลายความประหม่าอย่างเคยชิน
"ได้...ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพับปลายแขนยูกาตะพร้อมกับตระเตรียมขนมอย่างระมัดระวังและส่งให้อย่างเบามือ
"ชิ้นนี้หนู..เอ่อ หนูเลี้ยงแล้วกันนะคะ หวังว่าจะได้มีโชคที่ตรงใจคุณทั้งคู่"
"ได้...ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพับปลายแขนยูกาตะพร้อมกับตระเตรียมขนมอย่างระมัดระวังและส่งให้อย่างเบามือ
"ชิ้นนี้หนู..เอ่อ หนูเลี้ยงแล้วกันนะคะ หวังว่าจะได้มีโชคที่ตรงใจคุณทั้งคู่"
August 14, 2025 at 3:23 AM
ดวงตากระพริบเล็กน้อยรับใบหูที่กระดิกเบา ๆ ก่อนจะก้มหน้าลงและบีบมือคลายความประหม่าอย่างเคยชิน
"ได้...ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพับปลายแขนยูกาตะพร้อมกับตระเตรียมขนมอย่างระมัดระวังและส่งให้อย่างเบามือ
"ชิ้นนี้หนู..เอ่อ หนูเลี้ยงแล้วกันนะคะ หวังว่าจะได้มีโชคที่ตรงใจคุณทั้งคู่"
"ได้...ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพับปลายแขนยูกาตะพร้อมกับตระเตรียมขนมอย่างระมัดระวังและส่งให้อย่างเบามือ
"ชิ้นนี้หนู..เอ่อ หนูเลี้ยงแล้วกันนะคะ หวังว่าจะได้มีโชคที่ตรงใจคุณทั้งคู่"
(คุณโฮสต์ขออนุญาตมาปลอบนะคะ🙌✨)
"อ-เอ่อ ขอโทษนะคะ ขนมของเรามีปัญหา-- อ่ะ อ่า"
น้ำเสียงงึมงำ(เพราะถูกงัดออกมาดูแลลูกค้า)ดังขึ้นมาปนความกังวลเมื่อเห็นสองพี่น้องกอดกันดูน่ารักดีแต่พอเห็นกระดาษเปล่าก็พอเข้าใจได้
"ต้อง...ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ ทำให้รู้สึกไม่ดีรึเปล่า เอ่อ อยาก อยากจะแลกคำเสี่ยงทายกันไหมคะ"
"อ-เอ่อ ขอโทษนะคะ ขนมของเรามีปัญหา-- อ่ะ อ่า"
น้ำเสียงงึมงำ(เพราะถูกงัดออกมาดูแลลูกค้า)ดังขึ้นมาปนความกังวลเมื่อเห็นสองพี่น้องกอดกันดูน่ารักดีแต่พอเห็นกระดาษเปล่าก็พอเข้าใจได้
"ต้อง...ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ ทำให้รู้สึกไม่ดีรึเปล่า เอ่อ อยาก อยากจะแลกคำเสี่ยงทายกันไหมคะ"
August 14, 2025 at 2:00 AM
(คุณโฮสต์ขออนุญาตมาปลอบนะคะ🙌✨)
"อ-เอ่อ ขอโทษนะคะ ขนมของเรามีปัญหา-- อ่ะ อ่า"
น้ำเสียงงึมงำ(เพราะถูกงัดออกมาดูแลลูกค้า)ดังขึ้นมาปนความกังวลเมื่อเห็นสองพี่น้องกอดกันดูน่ารักดีแต่พอเห็นกระดาษเปล่าก็พอเข้าใจได้
"ต้อง...ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ ทำให้รู้สึกไม่ดีรึเปล่า เอ่อ อยาก อยากจะแลกคำเสี่ยงทายกันไหมคะ"
"อ-เอ่อ ขอโทษนะคะ ขนมของเรามีปัญหา-- อ่ะ อ่า"
น้ำเสียงงึมงำ(เพราะถูกงัดออกมาดูแลลูกค้า)ดังขึ้นมาปนความกังวลเมื่อเห็นสองพี่น้องกอดกันดูน่ารักดีแต่พอเห็นกระดาษเปล่าก็พอเข้าใจได้
"ต้อง...ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ ทำให้รู้สึกไม่ดีรึเปล่า เอ่อ อยาก อยากจะแลกคำเสี่ยงทายกันไหมคะ"
“อะ…ยังเลยค่ะ หนูก็ยังหาใครช่วยไม่ได้เหมือนกัน...”
“หนูจะพยายาม...ล-ลองขอให้รุ่นพี่ติดให้…แต่ว่า...”
เธอก้มหน้าลงพร้อมจับชายเสื้ออย่างเงอะงะ ก่อนจะสะดุ้งและพองขนถอยหลังตามสัญชาตญาณ
“อะ…เอ่อ...น-หนูว่า เรียกแบบนี้ก็ดีนะคะ…”
ก้มมองพื้นและสะบัดหางห่อตัวคลายความประหม่า
“หนูจะพยายาม...ล-ลองขอให้รุ่นพี่ติดให้…แต่ว่า...”
เธอก้มหน้าลงพร้อมจับชายเสื้ออย่างเงอะงะ ก่อนจะสะดุ้งและพองขนถอยหลังตามสัญชาตญาณ
“อะ…เอ่อ...น-หนูว่า เรียกแบบนี้ก็ดีนะคะ…”
ก้มมองพื้นและสะบัดหางห่อตัวคลายความประหม่า
August 3, 2025 at 3:56 PM
“อะ…ยังเลยค่ะ หนูก็ยังหาใครช่วยไม่ได้เหมือนกัน...”
“หนูจะพยายาม...ล-ลองขอให้รุ่นพี่ติดให้…แต่ว่า...”
เธอก้มหน้าลงพร้อมจับชายเสื้ออย่างเงอะงะ ก่อนจะสะดุ้งและพองขนถอยหลังตามสัญชาตญาณ
“อะ…เอ่อ...น-หนูว่า เรียกแบบนี้ก็ดีนะคะ…”
ก้มมองพื้นและสะบัดหางห่อตัวคลายความประหม่า
“หนูจะพยายาม...ล-ลองขอให้รุ่นพี่ติดให้…แต่ว่า...”
เธอก้มหน้าลงพร้อมจับชายเสื้ออย่างเงอะงะ ก่อนจะสะดุ้งและพองขนถอยหลังตามสัญชาตญาณ
“อะ…เอ่อ...น-หนูว่า เรียกแบบนี้ก็ดีนะคะ…”
ก้มมองพื้นและสะบัดหางห่อตัวคลายความประหม่า
“อะ...เอ๋...คือ...หนูนึกว่าคุณรคุโชวไม่สนใจเรื่องสัพเหระ...”
น้ำเสียงบ่นงึมงำก่อนจะค่อย ๆ เตาะแตะเดินต่อ
"ต-แต่...ถ้าซายะเผลอพูดมากเกินไปอีก...ก็ช่วยบอกได้นะคะ”
"อ๊ะ...ท-ทางนี้ค่ะ"
แล้วก็เดินนำต่อ
น้ำเสียงบ่นงึมงำก่อนจะค่อย ๆ เตาะแตะเดินต่อ
"ต-แต่...ถ้าซายะเผลอพูดมากเกินไปอีก...ก็ช่วยบอกได้นะคะ”
"อ๊ะ...ท-ทางนี้ค่ะ"
แล้วก็เดินนำต่อ
August 3, 2025 at 3:47 PM
“อะ...เอ๋...คือ...หนูนึกว่าคุณรคุโชวไม่สนใจเรื่องสัพเหระ...”
น้ำเสียงบ่นงึมงำก่อนจะค่อย ๆ เตาะแตะเดินต่อ
"ต-แต่...ถ้าซายะเผลอพูดมากเกินไปอีก...ก็ช่วยบอกได้นะคะ”
"อ๊ะ...ท-ทางนี้ค่ะ"
แล้วก็เดินนำต่อ
น้ำเสียงบ่นงึมงำก่อนจะค่อย ๆ เตาะแตะเดินต่อ
"ต-แต่...ถ้าซายะเผลอพูดมากเกินไปอีก...ก็ช่วยบอกได้นะคะ”
"อ๊ะ...ท-ทางนี้ค่ะ"
แล้วก็เดินนำต่อ
เธอยืนนิ่ง ๆ ให้รุ่นพี่ติดเข็มให้แต่มือก็ยังกำกระโปรงแน่นลดความประหม่า
“ค–ค่ะ...นิดหน่อยค่ะ...”
“หนูไม่ค่อยเก่งเรื่องคุยกับคนเยอะ ๆ…เลยรู้สึกว่า...ท-ทุกอย่างดูใหม่ไปหมดเลยค่ะ...”
เสียงเบาจนแทบจะบ่นงึมงำ หางก็กระดิกไม่หยุด
"ต-แต่แต่พอได้ยินแบบนี้จากรุ่นพี่แล้ว... น-หนูอุ่นใจมากเลยค่ะ"
“ค–ค่ะ...นิดหน่อยค่ะ...”
“หนูไม่ค่อยเก่งเรื่องคุยกับคนเยอะ ๆ…เลยรู้สึกว่า...ท-ทุกอย่างดูใหม่ไปหมดเลยค่ะ...”
เสียงเบาจนแทบจะบ่นงึมงำ หางก็กระดิกไม่หยุด
"ต-แต่แต่พอได้ยินแบบนี้จากรุ่นพี่แล้ว... น-หนูอุ่นใจมากเลยค่ะ"
August 3, 2025 at 4:24 AM
เธอยืนนิ่ง ๆ ให้รุ่นพี่ติดเข็มให้แต่มือก็ยังกำกระโปรงแน่นลดความประหม่า
“ค–ค่ะ...นิดหน่อยค่ะ...”
“หนูไม่ค่อยเก่งเรื่องคุยกับคนเยอะ ๆ…เลยรู้สึกว่า...ท-ทุกอย่างดูใหม่ไปหมดเลยค่ะ...”
เสียงเบาจนแทบจะบ่นงึมงำ หางก็กระดิกไม่หยุด
"ต-แต่แต่พอได้ยินแบบนี้จากรุ่นพี่แล้ว... น-หนูอุ่นใจมากเลยค่ะ"
“ค–ค่ะ...นิดหน่อยค่ะ...”
“หนูไม่ค่อยเก่งเรื่องคุยกับคนเยอะ ๆ…เลยรู้สึกว่า...ท-ทุกอย่างดูใหม่ไปหมดเลยค่ะ...”
เสียงเบาจนแทบจะบ่นงึมงำ หางก็กระดิกไม่หยุด
"ต-แต่แต่พอได้ยินแบบนี้จากรุ่นพี่แล้ว... น-หนูอุ่นใจมากเลยค่ะ"
"ค-ค่ะ"
เธอขานรับเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เดินนำและคอยหันกลับมามองมาเป็นระยะ
ก่อนจะหยักหน้าเบา ๆ ปล่อยให้หางกระดิกไปตามจังหวะการเดิน
"น-หนูก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ..."
“ตอนเช้าจะได้ยินเสียงนกเยอะเลยค่ะ ค-เคยมีครั้งหนึ่งหนูเจอแมวแถวนี้ด้วย...”
"อะ–ขะ...ขอโทษค่ะ”
อีกฝ่ายไม่น่าชอบฟังเรื่องแบบนี้นี่หน่า
เธอขานรับเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เดินนำและคอยหันกลับมามองมาเป็นระยะ
ก่อนจะหยักหน้าเบา ๆ ปล่อยให้หางกระดิกไปตามจังหวะการเดิน
"น-หนูก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ..."
“ตอนเช้าจะได้ยินเสียงนกเยอะเลยค่ะ ค-เคยมีครั้งหนึ่งหนูเจอแมวแถวนี้ด้วย...”
"อะ–ขะ...ขอโทษค่ะ”
อีกฝ่ายไม่น่าชอบฟังเรื่องแบบนี้นี่หน่า
August 2, 2025 at 3:09 PM
"ค-ค่ะ"
เธอขานรับเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เดินนำและคอยหันกลับมามองมาเป็นระยะ
ก่อนจะหยักหน้าเบา ๆ ปล่อยให้หางกระดิกไปตามจังหวะการเดิน
"น-หนูก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ..."
“ตอนเช้าจะได้ยินเสียงนกเยอะเลยค่ะ ค-เคยมีครั้งหนึ่งหนูเจอแมวแถวนี้ด้วย...”
"อะ–ขะ...ขอโทษค่ะ”
อีกฝ่ายไม่น่าชอบฟังเรื่องแบบนี้นี่หน่า
เธอขานรับเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เดินนำและคอยหันกลับมามองมาเป็นระยะ
ก่อนจะหยักหน้าเบา ๆ ปล่อยให้หางกระดิกไปตามจังหวะการเดิน
"น-หนูก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ..."
“ตอนเช้าจะได้ยินเสียงนกเยอะเลยค่ะ ค-เคยมีครั้งหนึ่งหนูเจอแมวแถวนี้ด้วย...”
"อะ–ขะ...ขอโทษค่ะ”
อีกฝ่ายไม่น่าชอบฟังเรื่องแบบนี้นี่หน่า
“อะ…เอ๋…ล้อเล่นเหรอคะ…”
“ขะ–ขอโทษค่ะ…หนูคงจะจริงจังมากไป…”
เธอรีบโค้งขอโทษอย่างเงอะงะ ทั้งอายที่เข้าใจผิดแล้วก็ทั้งเลิ่กลั่ก
“ซ-ซายะ…ม-โมโมโนะ ซายะ…ปี 1 ค่ะรุ่นพี่ไซโซ”
เธอตอบเสียงเบาพร้อมหางที่ส่ายไปมาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าลงเบา ๆ
“อะ…เอ่อ...ถ้าไม่รบกวนรุ่นพี่เกินไป…”
เธอยื่นเข็มกลัดให้ด้วยมือสั่น ๆ นิดหน่อย
“ขะ–ขอโทษค่ะ…หนูคงจะจริงจังมากไป…”
เธอรีบโค้งขอโทษอย่างเงอะงะ ทั้งอายที่เข้าใจผิดแล้วก็ทั้งเลิ่กลั่ก
“ซ-ซายะ…ม-โมโมโนะ ซายะ…ปี 1 ค่ะรุ่นพี่ไซโซ”
เธอตอบเสียงเบาพร้อมหางที่ส่ายไปมาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าลงเบา ๆ
“อะ…เอ่อ...ถ้าไม่รบกวนรุ่นพี่เกินไป…”
เธอยื่นเข็มกลัดให้ด้วยมือสั่น ๆ นิดหน่อย
August 2, 2025 at 11:05 AM
“อะ…เอ๋…ล้อเล่นเหรอคะ…”
“ขะ–ขอโทษค่ะ…หนูคงจะจริงจังมากไป…”
เธอรีบโค้งขอโทษอย่างเงอะงะ ทั้งอายที่เข้าใจผิดแล้วก็ทั้งเลิ่กลั่ก
“ซ-ซายะ…ม-โมโมโนะ ซายะ…ปี 1 ค่ะรุ่นพี่ไซโซ”
เธอตอบเสียงเบาพร้อมหางที่ส่ายไปมาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าลงเบา ๆ
“อะ…เอ่อ...ถ้าไม่รบกวนรุ่นพี่เกินไป…”
เธอยื่นเข็มกลัดให้ด้วยมือสั่น ๆ นิดหน่อย
“ขะ–ขอโทษค่ะ…หนูคงจะจริงจังมากไป…”
เธอรีบโค้งขอโทษอย่างเงอะงะ ทั้งอายที่เข้าใจผิดแล้วก็ทั้งเลิ่กลั่ก
“ซ-ซายะ…ม-โมโมโนะ ซายะ…ปี 1 ค่ะรุ่นพี่ไซโซ”
เธอตอบเสียงเบาพร้อมหางที่ส่ายไปมาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าลงเบา ๆ
“อะ…เอ่อ...ถ้าไม่รบกวนรุ่นพี่เกินไป…”
เธอยื่นเข็มกลัดให้ด้วยมือสั่น ๆ นิดหน่อย
"ข-ขอบคุณค่ะ"
เธอพึมพำเสียงเบาก่อนจะยืนบีบมือนิ่ง ๆ ให้รุ่นพี่ติดเข็มให้ก่อนจะโค้งขอบคุณอย่่างสุภาพ
“อ…เอ่อ…”
เธอเงยหน้ามองคู่สนทนาก่อนจะหลบตาแล้วจับชายเสื้อคลายความประหม่า
“ซายะค่ะ…โมโมโนะ ซายะ…”
"ข-…ขอบคุณนะคะ...รุ่นพี่โฮทารุกะ”
ถึงจะไม่ได้ยิ้มเช่นกันแต่หางที่สั่นไปมาก็บอกได้แล้วว่าตัวเธอดีใจมาก
เธอพึมพำเสียงเบาก่อนจะยืนบีบมือนิ่ง ๆ ให้รุ่นพี่ติดเข็มให้ก่อนจะโค้งขอบคุณอย่่างสุภาพ
“อ…เอ่อ…”
เธอเงยหน้ามองคู่สนทนาก่อนจะหลบตาแล้วจับชายเสื้อคลายความประหม่า
“ซายะค่ะ…โมโมโนะ ซายะ…”
"ข-…ขอบคุณนะคะ...รุ่นพี่โฮทารุกะ”
ถึงจะไม่ได้ยิ้มเช่นกันแต่หางที่สั่นไปมาก็บอกได้แล้วว่าตัวเธอดีใจมาก
August 2, 2025 at 4:05 AM
"ข-ขอบคุณค่ะ"
เธอพึมพำเสียงเบาก่อนจะยืนบีบมือนิ่ง ๆ ให้รุ่นพี่ติดเข็มให้ก่อนจะโค้งขอบคุณอย่่างสุภาพ
“อ…เอ่อ…”
เธอเงยหน้ามองคู่สนทนาก่อนจะหลบตาแล้วจับชายเสื้อคลายความประหม่า
“ซายะค่ะ…โมโมโนะ ซายะ…”
"ข-…ขอบคุณนะคะ...รุ่นพี่โฮทารุกะ”
ถึงจะไม่ได้ยิ้มเช่นกันแต่หางที่สั่นไปมาก็บอกได้แล้วว่าตัวเธอดีใจมาก
เธอพึมพำเสียงเบาก่อนจะยืนบีบมือนิ่ง ๆ ให้รุ่นพี่ติดเข็มให้ก่อนจะโค้งขอบคุณอย่่างสุภาพ
“อ…เอ่อ…”
เธอเงยหน้ามองคู่สนทนาก่อนจะหลบตาแล้วจับชายเสื้อคลายความประหม่า
“ซายะค่ะ…โมโมโนะ ซายะ…”
"ข-…ขอบคุณนะคะ...รุ่นพี่โฮทารุกะ”
ถึงจะไม่ได้ยิ้มเช่นกันแต่หางที่สั่นไปมาก็บอกได้แล้วว่าตัวเธอดีใจมาก
เธอพยักหน้าหงึก ๆ แม้จะรู้ว่าอีกคนก็ไม่เห็นหรอก ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเบา
“ค–ค่ะ… งั้น...หนูขอเดินนำนะคะ…”
ปลายหูสั่นเล็กน้อย และเดินนำไปเงียบ ๆ พร้อมกับหันหลังกลับมาชำเลืองเล็กน้อยพอเป็นระยะ เพื่อดูว่าอีกคนเดินตามได้ใช่ไหม
“คือว่า...ถ้าเดินเร็วไปก็บอกได้นะคะ…”
“ค–ค่ะ… งั้น...หนูขอเดินนำนะคะ…”
ปลายหูสั่นเล็กน้อย และเดินนำไปเงียบ ๆ พร้อมกับหันหลังกลับมาชำเลืองเล็กน้อยพอเป็นระยะ เพื่อดูว่าอีกคนเดินตามได้ใช่ไหม
“คือว่า...ถ้าเดินเร็วไปก็บอกได้นะคะ…”
August 2, 2025 at 3:39 AM
เธอพยักหน้าหงึก ๆ แม้จะรู้ว่าอีกคนก็ไม่เห็นหรอก ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเบา
“ค–ค่ะ… งั้น...หนูขอเดินนำนะคะ…”
ปลายหูสั่นเล็กน้อย และเดินนำไปเงียบ ๆ พร้อมกับหันหลังกลับมาชำเลืองเล็กน้อยพอเป็นระยะ เพื่อดูว่าอีกคนเดินตามได้ใช่ไหม
“คือว่า...ถ้าเดินเร็วไปก็บอกได้นะคะ…”
“ค–ค่ะ… งั้น...หนูขอเดินนำนะคะ…”
ปลายหูสั่นเล็กน้อย และเดินนำไปเงียบ ๆ พร้อมกับหันหลังกลับมาชำเลืองเล็กน้อยพอเป็นระยะ เพื่อดูว่าอีกคนเดินตามได้ใช่ไหม
“คือว่า...ถ้าเดินเร็วไปก็บอกได้นะคะ…”
"ม-ไม่ค่ะ...ไม่เป็นไร"
มือยกขึ้นมาโบกปัดอย่างลนลานรับคำขอโทษก่อนจะชะงักค้างทันทีเมื่อได้ยินประโยคถัดมา หูหางก็กระดิกอย่างประหม่า
มือหยุกหยิกจับชายเสื้อแก้ประหม่าพร้อมดวงตากรอกตาไปมาอย่างลนลาน
“อะ…เอ๋…? แต่ว่า รุ่นพี่มีเข็มกลัดนี่คะ…? หรือว่า…ไม่ใช่เหรอคะ?”
เสียงแผ่วลงเรื่อย ๆ จนแทบจะไม่มีเสียง ก่อนจะรีบโค้งอย่างลนลาน
"ข-ขอโทษค่ะ สงสัยหนูจะเข้าใจผิด ข-ขอโทษนะคะ"
มือยกขึ้นมาโบกปัดอย่างลนลานรับคำขอโทษก่อนจะชะงักค้างทันทีเมื่อได้ยินประโยคถัดมา หูหางก็กระดิกอย่างประหม่า
มือหยุกหยิกจับชายเสื้อแก้ประหม่าพร้อมดวงตากรอกตาไปมาอย่างลนลาน
“อะ…เอ๋…? แต่ว่า รุ่นพี่มีเข็มกลัดนี่คะ…? หรือว่า…ไม่ใช่เหรอคะ?”
เสียงแผ่วลงเรื่อย ๆ จนแทบจะไม่มีเสียง ก่อนจะรีบโค้งอย่างลนลาน
"ข-ขอโทษค่ะ สงสัยหนูจะเข้าใจผิด ข-ขอโทษนะคะ"
August 1, 2025 at 11:12 AM
"ม-ไม่ค่ะ...ไม่เป็นไร"
มือยกขึ้นมาโบกปัดอย่างลนลานรับคำขอโทษก่อนจะชะงักค้างทันทีเมื่อได้ยินประโยคถัดมา หูหางก็กระดิกอย่างประหม่า
มือหยุกหยิกจับชายเสื้อแก้ประหม่าพร้อมดวงตากรอกตาไปมาอย่างลนลาน
“อะ…เอ๋…? แต่ว่า รุ่นพี่มีเข็มกลัดนี่คะ…? หรือว่า…ไม่ใช่เหรอคะ?”
เสียงแผ่วลงเรื่อย ๆ จนแทบจะไม่มีเสียง ก่อนจะรีบโค้งอย่างลนลาน
"ข-ขอโทษค่ะ สงสัยหนูจะเข้าใจผิด ข-ขอโทษนะคะ"
มือยกขึ้นมาโบกปัดอย่างลนลานรับคำขอโทษก่อนจะชะงักค้างทันทีเมื่อได้ยินประโยคถัดมา หูหางก็กระดิกอย่างประหม่า
มือหยุกหยิกจับชายเสื้อแก้ประหม่าพร้อมดวงตากรอกตาไปมาอย่างลนลาน
“อะ…เอ๋…? แต่ว่า รุ่นพี่มีเข็มกลัดนี่คะ…? หรือว่า…ไม่ใช่เหรอคะ?”
เสียงแผ่วลงเรื่อย ๆ จนแทบจะไม่มีเสียง ก่อนจะรีบโค้งอย่างลนลาน
"ข-ขอโทษค่ะ สงสัยหนูจะเข้าใจผิด ข-ขอโทษนะคะ"
"1-C ค่ะ ค-คนละห้องกันแน่ ๆ ..."
ถ้าจำไม่ผิดตอนที่อ่านรายชื่อเหมือนจะไม่เจอชื่อของอีกฝ่ายเลย...
"อ-เอ๊ะ..."
เธอลังเลครู่หนึ่ง พร้อมกับยกมือค้างไว้ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ที่ไหน
"คือว่า...ให้หนูพาไปไหมคะ ถ้าคุณโรคุโชวไม่รังเกียจ..."
ถ้าจำไม่ผิดตอนที่อ่านรายชื่อเหมือนจะไม่เจอชื่อของอีกฝ่ายเลย...
"อ-เอ๊ะ..."
เธอลังเลครู่หนึ่ง พร้อมกับยกมือค้างไว้ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ที่ไหน
"คือว่า...ให้หนูพาไปไหมคะ ถ้าคุณโรคุโชวไม่รังเกียจ..."
August 1, 2025 at 11:04 AM
"1-C ค่ะ ค-คนละห้องกันแน่ ๆ ..."
ถ้าจำไม่ผิดตอนที่อ่านรายชื่อเหมือนจะไม่เจอชื่อของอีกฝ่ายเลย...
"อ-เอ๊ะ..."
เธอลังเลครู่หนึ่ง พร้อมกับยกมือค้างไว้ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ที่ไหน
"คือว่า...ให้หนูพาไปไหมคะ ถ้าคุณโรคุโชวไม่รังเกียจ..."
ถ้าจำไม่ผิดตอนที่อ่านรายชื่อเหมือนจะไม่เจอชื่อของอีกฝ่ายเลย...
"อ-เอ๊ะ..."
เธอลังเลครู่หนึ่ง พร้อมกับยกมือค้างไว้ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ที่ไหน
"คือว่า...ให้หนูพาไปไหมคะ ถ้าคุณโรคุโชวไม่รังเกียจ..."