ถอยหลังไปสองก้าว กอดอกมองเพื่อนรัก รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนเก่ง แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้ตัวฟูขนาดใหญ่มาด้วย

“ฝากไว้เถอะ ขอโทษนะครับ~” ว่าแล้วก็ริบเจ้าฟูมายื่นคืนคุณเจ้าของร้าน บอกว่าฝากไว้ก่อนเดี๋ยวมาเอาคืน แล้วก็เอากระดาษแปะชื่อไว้ว่า ‘มาซาฮิโระ’ อ้าว เคลมเสียแล้ว

จากนั้นก็หันมายิ้มหวานให้คุณ สะกิด ๆ มือ “ฉันเลือกมาสองที่แล้ว ตานายบ้าง ไปไหนกันต่อดี”

“อื้ม เขียนให้หน่อย อยากได้สักร้อยฉบับ” หัวเราะคิกคัก ลอบมองหางสะบัดแทบจะฟาดพื้น

“ไม่เห็นต้องอิจฉาตาร้อนขนาดนั้นเลย เอาของฉันไปก็ได้”
ยังไงเขาก็ไม่ได้สนใจมากอยู่แล้ว ถึงจะสงสัยว่าใครจะเขียนเนื้อหาแบบไหนมาให้ก็เถอะ

แต่เห็นคนอยากได้ขนาดนั้นก็ไม่ทักท้วงขอคืนอะไร โดยที่ไม่รู้เลยว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นจดหมายรักที่ตนเองอุตส่าห์ได้มา (....)

+

สรุปแล้วก็ยิงโดนไปทั้งหมด 1 กระป๋องล่ะ!!?!

หัวเราะเบา ๆ แบบไม่นึกเสียดายเงิน ก่อนจะรับของรางวัลมา อยู่ในซอง มีสติกเกอร์รูปหัวใจด้วย

"อืมมมม.... จดหมายรักแหะ"
"โอกะจัง มีคนสารภาพรักฉันด้วยแหละ" หันไปพูดติดตลก แล้วก็ดูว่าท่าทีเขาเป็นยังไงบ้างนะ?

แม้ว่าเขาจะเป็นกวางซิกา แต่ก็เป็นถึงเกมเซนเตอร์ Great of All Time (GOAT)
ยังไงก็ไม่มีทางพลาดหรอก!

พอจ่ายเงิน ถือปืนด้วยท่าขี้โม้ ๆ
แล้วก็ ปั้ง!!

พูดตามตรงว่ายิงแม่นมาก โดนทุกนัดเลย
แต่เป้าอยู่ไหนก็ไม่รู้นะ

กระเด็นไปทางโน้นที ทางนี้ที ถึงจะยิงมั่ว แต่ก็ยังทำท่าสุดเท่ขี้โม้อยู่

(+)

เหลือบมองเล็กน้อย ทีแรกก็ไม่คิดอะไร แต่ยิ่งเห็นความต้องการแสดงออกทางสีหน้าชัดขนาดนั้นก็ชักรู้สึกตื่นเต้นตามโดยไม่รู้ตัว

"นั่น นั่นไงเล่า~!" หัวเราะคิกคักชอบใจ นึกว่าจะยังไงก็ได้ซะอีก ที่แท้ก็มีกิเลสกับเขาบ้างนี่เอง-
"ปะ เราไปตามล่าของที่ฮานะจังอยากได้กัน" ว่าแล้วก็จัดการจูงกึ่งลากไปที่บูธยิงกระป๋อง

(+)

(แงงงงง555555555 ร้านคุณภาพพพ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ มั้วะ ๆ เยย 😭✨✨💗)

อ้าปากอย่างว่าง่าย อ้ า ม-
กิจกรรมเวียนป้อนอาหารแหละ (??)

พอหมดแล้วก็เริ่มสนใจอย่างอื่นแทน มีหรอคนที่เป็นเซียนเกมเซ็นเตอร์จะพลาด

“ซากุระจัง ยิงกระป๋องกันไหม?”
“อยากได้รางวัลใหญ่! มาหารางวัลใหญ่กันเถอะ“

(ชิโยะจังแฮปปี้เบิ้บเบครับบ ✨)

“..?“ คุณพ่อ??

เหลือบมองยิ้ม ๆ ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่เห็นอีกฝ่ายกินแล้วมีความสุขออกหน้าขนาดนั้นก็เริ่มสงสัยใคร่รู้รสชาติ

“ขอกินด้วยได้ไหม?”

ไม่รอตอบเพราะเป็นประโยคบอกเล่า อ้าม

หวานเหมือนสีผมของโอกะจังเลย
”อื้อ อร่อยดี“
“ลองกินของคุณแม่ด้วยสิ” ยัดดังโงะเข้ามือคุณ ยังไม่ได้กินสักคำ ให้เกียรติกินก่อนเลย-

(ปล. เมนูแซ่บจากร้านนี้ค่ะ อร่อยมากราคาดีที่จอดรถกว้างขวางห้องน้ำสะอาด ขอบคุณที่ให้พามาวาดนะคะ tt !! 💗)

bsky.app/profile/taku...

ถามนิ่ม ๆ ‘อยากกินอะไรหรอ?‘ พอได้คำตอบก็จัดการซื้อให้เสร็จสรรพ ส่วนตัวเองก็สั่งแค่ดังโงะพอ ถึงจะน่ากินไปหมดก็เถอะ

“เอ้า”
พอได้อาหารแล้วก็ทำท่าจะส่งให้คนด้านข้าง แต่พอเขาเอื้อมมาก็ชักมือกลับ อะไร

“…ซากุระจัง~”
“อ้ า มสิคะลูกชายแม่ แม่จ๋าป้อนเลยน้า”

หุแหะแหะแหะ
รู้สึกสองสามวันมานี้ไม่ได้เล่นเลย ต้องสำรวมท่าทีตลอด ได้โอกาสก็ขอหน่อยเถอะนะ ไม่โกรธน้า 🥺

(หน้าตาขนมที่ขาย)