“ แหะๆ ขอบคุณฮะ ”

หูลู่ยิ้มเปรยกว้างเอาหัวให้ลูบรู้สึกดีเมื่อถูกเอ็นดู

“ ม ไม่ครับๆ ไม่ต้องเลี้ยงก็ได้ฮะ พอมีค่าขนมเหลืออยู่ไม่เป็นอะไรหรอกฮะพี่ฮายะเตะ💦 ”

พอได้ยินดังนั้นความเกรงใจคนระดับล้านก็พุ่งชน ส่ายหัวปฏิเสธรัว แขนสองข้างไม่ว่างกอดถุงแอปเปิ้ลแน่น

Oo(กระต่ายสีม่วงขี้โมโห…. ฮะ ฮะ หมายถึงพี่สินะ)

“ สบายดีฮะ พี่ก็ยังแข็งแรงเหมือนเดิมครับ ”

เจ้าตัวยิ้มน้อยหัวเราะแหะๆ เบาๆ

ก่อนตาวาวส่ายหางดีใจกับขนมที่อีกคนเอาให้

“ ว้าว— ข ขอบคุณฮะ!? จะทานให้อร่อยเลยครับ ”

ยิ้มกว้างดีใจแล้วรับมา

แวะมาหาของหวานกินก่อนกลับหลังไปซื้อผลไม้เข้าบ้านมาถุงหนึ่ง

“ อ่ะ!? พี่ฮายาเตะนี่!? “

” สะ สวัสดีฮะ “

เจ้าตัวกล่าวทักคนคุ้นหน้าคุ้นตาที่กำลังวุ่นกับการเสิร์ฟเมื่อเดินเข้าร้าน

Oo(พี่เขาทำพาร์ททามด้วยแหะ… ขยันจังเลย….)

(.สั่น 😢)

(แค่เดินผ่านก็โดนเร๊อะะะะะะ อ้ากกกกก ฝากไว้ก่อนเถอะ😭😭😭😭 น่าร้ากชะม้าดเลย)

(🐔🔆✨✨)

(อืม เอ่อ…ด เดิน มาครับ??? พอดีแวะมาดูพี่น่ะฮะ🥺💦)

(.พึ่งไปรดน้ำดอกไม้มาเดินผ่านมาเห็น คนจาก2A รึเปล่นะ… ร่าเริงจังเลยนะฮะ .ยิ้มดอกไม้บาน🌼☀️)

(.ตะคุบ .เอาไปปล่อย ต ตกใจได้สุดยอดเลยนะฮะเซมไป💦 (.ชม???))

คนโดนขอโทษหันหน้าขึ้นลงเลิ่กลั่กมองคุณและเด็กพยายามจะห้ามบอกไม่เป็นไรแต่คำก็คิดอยู่ที่ลำคอพูดไม่ออกพูดไม่ทันจนได้รับคำขอโทษมาเสร็จสรรพ

“ อ่า เอ่อ- มะ ไม่เป็นไรฮะ ” หัวส่ายมือส่ายบอกปัดว่าไม่เป็นไรรัว

“ แค่คุณไม่เจ็บตัวก็ดีแล้วล่ะฮะที่ผมเข้าไปรับทัน ” (⁠ ⁠◜⁠‿⁠◝⁠ ⁠)

ใบหน้าวางใจที่เห็นอีกคนไม่มีรอยขีดข่วนยิ้มออกมาแหะๆ ตามประสา

“ อะ ค ครับ💦 ”

ถือดอกอื่นตามหลังคนเป็นพี่ไป

“ น่าเสียดายจังเลยนะฮะ แต่ก็ดีจังเลยที่จะได้เห็นคุณดอกไม้ อยากน้อยก็ไม่ถูกทิ้งสินะครับ แหะๆ ” ( ´⁠∀⁠｀⁠)☀️

คนพูดยิ้มกว้าง ไม่รู้ดีไม่ดีแต่ก็พูดไว้ก่อนอย่างน้อยเหล่าดอกไม้ที่ร่วงหล่นก็ไม่ได้ถูกนำไปทิ้งละนะ

(ย เย่!~ ฝากตัวด้วยนะฮะ '^')✨)