pfp: Giaxue
https://docs.google.com/document/d/1UUITrEjQUwo1u-4H0Vjx_T-WfgtYS0AL-9inbXioWzM/edit?usp=sharing
เป็นคำขอที่ชวนให้ตกใจ อาจจะเพราะพวกเราโตขึ้น จนไม่ได้สนใจการกระทำแบบเด็กๆแล้ว
แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร มานาโตะวางถังน้ำลง
“ อืม… แบบนี้หรอ ? “
เขาค่อยๆวางมือบนศีรษะอีกฝ่าย และลูบตามที่ขอ มันทุลักทุเลอยู่หน่อยๆ เหมือนจะทำให้ผมอีกฝ่ายยุ่งนิดหน่อยเสียอีกด้วย
ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องคำขอเท่าไหร่ แต่ก็ตามน้ำไปก่อนล่ะนะ
เป็นคำขอที่ชวนให้ตกใจ อาจจะเพราะพวกเราโตขึ้น จนไม่ได้สนใจการกระทำแบบเด็กๆแล้ว
แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร มานาโตะวางถังน้ำลง
“ อืม… แบบนี้หรอ ? “
เขาค่อยๆวางมือบนศีรษะอีกฝ่าย และลูบตามที่ขอ มันทุลักทุเลอยู่หน่อยๆ เหมือนจะทำให้ผมอีกฝ่ายยุ่งนิดหน่อยเสียอีกด้วย
ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องคำขอเท่าไหร่ แต่ก็ตามน้ำไปก่อนล่ะนะ
พอได้ยินอย่างนั้น ก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก
“ เป็นเด็กดีจังนะ ”
กล่าวพร้อมยิ้มอ่อนๆให้
“ ไม่สิ- หมายถึง ขอบคุณนะ “
บรรยากาศมันชวนให้พูดแบบนั้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาจึงรีบแก้ต่างทันที
ชวนทำให้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นน้องชายที่คอยได้รับการปลอบประโลมอยู่เสมออย่างไรอย่างนั้น
พอได้ยินอย่างนั้น ก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก
“ เป็นเด็กดีจังนะ ”
กล่าวพร้อมยิ้มอ่อนๆให้
“ ไม่สิ- หมายถึง ขอบคุณนะ “
บรรยากาศมันชวนให้พูดแบบนั้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาจึงรีบแก้ต่างทันที
ชวนทำให้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นน้องชายที่คอยได้รับการปลอบประโลมอยู่เสมออย่างไรอย่างนั้น
“ ไม่สิ ! พูดแบบนั้นก็ไม่ถูก.. คือว่า.. อา.. เอ่อ…. ”
เหงื่อแตกพลั่ก ๆ ใจนึงก็ไม่กล้าบอกออกไปเพราะกลัวภาพลักษณ์ไม่ดี แต่อีกใจก็ไม่อยากจะโกหกอีกคน
“ ผม….ตื่น..….สาย…………..น่ะ ”
เสียงเบาลง.. เรื่อย ๆ … ทีละคำ ……. เบาซะจนแทบจะไม่ได้ยิน
“ ไม่สิ ! พูดแบบนั้นก็ไม่ถูก.. คือว่า.. อา.. เอ่อ…. ”
เหงื่อแตกพลั่ก ๆ ใจนึงก็ไม่กล้าบอกออกไปเพราะกลัวภาพลักษณ์ไม่ดี แต่อีกใจก็ไม่อยากจะโกหกอีกคน
“ ผม….ตื่น..….สาย…………..น่ะ ”
เสียงเบาลง.. เรื่อย ๆ … ทีละคำ ……. เบาซะจนแทบจะไม่ได้ยิน
เข้าสะดุ้งตื่นขึ้นมา และกำหูถังน้ำแน่นทันที
“ อ๊ะ เอ๊ะ— เอ่อ….. ”
หันซ้ายหันขวา พบเจอเข้ากับต้นเสียง
“ อ-เอ.. มีอะไรให้ผมช่วย..ไหมครับ ? ”
ใช้มือที่เคยถือไม้ถู—ที่ปัจจุบันอยู่บนพื้น มาจัดๆผมที่ยุ่งเล็กน้อยด้วยความเลิ่กลั่ก
เข้าสะดุ้งตื่นขึ้นมา และกำหูถังน้ำแน่นทันที
“ อ๊ะ เอ๊ะ— เอ่อ….. ”
หันซ้ายหันขวา พบเจอเข้ากับต้นเสียง
“ อ-เอ.. มีอะไรให้ผมช่วย..ไหมครับ ? ”
ใช้มือที่เคยถือไม้ถู—ที่ปัจจุบันอยู่บนพื้น มาจัดๆผมที่ยุ่งเล็กน้อยด้วยความเลิ่กลั่ก
หูตกหงอย ๆ แต่ก็สับสนมึนงงก่อนจะกลับมาความเป็นจริงได้
“ เดี๋ยว… ไม่สิ .. อย่าแกล้งกันสิครับ..! ”
เพราะตะกุกตะกัก ถังน้ำที่มานาโตะถือมีน้ำกระเด็นออกมาโดนขากางเกงอีกฝ่าย
หูตกหงอย ๆ แต่ก็สับสนมึนงงก่อนจะกลับมาความเป็นจริงได้
“ เดี๋ยว… ไม่สิ .. อย่าแกล้งกันสิครับ..! ”
เพราะตะกุกตะกัก ถังน้ำที่มานาโตะถือมีน้ำกระเด็นออกมาโดนขากางเกงอีกฝ่าย
มานาโตะตกใจหันขวับ และเผลอทำน้ำในถังหักนิดนึง
“ ข ข ขอโท— อ๊ะ เอสึมิคุงนี่เอง.. น้ำโดนไหมนะ ..ผมไม่ทันระวังเอง ต้องขอโทษด้วยนะ “
ดูจะวิตกอย่างมาก ทำคนอื่นลำบากเพราะความไม่ทันระวังของตนซะได้
มานาโตะตกใจหันขวับ และเผลอทำน้ำในถังหักนิดนึง
“ ข ข ขอโท— อ๊ะ เอสึมิคุงนี่เอง.. น้ำโดนไหมนะ ..ผมไม่ทันระวังเอง ต้องขอโทษด้วยนะ “
ดูจะวิตกอย่างมาก ทำคนอื่นลำบากเพราะความไม่ทันระวังของตนซะได้
ดูเหมือนว่าการปรากฎตัวของคุณจะไม่มากพอทำให้เขาตื่น
กึก —
แย่แล้ว ! ถ้าไม่ปลุกเร็วๆนี้ ถังน้ำที่เขาถือจะต้องตกแน่ !
ดูเหมือนว่าการปรากฎตัวของคุณจะไม่มากพอทำให้เขาตื่น
กึก —
แย่แล้ว ! ถ้าไม่ปลุกเร็วๆนี้ ถังน้ำที่เขาถือจะต้องตกแน่ !
จู่ๆก็มีแรงอะไรไม่รู้ทับลงมาที่หลัง เสียงนี่.. เพื่อนร่วมห้องนี่นา
แม้จะอยากขยับ แต่ทั้งมีคนพิงหลังอยู่ ทั้งถือถังน้ำที่จะล้นเต็มทีไว้
” คือว่า..ขยับไม่ได้..น่ะครับ “
จู่ๆก็มีแรงอะไรไม่รู้ทับลงมาที่หลัง เสียงนี่.. เพื่อนร่วมห้องนี่นา
แม้จะอยากขยับ แต่ทั้งมีคนพิงหลังอยู่ ทั้งถือถังน้ำที่จะล้นเต็มทีไว้
” คือว่า..ขยับไม่ได้..น่ะครับ “