(ขออนุญาตมาปักไว้ก่อนนะคะ 🥺)

(ขอบคุณนะคะ !✨💕)

(แฮะ ๆ ><)

(เบสนะคะ !)

ยอมเดินตามไปแต่โดยดี สายตาเหลือบมองมืออีกคนที่จูงเด็กคนนั้นไว้ เผลอเบะปากใส้เบา ๆ อย่างงอน ๆ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน

ระหว่างเดิน อิคกิก็เหลือบมองคุณจากด้านข้างตอนที่ได้ยินคำถามเรื่อง “พ่อแม่”

“พ่อฉันทำงานแถวนี้ แม่ฉันอยู่บ้าน แล้วถามทำไม..?มีธุระอะไรกับพ่อแม่ฉันรึเปล่า?“

ส่วนเด็กน้อยตอบ
”มาม๊าบอกว่าเที่ยง ๆ จะมารับฮะ..“

ในจังหวะที่หันไปทั้ง 2 คนก็ไม่เจอคนตะกี้ที่พูดขึ้นมา เหลือเพียงแค่สายลมที่พัดปลิ้วใบไม้

“พ พี่ฮะ..ตะกี้มีใครอยู่ตรงนั้นไหมฮะ..”

“เอ่อ..ฉันก็จำไม่ค่อยได้หรอก…แต่ช่างมันเถอะ เราไปกินไอติมกันดีกว่าเดี๋ยวเลี้ยงไถ่โทษนายเอง!“

”เย่!!“

-สุดท้ายก็จบด้วย Happy ending-

(ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ!🥺)

เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สายตาแน่วแน่จ้องอีกฝ่าย

“—มาทำลายเมืองฮิราโนะนี้ได้เด็ดขาด!! เพราะฉันคือ…”

“…ค ค คาเมx ไรเดอร์…อิคกิ!!!”

“ข ข ขแขนนาย…!?!!?“

เบิกตากว้างเมื่อเห็นสีดำทะมึนไล่ขึ้นมาถึงข้อมือของอีกฝ่าย ใจเต้นตูมตามรัว ๆ มือไม้สั่นนิด ๆ ก่อนจะ—

“ยะ…อย่าเข้ามานะ!”

ตีลังกาถอยหลังผละออกมาแล้วตั้งท่ากังฟู สีหน้าเป็นจริงจังขึ้นมาทันทีแบบโอเวอร์ดราม่า

“น-นายเป็นใครกันแน่!? บอกไว้ก่อนเลยนะ!! ฉันจะไม่ยอมให้นาย…”
+

ดมฟุดฟิดอยู่ข้างรอยเท้า ริมจมูกขยับ ๆ ไปมา สีหน้าเริ่มเปลี่ยนจากงุนงงเป็นจริงจัง

“หืม…กลิ่นนี้มัน…!”

ชะงัก ราวกับมีภาพบางอย่างแวบเข้ามาในหัวโดยอัตโนมัติ

…รู้ตัวคนร้ายแล้ว!!

แต่แทนที่จะบอกกลับทำหน้าตาตื่นเล็กน้อย หันไปมองคุณ

“ป-เปล๊า ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ! ฉันแค่ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยซักนิด!!”

“…ฉันข ขอตัวล่ะ ! มีภารกิจอื่นที่ต้องไปทำ!!“

รีบเผ่นไปแล้วอย่างไม่รีรอให้อีกคนได้พูดต่อ

(อย่างเท่เรยยย!! ขอบคุณสำหรับรูปเท่ๆนะคับบบ 🥺🥺✨✨ !!)

(งั้นจะถ่ายแล้วนะพ่อมดแดง! 1-2-3-! แช๊ะ!)