西川 陽翔 | 2年 A 組 |
นิชิคาวะ ฮารุโตะ | ปี 2 ห้อง A |
ตารางความสัมพันธ์ : soon
Doc : https://bit.ly/4lZeg9x
ได้ใจไปหน่อยก็รีบ
พอเธอดึงมือกลับ สายตาก็เหลือบมองเธออีกครู่ก่อนที่ความสนใจเขาจะกลับไปอยู่ที่ลูกอมในมือแทน
“ ถ้างั้นขออนุญาตเลยนะครับ— ”
ว่าจบก็แกะมากินเลย ถึงจะไม่ได้อิ่มท้องแต่มีอะไรมาเข้าปากก็คงพอช่วยได้อยู่
“ คุณคุโรคาเสะวันนี้มาช่วยงานที่ห้องหรอ “
ได้ใจไปหน่อยก็รีบ
พอเธอดึงมือกลับ สายตาก็เหลือบมองเธออีกครู่ก่อนที่ความสนใจเขาจะกลับไปอยู่ที่ลูกอมในมือแทน
“ ถ้างั้นขออนุญาตเลยนะครับ— ”
ว่าจบก็แกะมากินเลย ถึงจะไม่ได้อิ่มท้องแต่มีอะไรมาเข้าปากก็คงพอช่วยได้อยู่
“ คุณคุโรคาเสะวันนี้มาช่วยงานที่ห้องหรอ “
เสียงทักทำให้รู้สึกตัวอีกรอบ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นมาลูบคอตัวเองแก้เขิน
“ สวัสดีครับคุณคุโจ “
” ได้ยินด้วยหรอเนี่ย “
พูดไปก็หัวเราะแห้งๆ ก็คนกำลังเหม่อพอดีนี่นา—
“ เหมือนว่าจะทานข้าวเช้ามาไม่พอล่ะ ”
“ พอได้ออกแรงนิดหน่อยก็เริ่มหิวซะแล้ว ”
พูดจบก็ทำหน้าละเหี่ยใจกับท้องตัวเองนิดนึง
เสียงทักทำให้รู้สึกตัวอีกรอบ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นมาลูบคอตัวเองแก้เขิน
“ สวัสดีครับคุณคุโจ “
” ได้ยินด้วยหรอเนี่ย “
พูดไปก็หัวเราะแห้งๆ ก็คนกำลังเหม่อพอดีนี่นา—
“ เหมือนว่าจะทานข้าวเช้ามาไม่พอล่ะ ”
“ พอได้ออกแรงนิดหน่อยก็เริ่มหิวซะแล้ว ”
พูดจบก็ทำหน้าละเหี่ยใจกับท้องตัวเองนิดนึง
“ สุดยอด.. “
เจ้าตัวส่งเสียงออกมาอย่างสนใจเมื่อเห็นขนมปังตรงหน้า กะพริบตาปริบๆกลืนน้ำลายอึกก่อนจะเผยยิ้มเล็กๆออกมา
“ ฟุรุคาวะซัง— ขอบคุณมาก “
มือค่อยๆยื่นออกไปรับอย่างมีมารยาท แต่พอของกินอยู่ในมือแล้วก็แกะพร้อมกินเลย !
“ ถ้างั้นขออนุญาตนะครับ ”
ง่าบ—
“ สุดยอด.. “
เจ้าตัวส่งเสียงออกมาอย่างสนใจเมื่อเห็นขนมปังตรงหน้า กะพริบตาปริบๆกลืนน้ำลายอึกก่อนจะเผยยิ้มเล็กๆออกมา
“ ฟุรุคาวะซัง— ขอบคุณมาก “
มือค่อยๆยื่นออกไปรับอย่างมีมารยาท แต่พอของกินอยู่ในมือแล้วก็แกะพร้อมกินเลย !
“ ถ้างั้นขออนุญาตนะครับ ”
ง่าบ—
ฮารุโตะชะงักกับคำตอบ ได้แตมองตาละห้อยไปที่แป้งขนมปังเนื้อนุ่มที่ดูน่าเอร็ดอร่อยแล้วก็กลืนน้ำลายลงคอ
‘ โครกกก ‘
…เสียงท้องร้องน่าอายออกมาเพราะความอยาก ไอเจ้างูตะกละเอ้ย
ฮารุโตะชะงักกับคำตอบ ได้แตมองตาละห้อยไปที่แป้งขนมปังเนื้อนุ่มที่ดูน่าเอร็ดอร่อยแล้วก็กลืนน้ำลายลงคอ
‘ โครกกก ‘
…เสียงท้องร้องน่าอายออกมาเพราะความอยาก ไอเจ้างูตะกละเอ้ย
มือทิ้งไม้กวาดลงพื้นเดินปรี่เข้ามาหาเลย
“ คุณคุโรคาเสะ “
มือหนาเลื่อนขวับขึ้นมาประกบ กอบกุมลูกอมเอาไว้ในมือพร้อมสายตาแน่วแน่ที่มองไปที่เธอ ถึงแม้เส้นผมจะบังซะมิดชิดก็ตาม
“ บุญคุณนี้จะไม่ลืมเลย ”
กะพริบตาปริบๆ ทำหน้าจริงจังด้วย 😠✨
มือทิ้งไม้กวาดลงพื้นเดินปรี่เข้ามาหาเลย
“ คุณคุโรคาเสะ “
มือหนาเลื่อนขวับขึ้นมาประกบ กอบกุมลูกอมเอาไว้ในมือพร้อมสายตาแน่วแน่ที่มองไปที่เธอ ถึงแม้เส้นผมจะบังซะมิดชิดก็ตาม
“ บุญคุณนี้จะไม่ลืมเลย ”
กะพริบตาปริบๆ ทำหน้าจริงจังด้วย 😠✨
” เอ้ะ “
” อันนี้ของฉันหรอ “
รู้ตัวว่าอาหารในมืออีกคนคืออะไรก่อนจะรู้ตัวว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องซะอีก หากเป็นในการ์ตูนตาคงมันเป็นวาวเชียว
” สุดยอดเลย ขนมปังถั่วแดงคุง ”
พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แต่สีหน้าของเขาคงแสดงออกไม่ชัดเท่าไหร่
แต่มิตรที่ให้อาหารคือมิตรแท้แน่นอน✔️
” เอ้ะ “
” อันนี้ของฉันหรอ “
รู้ตัวว่าอาหารในมืออีกคนคืออะไรก่อนจะรู้ตัวว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องซะอีก หากเป็นในการ์ตูนตาคงมันเป็นวาวเชียว
” สุดยอดเลย ขนมปังถั่วแดงคุง ”
พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แต่สีหน้าของเขาคงแสดงออกไม่ชัดเท่าไหร่
แต่มิตรที่ให้อาหารคือมิตรแท้แน่นอน✔️
“ คุณฟุรุคาวะ “
” ได้ยินด้วยหรอเนี่ย ..น่าอายจัง ”
เจ้าหนุ่มหัวเราะแห้งเบาๆ
“ ดูท่าแล้วข้าวเช้าจะทานมาไม่พอแฮะ “
ว่าแล้วก็เอามือลุยท้องตัวเอง ทำหน้าหน่ายใจ รู้งี้น่าจะเติมเพิ่มอีกซักจานสองจาน😞💦
“ คุณฟุรุคาวะ “
” ได้ยินด้วยหรอเนี่ย ..น่าอายจัง ”
เจ้าหนุ่มหัวเราะแห้งเบาๆ
“ ดูท่าแล้วข้าวเช้าจะทานมาไม่พอแฮะ “
ว่าแล้วก็เอามือลุยท้องตัวเอง ทำหน้าหน่ายใจ รู้งี้น่าจะเติมเพิ่มอีกซักจานสองจาน😞💦