สำหรับผู้ที่เข้าลิ้งก์ด้านบนไม่ได้ docs.google.com/spreadsheets...

( เด้กหยิงนานาชิได้รับของกินเล่— เอ้ย! ของเล่นใหม่ ขอบคุนค่ะ !น่ารักชะมุด😭😭😭😭🥺 )

เธอชะงัก กระพริบตาปริบปริบมองตอบอีกครั้ง ก่อนจะอ้าปากพะงาบ ดวงตาเป็นประกายเมื่อเห็นลูกแมวตัวจ้อยที่ถูกยื่นมาทางนี้

แทบจะลืมไปแล้วว่าจะทำอะไรในทีแรก

ลูกแมวล่ะ !

หล่อนตาโต รับลูกแมวมากอดไว้อย่างทะนุถนอมตามที่คู่สนทนาว่า ก่อนจะขยับก้าวถอยหลัง เงยหน้ามองไม่กระพริบตา

"ท ทางสะดวกแล้วค่ะ..."

เธอเงยหน้า ทำตาปริบๆมอง ครุ่นคิดอยู่แว็บหนึ่ง ก่อนจะอ้าแขนกว้างกว้าาาาาาง

“ ลงมาได้เลยค่ะ !! ”

จะรอรับเองแหละ , เธอว่าผ่านแววตาแนวเเน่

( เท่ที่สุดในโลก!! )

ดวงตาหรี่ ใบหน้ามุ่ย หูลู่ตก หล่อนท้าวสะเอว โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ท่าทางเหมือนผู้ใหญ่ดุเด็กเล็ก (แต่หล่อนนั่นแหละที่เด็กเล็ก)

"อันนั้นเราควรจะถามสิคะ!"

"ห้อยหัวนานๆเลือดจะตกหัวนะคะ รีบลงมาเร็วเข้า!"

ใบไม้แห้ง 🍂 : ไม่เยอะไปหรอคะ...........