พยักหน้าตอบ

"กินแล้วไม่รู้สึกเหมือนกินพวกอาหารขยะดีนะ" คิลเลียนอธิบายเหตุผลของตนเสริม

เมื่อได้ยินคำตอบชวนให้เขาผิดหวังเล็กน้อย โชคดีนักที่เขาเอากุญแจรถจักรยานยนต์ติดมาด้วย

"...อุตส่าห์จะยืมน้ำมันสักหน่อย" บ่นอุบ เปลี่ยนทิศการเดินไปยังลานจอดรถแทน

"ก็พอเดินไปแล้วขาไม่ลาก แต่ฉันขี้เกียจเดิน"

(เวนดี้เก่งมากกกกกกกก สมแล้วที่เป็นมารดาแห่งแผ่นดิน สวยวันสวยคืนจริง ๆ 😍🤍🤍)

"แน่นอนว่าไม่"

ส่ายหน้าให้ทันทีที่เห็นหนังสือไม่คุ้นตา เขาถือวิสาสะไปนั่งใกล้ ๆ อีกฝ่ายอย่างสบาย ๆ

ใช้สายตาคิดพิจารณาสักครู่หนึ่งคล้ายอยากจะส่องดูว่ามันเป็นหนังสือประเภทใดกันแน่

"มันเป็นนิยายเหรอ?"

นัยน์ตาสีดำประกายวูบวายเมื่อได้ยินคำว่ามีขนมอร่อย ๆ ให้ตนได้ลิ้มลอง คิลเลียนพยักหน้าให้เบา ฟ

"เจ๋งเลย มีพวกสตรอเบอร์รี่ไหมน่ะ" เอ่ยถามออกไป

มีหรือที่เขาจะพลาด, เมื่อเห็นท่าทางดี๊ด๊าของเจ้าเด็กคนข้าง ๆ ก็นึกเอ็นดูนัก ตอนนี้รู้สึกเหมือนตนเป็นพอกำลังจะพาลูกไปซื้อขนมเสียกระไรอย่างนั้น