Savcı, yargının bağımsız olmadığını bu sözleriyle içselleştirmiş görünüyor. Halinden memnun anlaşılan.

Daha sonra o da geçiyor maalesef.

Üzerime düşenin ne olduğunu bile tam olarak kavrayamazken, başkasının ihmal ettiği yerin nasıl onarılacağını düşünmek ve yeni yollar aramak çabası içerisindeyim. Neyin nasıl yapılacağını ben de bilmiyorum. Biraz da olsa bu konularla meşgul olmuş kişileri okuyup dinlediğimde daha ümitvar oluyorum.

Çünkü birilerinin sanki hal böyle olmaktan çıktıktan sonra, esip gürleyerek ahkam keseceklerini hissediyorum. Altında yatan ayrımı anlamak istiyorum.

O halde ben soruyorum: nasıl üretim yapacağım, nerede üretim yapacağım, bunları yaparken maddi dayanağımı nasıl karşılayacağım?

işsiz kaldığım için, üretim yapamadığım için, hakkımı aramak adına eyleme katıldığım için, kendilerine sormaları gereken soruları sorduğum için beni “suçlu” ilan ediyor.