(เห้ย👀 ไม่ใช่พระอาทิตย์ก็ไม่เป็นไรครับ ผมเป็นพระอาทิตย์ให้เธอเองก็ได้นะ)

(ยังไม่มีครับ จะมาเป็นให้หรอ🫣)

เขารีบวางปืนฉีดน้ำในมือลง ก่อนจะหันมาดูเธอที่ยืนเปียก แต่ไม่ทันไรก็ต้องอึ้งกับบทลงโทษ

"เอะ.. บอกรักคนข้าง ๆ ?"

ฮารุโตะกระพริบตาปริบ ๆ มองมาริเอะ ก่อนจะเกาหัวแก้เขินเบา ๆ

"รักนะครับ.."

ชายหนุ่มผมสีแดงกล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา เบนสายตาหนีมองพื้นแทนคนตรงหน้า มือของเขาล้วงกระเป๋ากางเกงหาผ้าเช็ดหน้าของตนแล้วยื่นให้หญิงสาวที่ยืนเปียกอยู่

"ได้เลยครับ อย่างที่บอกไปว่าวันนี้ตามใจเธอเต็มที่เลยละ เธอพาไปไหนผมไปหมดเลย"

เมื่อมาถึงบูธยิงปิ้ว ๆ สุดหรรษา เขาก็ได้หยิบปืนฉีดน้ำและเล็งไปยังเป้าหมาย แต่ไม่รู้เพราะอะไรกัน พอจะยิงกระบอกปืนก็ดันเปลี่ยนทิศทางไปที่มาริเอะแทนอย่างไม่คาดคิด

"อ้ะ มาริจังผมขอโทษครับ เธอเปียกมากไหม"

+

"โอ้ เป็นปืนฉีดน้ำนี่เอง"

โชคดีไปที่เป็นปืนฉีดน้ำ เพราะตัวเขาน่ะ ไม่มั่นใจในฝีมือการยิงปืนของตนเลยสักนิด ถ้ามีคนโดนยิงแทนเป้า อย่างน้อยก็แค่เปียกล่ะนะ--

"เธอทำได้ดีมากเลยล่ะมาริจัง เธอเก่งมาก ๆ เลย"

ไม่ชมเปล่ามือข้างนึงก็ยกนิ้วโป้งให้หญิงสาวด้วยอีกต่างหาก

"ได้เลยครับ ถ้ามาริจังพูดแบบนั้นแล้วยิ่งน่าไปลองประตูของคนอื่นเลยล่ะ"

ฮารุโตะกล่าวด้วยน้ำเสียงใสพร้อมรอยยิ้มบาง

+

"ได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะพาเธอไปส่งถึงโต๊ะลงทะเบียนเลย !"

ว่าจบฮารุโตะก็ก้าวไปอยู่ข้างหน้าเธอประมาณนึง แล้วยื่นมือออกไปให้เธอจับอย่างเคยตัว

"ไปกันครับมาริจัง"

"ครับ ครับ~"

ชายหนุ่มกล่าวพร้อมหัวเราะเบา ๆ ให้กับท่าทีของหญิงสาวตรงหน้า

"เอ๋??? มาริจังจะบอกว่าผมบื้อหรือครับ?"

ฮารุโตะพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ พร้อมกับมุ่ยปากเล็ก ๆ

(ฮันแน่ ชะเงอมองตามทำไมครับนั่น👀)

"ของบูธชมรมมาริจังผมได้ลองเล่นแล้วครับ สนุกมาก ๆ เลยละ ไว้ถ้ามีเวลาว่างผมว่าจะลองไปเล่นอีก เผื่อจะได้ตอนจบแบบใหม่"

"แต่ของห้องเนี่ย เหมือนว่าจะยังไม่ได้ไปนะครับ"

"โอ๊ะ อย่าวิ่งสิครับ เดี๋ยวก็ล้มหรอก"

ฮารุโตะกล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นหญิงสาววิ่งออกมาทั้ง ๆ ทีใส่เกี๊ยะอยู่

"หืม เป็นเกมยิงปืนหรือครับ น่าสนใจดีนะเนี่ย"

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงร่าเริง เท้าก็ก้าวเดินตามอยู่ข้าง ๆ มาริเอะไม่ห่างไปไหน

+

ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพึมพำออกมา แต่ก็ไม่ได้แก้ต่างอะไรออกไป

"แน่ใจครับ มาริจังเอา 100 เยนไปได้เลย"

ฮารุโตะกล่าวพร้อมกับคลี่ยิ้มบางออกมา

"แล้วก็ผมไม่ดีดคืนหรอกครับ ใครจะไปทำมาริจังลงกันละ"

"ไม่ว่าจะเยอะแค่ไหนก็ไม่เป็นไรเลยครับ มาริจังก็รู้ใช่ไหมครับว่าผมน่ะ ยินดีช่วยเธออยู่เสมอเลยนะ !"

"ได้เลยครับ ถ้าเกิดมีเรื่องต้องให้มาริจังช่วยละก็ ผมจะมาบอกเธอนะ"

"อือ จัดที่โรงยิมละ ให้ผมพาเดินไปไหมครับ?"

เขาถามก่อนจะเอนตัวลงไปใกล้ ๆ มาริเอะ