นั่งมองกะพริบตาอย่างเป็นห่วงว่าอีกฝ่ายจะโอเคมั้ย แต่พอเห็นว่าดีขึ้นก็ถึงได้ยิ้มโล่งใจ

"ไม่เป็นไรๆ เอาไปเลยๆ"

ส่ายหน้า

"แค่นี้เอง"

"หยาาา ไหวมั้ยยย"

ถึงขั้นร้องเสียงหลง เลิ่กลั่กหันไปหยิบขวดน้ำมาให้อีกคน

"ดื่มนี่ก่อนๆๆๆ"

กำลังมองหาที่นั่งด้วยเหมือนกันแต่พออีกคนกวักมือก็เลยเดินตามดุ้กๆๆ

"เอาสิๆๆ"

"ระวังสำลักนะ" เห็นอีกคนเคี้ยวแก้มตุ้ยๆแล้วเอ็นดู

หัวเราะให้แหะๆ แบบดีใจที่ได้เพื่อนใหม่

"คงนั่ง่กินอีกแปบนึงแล้วค่อยกลับห้องน่ะ"

"ยังไม่ได้กินอะไรเลย"

(ได้จริงหงอ ฉลามรอกิน หม่ำๆ)

(ระหว่างฉลามโซระงับ- ง้าบบบ)

เมล่อนปังก็ฟังดูน่ารักนะว่าไป-

"ยินดีที่ได้รู้จักน้าฮากะจัง"

ยิ้มกว้าง

"ถือว่าเป็นสหายเมล่อนปัง"

ยืนรออีกฝ่ายเป็นโซระจังที่ดี พออีกฝ่ายเดินกลับมาก็ผงกหัวรับขนมปัง

"ขอบคุณนะ"

"อ้ะ จริงด้วย- ฉันโคบายาชิ โซระ"

พอนึกได้ว่าคุยมาตั้งนานก็เลยแนะนำตัว

มองขนมปังตาแป๋ว

"ถ ถ้างั้น....ก็ได้ เอาอันนิ"

ชี้ยากิโซบะปัง ก่อนจะมองอีกคนด้วย แบ่งกันๆ

"อย่าเอาคำพูดฉันมาพูดสิ บุ่ววว"

ทำหน้ามุ่ยบู่ๆปากใส่ แต่ถึงอย่างนั้นก็แค่หยอกเล่นแหละไม่ได้โกรธอะไรหรอก

"แต่ฉันแบ่งเธอไปครึ่งเดียว เธอให้ฉันมาทั้งชิ้นเลยนะ"

ชี้ๆ